Φαντασίας/
Δράσης, 2013, Η.Π.Α., 112 λεπτά
Σκηνοθεσία:
Άλαν Τέιλορ
Παίζουν:
Κρις Χέμσγουορθ, Νάταλι Πόρτμαν, Κατ
Ντένινγκς, Τομ Χίντλεστον, Άντονι
Χόπκινς, Ίντρις Έλμπα
Αίθουσες:
Βακούρα, Odeon Πλατεία 5-8, Village Cosmos 3-4-6-10,
Ster Μακεδονία 1-9-10-11
Ο
Θορ στο δεύτερο επεισόδιο της σειράς
θα παλέψει για να σώσει τους Εννέα
Κόσμους από ένα μυστηριώδη αρχαίο εχθρό,
το Μάλεκιθ, και τη φυλή του που σκοπεύει
να βυθίσει τα πάντα στο σκοτάδι. Έτσι,
θα ξεκινήσει το πιο επικίνδυνο και
προσωπικό μέχρι τώρα ταξίδι του που θα
τον επανασυνδέσει με την Τζέιν και θα
τον ωθήσει να θυσιάσει το πάντα, για να
σώσει τους άλλους.
Απ’τη
στιγμή που οι Υπερήρωες έγιναν η κότα
με τα χρυσά αυγά για τα αμερικάνικα
στούντιο (και ένα λειτουργικός μηχανισμός
προτύπων που μπορεί να καλλιεργήσει
την ελπίδα στους νέους, θα ‘λεγε κανείς)
είναι φυσικό επόμενο να επενδυθεί πάνω
τους ένα σημαντικό κομμάτι φαιάς ουσίας
για να εξασφαλιστεί η μακροημέρευσή
τους (που κουβαλά και την τυποποίησή
τους). Έτσι, ο αρκετά πετυχημένος πρώτος
Thor
έρχεται
να βρει το πρώτο του sequel
δυο χρόνια μετά, με σκηνοθέτη τον Άλαν
Τέιλορ της επιτυχίας του Game
of
Thrones
αντί των Μπράνα (“Hamlet”,
“Sleuth”,
“Frankenstein”)
και Γουίντον (“The
Avengers”,
“Firefly”).
Αυτή
η αλλαγή είναι που προσδίδει εμφανώς
μεγαλύτερη θεαματικότητα στο πρότζεκτ
αλλά παράλληλα το συγκρατεί σε επίπεδο
χαρακτήρων στερώντας του το σεξπηρικό
άγγιγμα στο δράμα των τριών ανδρών (Θορ,
Λόκι, Όντιν) που διέθετε το πρώτο μέρος.
Παράλληλα, βέβαια, παραμένουν ανέπαφα
(ευτυχώς) η πληθώρα ξεκαρδιστικών αστείων
που προκύπτουν κυρίως απ’τη συνύπαρξη
δύο τόσο διαφορετικών κόσμων και
(δυστυχώς) το άνευρο –αν όχι παντελώς
αδιάφορο- ρομάντζο του Θορ με τη
Τζέιν.
Ταινία χορταστικής δράσης,
εν κατακλείδει, που μοιάζει συνταγογραφημένη
αποκλειστικά για τις ανάγκες του κοινού
που απευθύνεται, χωρίς φρεσκάδα και
τόλμη. Για τους πιστούς οπαδούς, να
σημειώσουμε πως υπάρχουν δύο (και όχι
μία) σκηνές μετά τους τίτλους τέλους.
