dEUS

Καλημέρα συνυφάδες και καρντάσια,
Με έχει καταβάλλει το αλκοόλ.. και πρέπει να το προσέξω.. όχι τίποτε άλλο αλλά έχω ήδη καταστρέψει τρία εφεδρικά συκώτια και ακόμα πιστεύω ότι ο μπάρμαν είναι ο καλύτερος μου φίλος. Για στάσου! Έχω όντως έναν πολύ καλό φίλο ονόματι Τομ Μπάρμαν, ο οποίος μάλιστα πάντα με κερνάει.. όχι σφηνάκια και κοκτέιλ αλλά υπέροχες μουσικές είτε πρόκειται για lounge ξενοδοχείου είτε για το soundtrack μιας ιδεατής σύγκρουσης. Και πάντα θα τον ευχαριστώ για τα υπέροχα τριαντάφυλλα που μου είχε προσφέρει τότε! Κάθε φορά που σκέφτομαι το Βέλγιο, προσπαθώ σκληρά να φέρω στο μυαλό μου κάτι σημαντικότερο που έχει βγάλει αυτή η χώρα από τους dEUS. Δύσκολο…. και χαίρομαι τόσο που μας επισκέπτονται ξανά στο Principal που πρόσφατα μετακόμισε πιο κοντά στο σπίτι μου. Ραντεβού λοιπόν το άλλο weekend αλλά δεν άντεξα να περιμένω μέχρι τότε για να τα πούμε.!

Κουβεντούλα με τον Klaas Janzoons παρουσία του Tom Barman λίγες μέρες πριν ξανάρθουν στα μέρη μας για μία ακόμα εκπληκτική συναυλιακή εμπειρία…

Klaas, εκτός από έναν barman στην μπάντα, έχεις κι ένα δικό σου μπαρ. Αντλείς έμπνευση από αυτό? Καινούρια μουσικά ερεθίσματα?
Δύσκολο να το πει κανείς. Φυσικά κάθετι εμπνέει, αλλά χρειάζεται μια ολόκληρη ζωή για να φιλτράρεις τα ερεθίσματα. Το βασικό είναι ότι πλέον εκτίθεμαι σε μουσικές που δεν είχα ξανακούσει χάρη στα παιδιά που δουλεύουν στο μπαρ. Ανακαλύπτω νέα πράματα και με κάνει να σκέφτομαι διαφορετικά για τη μουσική. Συχνά πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται «θα ταίριαζε αυτό στο bar?” αντί για το αυτονόητο «μ’αρέσει?». Είναι κι αυτός ένας άλλος τρόπος θεώρησης της μουσικής. Επίσης, κάνω μικρές συναυλίες στο μπαρ και φτάνουν στα χέρια μου συνέχεια demo κασέτες από νέες μπάντες, που φυσικά είναι ένας καλός τρόπος για να διατηρηθεί κανείς σε επαφή και να ακούσει τι φρέσκο υπάρχει.

Ο Tom ανεφέρε σε μια συνέντευξη το 2008 ότι συνηθίζατε να ακούτε το 10.000 Days των Tool πριν ανέβετε στη σκηνή. Ποιο είναι το pre-show κομμάτι σε αυτή την περιοδεία και γιατί; Σε τι κλίμα σας βάζει?
Ακούμε πολυ τζαζ γιατί ο Tom επιμελείται μια συλλογή τζαζ για την Blue Note. Έκανε ήδη μερικές και μας βάζει συχνά να ακούμε κομμάτια που ανακαλύπτει και πρέπει να ομολογήσω ότι μερικά από αυτά είναι πραγματικά απίθανα. Νομίζω ότι ξέρω λιγάκι από τζαζ αλλά υπάρχουν και είδη της που δεν έχω ξανασυναντήσει. Πάντως δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που να ακούμε αυτό τον καιρό. Ξέρεις, και το νέο άλμπουμ είναι πολύ διαφορετικό, και οι ζωντανές μας εμφανίσεις πιο επικεντρωμένες στα τραγούδια αυτά καθεαυτά, το οποίο σημαίνει ότι απαιτεί μεγαλύτερη αυτοσυγκέντρωση εκ μέρους μου.

