Η παράσταση Frida …κι άλλο!, σε κείμενο και σκηνοθεσία Κατερίνας Δαμβόγλου, περιλαμβάνεται στο showcase των φετινών, 53
ων Δημητρίων, που θα διεξαχθούν από τις 29 Σεπτεμβρίου έως και τις 21 Οκτωβρίου 2018. Πρόκειται για τη ζωή και το έργο της εκκρηκτικής και πληθωρικής ζωγράφου, Frida Kahlo, την οποία ενσαρκώνει η ίδια η Κατερίνα Δαμβόγλου, από τη Fly Theatre. Με αφορμή αυτή την εμφάνιση, η πρωταγωνίστρια απάντησε σε ορισμένες ερωτήσεις, σχετικά με την παράσταση, τη Frida, αλλά και για την ίδια.
1. Πώς προέκυψε η ιδέα για τη συγκεκριμένη παράσταση;
Θα δώσω πολυεπίπεδη απάντηση κι ελπίζω να είναι σύντομη. Από την παιδική μου ηλικία μου μιλούν για τη ομοιότητα μου με τη Μεξικανή ζωγράφο. Αυτό φυσικά δεν αποτελεί εξήγηση για την επιλογή μας. Αυτό που με οδήγησε να παραστήσω τη Φρίντα επί σκηνής, ήταν η εκμετάλλευση που δέχεται η Φρίντα Κάλο σαν εμπορεύσιμο προϊόν πια, και η έκπτωσή της από καλτ σύμβολο σε ποπ (και άρα προς γρήγορη κατανάλωση) εικόνα. Πολύς κόσμος, ειδικά των νεότερων γενεών, αναγνωρίζει την εικόνα της χωρίς να γνωρίζει την ίδια. Απο την άλλη όσοι την μελέτησαν, τη διάβασαν, την έχουν πλέον οικειοποιηθεί με έναν τρόπο σχεδόν ερωτικό. Αυτό με συναρπάζει. Μια περσόνα, λοιπόν, σαν τη Φρίντα Κάλο, που επιζητούσε να κατακτήσει τους γύρω της σε σημείο σχάσης της εικόνας της, πώς αντιλαμβάνεται την διασημότητα του σήμερα; Και, εμείς, που αναζητούμε σύμβολα προς κατάρριψη, πώς αντιδρούμε όταν ένα τέρας περηφάνιας, παρά την τραγική φιγούρα που επιμένουμε να της φοράμε, αρνείται να σπάσει την εικόνα δύναμης στην οποία μας έχει συνηθίσει; Τι είναι αυτό που εμείς βλέπουμε στη Φρίντα; Τι άλλο μας ελκύει σ'εκείνη; Και έχουμε πραγματικά ανάγκη, να μας το δώσει η Φρίντα; Αυτό, όμως, που μας οδήγησε σαν ομάδα να φτιάξουμε την Φρίντα μας, ήταν η μεταμόρφωση μιας ζωγραφικής διαδικασίας σε θεατρική διαδικασία. Το μυαλό, το έναυσμα, η ζωή και τα εμπόδια που οδηγούν αυτή την τόσο ιδιαίτερη ζωγράφο να παρουσιάσει τον κόσμο της γύρω από το ανέκφραστο πρόσωπό της παρουσιάζονται-δημιουργούνται με κινηματογραφική έμπνευση μέσα από ένα προτζέκτορα και μια κάμερα. Η κάμερα στοχεύει σε ένα τραπέζι, στα χέρια του Ρόμπιν, σε φιγούρες, σε μια κορδέλα, σε εικόνες από έναν υπολογιστή. Τις μεταφέρει μέσα από τον προτζέκτορα, πάνω και γύρω στην σχεδόν πάντοτε ακίνητη Φρίντα. Και ένας κόσμος ολόκληρος πλάθεται, πάνω της, γύρω της. Εκεί έγκειται και η κίνηση της και η συν-κίνησή μας.
