Είναι πια αμέτρητες οι φορές που κάποιος με κοίταξε και μου είπε «μα καλά ασχολείσαι ακόμα με το ποδόσφαιρο»; Μετά δε κι από τα τελευταία επεισόδια στο Ο.Α.Κ.Α. οι περισσότεροι πιστεύουν ότι άνθρωποι σαν κι εμένα ζουν στο δικό τους κόσμο.
Κι όμως γνωρίζω ότι κάθε μέρα ξυπνάω φτωχότερος και νιώθω όλο και πιο ανασφαλής. Τα πραγματικά προβλήματαείναι εδώ, όλα μπροστά μας. Μπορώ πανεύκολα να σου απαριθμήσω κάποια δικά μου ή κάποια δικά σου μα και άλλα που έρχονται, που είναι πολύ πιο σημαντικά από οποιοδήποτε άθλημα, πόσο μάλλον από το ποδόσφαιρο με όλα όσα συμβαίνουν σε αυτό τα τελευταία κυρίως, χρόνια.
Κι εγώ τρελαίνομαι με τους ανίκανους, άσχετους και μονίμως ανεύθυνους πολιτικούς που ασχολούνται με τον αθλητισμό, που κάπως και εξαιτίας κάποιων, βρέθηκαν σε αυτή τη θέση. Με τον «γαλονά» που πάντα συσκέπτεται επί μέρες και τα μέτρα του δεν αποδίδουν ποτέ. Με τον παράγοντα-κλόουν που ενώ κάνει τα πάντα για να καταντήσει το άθλημα σαν τα μούτρα του, κλέβει, στήνει, θησαυρίζει στο στοίχημα και κυρίως δυναμιτίζει το κλίμα πριν τα μεγάλα ντέρμπυ, έπειτα τρέχει να καταδικάσει και να μοιράσει ευθύνες. Με τον ηλίθιο εκδότη που για να πουλήσει μερικά φύλλα παραπάνω, καθημερινά στήνει εμετικά πρωτοσέλιδα που τελευταίος σκοπός τους είναι η αλήθεια, η λογική και το κοινό αίσθημα. Αλλά και με τον κάφρο οπαδό, σε όποια ομάδα κι αν ανήκει, στη δική μου, στη δική σου, του Βορρά ή του Νότου, ο οποίος βλέπει το γήπεδο σαν τον παράδεισο της καφρίλας που του επιτρέπει να ξεσπά ανενόχλητος κι ατιμώρητος για πράξεις που νιώθει άνετος και σίγουρος πως μπορεί να κάνει μόνο εκεί, είτε γιατί νιώθει ότι η ομάδα του αδικείται, είτε γιατί τα «έχει» με τη διοίκηση, είτε γιατί τα έχει με το σύστημα γενικώς, είτε γιατί δεν του «κάθεται» πια η γκόμενά του.
Παρόλα αυτά ξέρεις κάτι; Θέλω η ζωή μου να είναι μια γραμμή με πολλές και μεγάλες διακυμάνσεις. Ευθεία είναι μόνο η γραμμή στον παλμογράφο ενός νεκρού. Το ποδόσφαιρο μου προσφέρει συγκινήσεις, με κάνει να παθιάζομαι, να εκτονώνομαι, να ενθουσιάζομαι, να χαίρομαι και να στεναχωριέμαι και στο τέλος της ημέρας ίσως και να καταφέρνω να ξεχνώ κάποια από τα προβλήματά μου.
Το ποδόσφαιρο είναι το «καταπληκτικότερο» άθλημα του κόσμου και προσφέρει απίστευτες συγκινήσεις, αρκεί να το πάρεις τόσο σοβαρά, όσο του αναλογεί. Απαντώντας λοιπόν στο αρχικό ερώτημα και με κίνδυνο να χαρακτηριστώ ρομαντικός έχω να πω το εξής: «Ναι ρε! Ασχολούμαι ακόμα, υπάρχει πρόβλημα;»