Aνακατεύατε πάντα διαφορετικά στυλ από άλμπουμ σε άλμπουμ, αλλά πάντα έβγαινε ένας καθαρόαιμος dEUS ήχος. Πώς διαισθάνεσαι τη μουσική σας στο μέλλον;
Δεν έχω την παραμικρή ιδέα! Λοιπόν, έχουμε πάντα έναν στόχο με την έννοια ότι θέλουμε αυτό το άλμπουμ να είναι πιο χορευτικό και ίσως λιγότερο αυστηρό, πιο χύμα και χαλαρό. Έχουμε πάντα ένα στόχο για το τι θέλουμε, αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι συχνά εντελώς διαφορετικό, γεγονός που αποδεικνύει ότι η μουσική μας καθοδηγεί και όχι εμείς τη μουσική… Μπορούμε να δοκιμάσουμε πράγματα, αλλά στο τέλος πάντα είναι αυτό που θέλει να είναι. Και πρέπει να ζήσουμε με αυτό! Είμαστε 5 διαφορετικοί τύποι και γράφουμε όλα τα τραγούδια μαζί, έτσι ο καθένας έχει τη συνεισφορά του. Η μουσική λοιπόν είναι ακριβώς το αποτέλεσμα αυτής της ανάμιξης και δεν υπάρχει τρόπος ούτε θέληση να το παρακάμψουμε.

Είστε από τα συγκροτήματα που επισκέτονται σχετικά συχνά την Ελλάδα. Γιατί γίνεται αυτό? Πώς βρίσκετε το ελληνικό κοινό;
Παρατηρείς πολλές διαφορές ανάμεσα στις χώρες. Νομίζω ότι οι Ελληνες είναι πολύ αυθόρμητοι και θυμωμένοι, με θετικό τρόπο. Δεν στέκονται απλά εκεί να ακούσουν, το νιώθουν, το ζούνε. Κι αυτός είναι ο σημαντικότερος λόγος που πάντα το απολαμβάνουμε εδώ. Για παράδειγμα, στη Γαλλία έχουμε ένα μικτό κοινό από πιτσιρικάδες μέχρι πενηντάρηδες και οι αντιδράσεις είναι πάντα πιο χαλαρές. Όπως και όλες οι μπάντες χρειαζόμαστε πάντως την αλληλεπίδραση και την κινητικότητα. Δεν μας αρκεί να νιώθουμε ότι τους αρέσει αυτό που ακούνε. Προτιμούμε το κοινό που χορεύει και θυμάμαι παλιότερα είχαμε συχνά stage-diving. Δεν συμβάινει κάθε μέρα πλέον αλλά ακόμα το επιτρέπουμε (γέλια)… υπάρχει πάντως μεγάλη ηλικιακή διαφορά. Σε άλλες χώρες έχουμε νεανικό κοινό και σε άλλες πιο ηλικιωμένο. Είναι αστείο αλλά και παράξενο…

Το video–clip του «Ghost» θεωρήθηκε αρκετά προκλητικό. Ποια ήταν η ανταπόκριση μέχρι τώρα και τι πιστεύετε για αυτό;
Η αλήθεια είναι ότι περιμέναμε κάποια αντίδραση, αλλά φυσικά δεν το κάναμε επίτηδες. Ένας Ιρανός σκηνοθέτης μας έστειλε την ιδέα και το θεωρήσαμε ενδιαφέρον, το κάναμε και θεωρούμε το αποτέλεσμα ιδιαίτερα αστείο. Σε γενικές γραμμές είχε πολύ κακές κριτικές αλλά δεν είναι κάποιου είδους δήλωση της μπάντας. Είναι απλά κάτι διαφορετικό που θελήσαμε να κάνουμε. Θεωρώ ότι ο άνθρωπός θα πρέπει να μπορεί να αντιμετωπίζει τη θρησκεία με χιούμορ.