2. Έχοντας μελετήσει τη ζωή της Frida Kahlo, μπορείτε να σκιαγραφήσετε το χαρακτήρα της;
Η αλήθεια είναι πως όχι. Ένας συναρπαστικός χαρακτήρας σαν της Φριντα χτίζεται μέσα από ψέματα και μυθοπλασία. Τόσο δικά της, όσο και αυτών που την αναδημιούργησαν -στην προκειμένη περίπτωση εμένα και του Ρόμπιν. Από εκεί εξάγεται η αλήθεια της. Πίσω από τα λόγια. Το μόνο, λοιπόν, αληθινό στοιχείο που μπορώ να σας δώσω για τη Φρίντα είναι πως έστησε εξαιρετικά το μύθο της. Και πως είχε μεγάλες ερωτικές επιθυμίες….Φημολογείται…Από την ίδια… Ή, μήπως, από άλλους;
3. Πιστεύετε πως έχετε κοινά στοιχεία με τη μεγάλη ζωγράφο;
Ποτέ δε θα μάθω. Με τη φιγούρα που δημιούργησα, όμως, σίγουρα. Είναι κομμάτι του εαυτού μου. Ωστόσο, έρχονται στιγμές που αναρωτιέμαι ποιά δημιούργησε ποιά: Εκείνη εμένα ή εγώ εκείνη;
4. Εσάς ποια είναι η σχέση σας με τη ζωγραφική;
Την κοιτώ από μακριά -κι από κοντά- σαν καλός, αθώος θεατής και θαυμαστής του ωραίου.
5. Για ποιο λόγο πρέπει να παρακολουθήσει κάποιος την παράσταση «Frida … κι άλλο»;
Γιατί πέραν της ιστορίας που αφηγείται, της υποκριτικής τέχνης & της σκηνοθεσίας μας (για εμάς είναι αλληλένδετα αυτά τα δυο), η σύλληψη, η εκτέλεση και το θεατρικό στήσιμο είναι εμπειρία που μένει στο νου και την ψυχή του θεατή για καιρό. Τουλάχιστον σ'αυτό στοχεύουμε και αυτό εισπράττουμε από την μέχρι τώρα έκθεσή της στο κοινό.
6. Τι ακριβώς κάνετε ως Fly Theatre
Θέατρο. Λέμε ιστορίες. Σε σκηνική μορφή. Με όποιο μέσο βοηθά την ιστορία, την πλοκή, τους χαρακτήρες, τους θεατές, να ταξιδέψουν. Οι επιλογές μας είναι προϊόν έρευνας αλλά και συγκυριών. Σίγουρα κάποιο λόγο θα έχουμε που επιλέγουμε συγκεκριμένες ιστορίες. Κάτι θα έχουν να πουν σε εμάς, στο κοινό. Εκεί μας οδήγησαν οι σπουδές μας στη μέθοδο Λεκόκ, όπου τα πάντα ξεκινούν από το σώμα γιατί το σώμα έχει μεγαλύτερη και ίσως πιο ειλικρινή μνήμη από το νου. Το παιχνίδι ανάμεσα σε σώμα και νου, λόγο και κίνηση -αντιθετικά και συμπληρωματικά- είναι αυτό που μας κάνει να γεννάμε εικόνες. Φυσικά, η θητεία μας στους Conplicite και η σχέση μας με το Simon McBurney έχει συμβάλλει πολύ στην παγίωση της αποψής μας, πως αυτός ο τρόπος δημιουργίας λειτουργεί, γιατί είναι οργανικός και κοιτά τόσο το θεατή όσο και την ιστορία , τη συνεργασία όσων είναι επι σκηνής τόσο μεταξύ τους όσο και με το κοινό. Είναι μια διαδικασία ζωντανή,που διαρκώς εξελίσσεται. Από τις πρόβες ως την τελευταία παράσταση.
