Assist από το παρελθόν από τον
Μια μέρα μετά τον φιλικό αγώνα των παλαιμάχων καλαθοσφαιριστών στα πλαίσια των εκδηλώσεων για τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης συναντήσαμε έναν από τους μεγαλύτερους παίκτες που πέρασαν από τα Ευρωπαϊκά παρκέ, τον άνθρωπο που παίζοντας είτε με την Εθνική ομάδα του Ισραήλ, είτε με την Μaccabi το είχε για κακό να σκοράρει κάτω από 30 πόντους, τον μεγάλο, Doron Jamchy.
Πώς νιώσατε όταν αντικρίσατε το γεμάτο γήπεδο; Δε μπορώ να περιγράψω τα συναισθήματά μου. Πρώτα από όλα το γήπεδο για μένα είναι κάτι ιερό. Ένιωσα υπέροχα από τη πρώτη στιγμή που μπήκα στα αποδυτήρια. Όταν μπήκαμε στο παρκέ, σοκαριστήκαμε που είδαμε τόσο κόσμο. Ήταν κάτι το απίστευτο.
Τι θυμάστε από τις επισκέψεις σας σαν αντίπαλος στην Θεσσαλονίκη; Απλό. Ο Γιαννάκης πασάρει στον Γκάλη και… καλάθι! Ήταν πάντα πολύ δύσκολο να κερδίσουμε εδώ (γέλια). Επίσης θυμάμαι το «Μακεδονία Palace» και τον απίστευτο μουσακά που τρώγαμε εκεί. Τέλος θυμάμαι εκείνο το βράδυ μετά από ένα παιχνίδι με τον Άρη το 1991, επιστρέφοντας στο ξενοδοχείο ενημερωθήκαμε πως ξεκίνησε ο πόλεμος στο Ιράκ. Ήταν μεγάλη η ανησυχία όλης της αποστολής.
Τι γνωρίζετε για τις σημερινές ομάδες Μπάσκετ της πόλης; Ξέρω για τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα του Άρη και του Π.Α.Ο.Κ. ο οποίος παρότι διαθέτει μικρό μπάτζετ μαθαίνω οτι τα πάει καλά. Θέλω να τονίσω πως και το Ελληνικό μπάσκετ αλλά και το κοινό της πόλης έχει ανάγκη οι ομάδες του να είναι υγιείς και δυνατές.
Ποιά είναι η γνώμη σου για τους Έλληνες φιλάθλους; Τι να πω, διαφέρουν από οποιουσδήποτε άλλους φιλάθλους. Είναι πολύ εκδηλωτικοί και προσπαθούν να δείξουν με κάθε τρόπο την αγάπη τους για την ομάδα τους αλλά και για τους παίκτες που θαυμάζουν. Το εισπράττω κάθε φορά που βρίσκομαι εδώ. Πολλοί μου λένε ότι είναι τρελοί και τους απαντώ ότι οκ, ναι είναι, αλλά αυτός είναι ο τρόπος που αγαπούν.
Ένα μήνυμα για τους Έλληνες. Όταν προσγειώθηκε το αεροπλάνο στη Θεσσαλονίκη αισθάνθηκα πως θέλω να σκύψω και να φιλήσω την Ελληνική γη. Αυτό είναι το μήνυμα. Ενημερώνομαι και ξέρω ακριβώς τι γίνεται εδώ. Από την οικονομική κρίση και τις διαμαρτυρίες του κόσμου στο δρόμο μέχρι και το ότι τα μπουζούκια από 7 μέρες, ανοίγουν πια μόνο τις 2 ημέρες της εβδομάδας. Πιστεύω ότι χρειάζονται πάθος και πίστη για να αλλάξουν τα πράγματα. Προσεύχομαι κάθε μέρα και είμαι σίγουρος ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες.
Θα επιστρέψεις πάλι; Ναι, τον Ιούλιο για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Παλαιμάχων το οποίο θα γίνει στην Θεσσαλονίκη και πιστεύω πως είναι μια εξαιρετική διοργάνωση για την πόλη, τους ανθρώπους της και τα νέα παιδιά που ασχολούνται με το Μπάσκετ.
Εις το επανιδείν!