Όταν πρόκειται για την σύνταξη του setlist, πώς γίνεται αυτό; Έχετε μια ψηφοφορία και δεν αλλάζουν τα τραγούδια ανάλογα με το πού παίζετε;
Εξαρτάται. Συνήθως, αλλάζουμε το setlist ελαφρώς τις περισσότερες νύχτες. Το συζητάμε εκ των προτέρων, πως σκεφτόμαστε ότι πρέπει να πάει. Αλλά έχουμε τόσα πολλά τραγούδια, και φυσικά παίζουμε κάποια από το νέο άλμπουμ. Παίζουμε όλα τα τραγούδια από το νέο άλμπουμ, αλλά με rotation. Αποφεύγουμε να τα παίξουμε όλα σε ένα βράδυ γιατί το θεωρούμε πολύ βαρύ. Προσπαθούμε να έχουμε ένα καλό συνδυασμό παλιών τραγουδιών με νέα, ώστε το υλικό να ταιριάζει. Υπάρχουν τραγούδια που λατρεύουμε αλλά θεωρούμε ότι δεν μπορούν να λειτουργήσουν σωστά σε αυτή την περιοδεία. Και φυσικά, αν προκειται για συναυλία με καθήμενους, το αντιμετωπίζουμε διαφορετικά απ’ όταν παίζουμε σε πιο rock χώρους. Υπάρχει αρκετή συζήτηση για το θέμα αλλά όχι και ψηφοφορία. Συνήθως ο τελυταίος λόγος για το θέμα αυτό ανήκει στον Tom.

 Έχετε σίγουρα ακούσει πολλά για την ελληνική κρίση. Ποιές είναι οι σκέψεις σας για αυτό? Πιστεύεις ότι οι μουσικοί και οι καλλιτέχνες μπορούν να κάνουν κάτι για να βοηθήσουν;
Είναι ένα περίπλοκο θέμα, και σίγουρα απαίσιο. Μια ολόκληρη γενιά πλέον δεν έχει ευοίωνες προοπτικές για ένα καλύτερο μέλλον. Πρέπει να είναι οδυνηρό να είσαι νέος στην Ελλάδα σήμερα. Από την άλλη πλευρά βέβαια, ποιός φταίει; Σίγουρα, δεν μπορείς να κατηγορήσεις τους Γερμανούς για αυτό. Νομίζω ότι οι Έλληνες πρέπει να κοιτάξουν μέσα στο ίδιο το κοινωνικοπολιτικό σύστημα και τους καθ’ ύλην υπεύθυνους. Και πάλι σε μια δημοκρατία, ακόμα κι αν φταίνε οι πολιτικοί, κάποιος τους έχει ψηφίσει. Είναι πολύ περίπλοκο ξέρεις … Τέλος πάντων, νομίζω ότι τώρα είναι πλέον ανούσιο να ψάχνεις ποιος φταίει. Η κατάσταση είναι εντελώς λάθος και δεν μπορείτε απλώς να πατήσετε το rewind και να το διορθώσετε. Ειλικρινά δεν θα ήξερα τι να κάνω, αν ζούσα στην Ελλάδα. Νομίζω ότι απλώς θα συνέχιζα τον αγώνα και την επιζήτηση για καλύτερες μέρες. Αλλά δεν ζούμε εκεί, κι έτσι δεν ξέρω πόσο άσχημα είναι. Φαίνεται να είναι μια πολύ δύσκολη στιγμή.

Θα την ξεπεράσουμε κι αυτήν φίλε μου…Προσδοκώντας την ιδανική σύγκρουση…