7. Μπορείτε να μοιραστείτε κάποια στοιχεία για τη συνεργασία σας με τον Robin Beer και τα επόμενα σχέδιά σας;
Με το Ρόμπιν είμαστε συνεργάτες στη ζωή και στη δουλειά εδώ και έντεκα χρόνια. Στη σχέση μας υπάρχουν στιγμές πάθους και στιγμές απόλυτης αρμονίας όπου κινούμαστε σαν ένας νους, σαν ένα σώμα. Η Φρίντα είναι η τρίτη μας δουλειά ως Fly Theatre. Προηγήθηκαν η Τέλεια Συνταγή: το πρώτο δημιούργημα στα χνάρια της comedia με στοιχεία κουκλοπαικτικής και η Αγγελική: η πραγματική ιστορία της Μικρασιάτισσας Αγγελικής Ματθαίου μέσα από τα λόγια της ηρωίδας. Παράλληλα, όπως και τώρα που μιλώ για τη Φρίντα μας, δουλεύουμε με/για (όπως θέλετε πάρτε το) τον Simon McBurney/Complicite. Αυτή τη στιγμή μας πετυχαίνετε στο Άμστερνταμ. Επιστρέφουμε με τη Φρίντα μας τον Οκτώβρη για τα Δήμητρια, συνεχίζοντας, έπειτα, τη σεζόν μας στο 104, όπως και πέρυσι. Όσο για τα επόμενα σχέδια μας, πέραν της Αθήνας, και όποτε μπορούμε, θα συνεχίσουμε την περιοδεία σε επιλεγμένους ελληνικούς σταθμούς το χειμώνα -γιατί η επαρχία δίψα για θέαμα το χειμώνα κι είναι κρίμα. Η χρήση video art στην δουλειά μας χάρις στην παραγωγό μας Α. Ταμουρίδου,, μας έφερε στην αρχή μιας ενδιαφέρουσας συνεργασίας με την κα Λίνα Νικολακοπούλου. Η πινελιά των Fly Theatre ντύσει τους στίχους της με εικόνες/video art σε συναυλίες, ενώ πιο δυναμικά, από αυτό το παιχνίδι με εικόνες βγήκε και το καινούριο μουσικό βίντεο κλιπ του Γ. Περρή Δικό Σου Το Πέλαγο σε στίχους Λ. Νικολακοπούλου και μουσική Ε. Ρεμπούτσικα. Η Φριδούτσα μας (μαζί κι εμείς) θα πρέπει να ξεσκονίσει τα γαλλικά της. Γιατί τον επόμενη Απρίλη θα βρίσκεται στο Παρίσι για 21 παραστάσεις στο Théatre Marigny, στη Champes-Elysées. Είναι πολύ πιθανόν πως θα ακολουθήσει περιοδεία. Πρόκειται για σημαντικό βήμα στην καριέρα μας, γι'αυτό και έχει αναλάβει τη μετάφραση ο καταξιωμένος μεταφραστής Ελλήνων συγγραφέων (Ρίτσος, Δημουλά, Δημητριάδης) Michel Volkovitch. Τέλος, μέσα στο 2019, κληθήκαμε να σκηνοθετήσουμε μια ακόμη δουλειά για τη οποία δεν μπορώ να πω περισσότερα πριν ανακοινωθεί επισήμως από τον φορέα που μας επέλεξε. Ίσως, όμως, μπορώ να αναφέρω πως περνάμε από τη ζωγραφική στο κινηματογράφο επί σκηνής. Σχέδια, όνειρα, δουλειά, ταξίδια. Αυτή είναι η ζωή μας εδώ και τέσσερα χρόνια. Κάπου στο μέλλον ονειρευόμαστε να σχεδιάσουμε και διακοπές. Όπως, όμως, λέει κι η Φρίντα μας…όχι ακόμη.
H παράσταση θα λάβει χώρα στις 5 Οκτωβρίου στη Μονή Λαζαριστών, στα πλαίσια του 1ου Θεατρικού Showcase, των 53ων Δημητρίων.
