Δράμα, 2013, ΗΠΑ, 132 λεπτά
Σκηνοθεσία: Λι Ντάνιελς
Παίζουν: Φόρεστ Γουίτακερ,
Όπρα Γουίνφρεϊ, Κούμπα Γκούντινγκ
Τζούνιορ, Τζέιμς Μάρσντεν, Άλαν Ρίκμαν
Αίθουσες: Ολύμπιον
Βίος και
πολιτεία ενός μπάτλερ που υπηρετεί στον
Λευκό Οίκο από το 1957 ως το 1986, προσπερνώντας
τις μάχες που δίνονται στις ΗΠΑ για την
καταπολέμηση του ρατσισμού, στις οποίες
συμμετέχει δυναμικά ο γιος του.
Άνθρωποι που
ζουν σε διαφορετικούς κόσμους, δύσκολα
καταλαβαίνουν τις ανάγκες του καθενός,
ακόμη και αν ζουν κάτω από την ίδια
στέγη. Ο μπάτλερ της ταινίας, είναι ένας
ήσυχος οικογενειάρχης που περνά τις
περισσότερες ώρες της ημέρας στη δουλειά
του, σερβίροντας στον Λευκό Οίκο τους
εκάστοτε προέδρους της χώρας, τα επιτελεία
και τους καλεσμένους τους και ενδιαφέρεται
πρωτίστως για την άνεση της οικογένειά
του. Ο γιος του φεύγει ως φοιτητής, με
πρώτο μέλημα να παλέψει με κάθε δύναμη
που έχει για τα δικαιώματα των μαύρων
στις ΗΠΑ. Οι δυο τους βλέπουν τη χώρα
τους τελείως διαφορετικά: για τον πατέρα
δεν είναι καιροί για μάχες και αλλαγές,
για τον γιο αυτό επιβάλλεται.
Η σύγκρουση
των δύο χαρακτήρων είναι και ο πυρήνας
του φιλμ του Ντάνιελς που τους χτίζει
υπομονετικά, όμως δείχνει (όπως και όλη
η παραγωγή) να ενδιαφέρεται πρώτα για
τον θείο Όσκαρ και μετά για τους θεατές
του. Μικρές, μελό σκηνές που εκβιάζουν
συναισθήματα μοιάζουν σημαντικότερες
από το συνολικό φιλμ, και οι πολλοί
ηθοποιοί του προσπαθούν να κλέψουν ο
ένας τις εντυπώσεις από τον άλλον.
Επίσης, η ειρήνη ανάμεσα σε πατέρα και
γιο επιστεγάζεται (με ένα άλμα στο χρόνο)
με την άνοδο του Ομπάμα στην εξουσία,
κάτι που για την ταινία θεωρείται
δικαίωση όσων πάλεψαν τον ρατσισμό στις
ΗΠΑ. Ο Γούντι Άλεν πάντως στο Κι
αν σου κάτσει έλεγε πως αν και
ένας μαύρος μπήκε στον Λευκό Οίκο, ακόμη
είναι δύσκολο να βρει ταξί το βράδυ στη
Νέα Υόρκη, και μοιάζει πιο ειλικρινής.
