Άλλη μια αγωνιστική πέρασε με τα αποτελέσματα για τις δύο Super League ομάδες της πόλης να είναι άκρως απογοητευτικά καθώς γνώρισαν τη συντριβή με χαρακτηριστική ευκολία, 3-1και 3-0 για Π.Α.Ο.Κ. και Άρη αντίστοιχα. Μάλιστα από ομάδες που έχουν τους ίδιους ακριβώς στόχους. Τους ίδιους? Ή μήπως έτσι τους κάναμε να πιστεύουν?
Από αυτήν εδώ τη στήλη θα μάθετε την μόνη αλήθεια. Τους αφήσαμε να χαρακτηρίσουν το Δικέφαλο διεκδικητή του τίτλου και τους κιτρινόμαυρους ένα άκρως ποιοτικό σύνολο έτοιμο για όλα. Η αλήθεια όμως είναι πως την ώρα που τα Αθηναικά αυτά γατάκια πίστεψαν πως μας αποπροσανατόλισαν εμείς τους ξεγελάσαμε.
Πίστεψαν ότι μας ενδιαφέρουν τα αποτελέσματα του πρωταθλήματος, ενώ κανείς τους δεν μπόρεσε να καταλάβει ότι για μας είναι απλά προπονήσεις, μικρές προετοιμασίες για το δικό μας el clasiko. Ο νικητής σε αυτά τα δύο ματς είναι για μας ο πρωταθλητής στις καρδιές μας.
Πιστεύουν όλοι ότι οι ήττες αυτές ήταν γροθιά στο γόητρο των ομάδων, αλλά δεν μπορούν να διακρίνουν πως απλά είμαστε ¨ευγενικοί άνθρωποι¨. Κατεβαίνεις στο Ο.Α.Κ.Α. απέναντι στη χειρότερη Α.Ε.Κ. των τελευταίων ετών. Δηλαδή τι να κάνεις να της δώσεις μια να την διαλύσεις? Και το «ευ αγωνίζεσθε»? Δεν παίζουν μ αυτά τα πράγματα.
Απ΄την άλλη, έρχεται το Τριφύλλι παραμονές του Deal με τους Άραβες. Να τους ξεφτιλίσεις και να στραβώσει η δουλειά? Τουλάχιστον αντισυναδελφικό.
Για να καταλάβετε πόσο μακριά από τη λογική μας είναι οι άνθρωποι, τους αφήσαμε να πιστεύουν πως για την κακή πορεία των ομάδων της πόλης μας φταίνε τα μικρά budgets και η κακοδιαχείρηση. Οι μοναδικοί υπαίτιοι είναι ο Σαλπιγγίδης κι ο Χαλκιάς από τη μια και οι Τσιώλης, Neto, Castillo από την άλλη ρε βλάκες! Αλλά που να καταλάβετε εσείς από μπάλα!
Παρόλο που το τι πραγματικά συμβαίνει είναι πασιφανές, παραδόξως υπάρχουν ακόμα μερικές φωνές που υποστηρίζουν πως κάθε οπαδός ή παράγοντας θα έπρεπε να θέλει τον συμπολίτη του όσο το δυνατόν πιο ισχυρό στη λογική του ¨τράβα με να σε τραβώ¨ και πως η νοοτροπία του ¨να ψοφίσει η κατσίκα του γείτονα¨μόνο εσωστρέφεια προκαλεί και αποδυνάμωση σε όλα τα επίπεδα. Ευτυχώς όμως αυτές οι φωνές είναι ακόμα πολύ λίγες και δύσκολα αναμένεται να αυξηθούν. Ζητούμενο οι υγιείς φωνές που π.χ. ακόμα πανηγυρίζουν για την πτώση του Ηρακλή γιατί όπως λέει κι ο σοφός λαός, μακριά από τον κ…ο μας κι όπου θέλει ας μπει.
Τελειώνοντας πιστεύω πως εφόσον η φράση που ακούσε μέχρι κι ο τελευταίος σ’αυτή την πόλη, στη δουλειά ή το καφενείο που συχνάζει το βράδυ της Κυριακής είναι το: ¨Ευτυχώς που δεν κέρδισαν και οι άλλοι, γιατί ποιός τους άκουγε αύριο¨. Τότε την ώρα που θα σφαζόμαστε για τον τίτλο ¨αφεντικά της πόλης¨, για τους υπόλοιπους θα έχουμε γίνει ήδη τα¨ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΗΣ ΦΑΠΑΣ¨
