HomeCinemaΕξώστης ΘBehind the Candelabra

Behind the Candelabra

Βιογραφία/Δράμα, 2013,
ΗΠΑ, 118 λεπτά

Σκηνοθεσία: Στήβεν
Σόντερμπεργκ

Πρωταγωνιστούν: Μαϊκλ
Ντάγκλας, Ματ Ντεϊμον, Νταν Ακροϊντ

Αίθουσες: Ολύμπιον

Πριν τον Έλτον Τζον,
τη Μαντόνα και τη Λέιντι Γκάγκα ήταν ο
Λιμπεράτσε: ένας βιρτουόζος πιανίστας,
μοναδικός περφόρμερ και λαμπερός αστέρας
στη σκηνή και την τηλεόραση. Το όνομά
του, συνώνυμο με το σόου, την ακραία
πολυτέλεια και… τα κηροπήγια, έγινε
γνωστό σε κάθε άκρη του πλανήτη και στη
40χρονη καριέρα του απέκτησε ένα πιστό,
φανατικό κοινό. Η ταινία φωτίζει την
προσωπική ζωή του Λιμπεράτσε, και
συγκεκριμένα τη σχέση του με το νεαρό
Σκοτ Θόρσον, από την πρώτη στους συνάντηση
στο Hilton του Las Vegas μέχρι τον πικρό, δημόσιο
χωρισμό τους.

Μαθημένος
να εστιάζει στις παράδοξες και πλούσιες
αλλά χαρακτηριστικές πτυχές των ιστοριών
που καταπιάνεται ο Στήβεν Σόντερμπεργκ
επικεντρώνεται εδώ στην (ερωτική) σχέση
μεταξύ δύο ανδρών, ενός διάσημου αλλά
εκκεντρικού πιάνιστα και του νεαρού
αμφιφυλόφιλου πουλέν του. Πρόκειται
όχι τόσο για ένα βιογραφικό αλλά
περισσότερο ερωτικό δράμα που συνδυάζεται
με μια πλούσια μαρτυρία για έναν
ταλαντούχο μουσικό. Αυτά ως επεξήγηση
για το τι θα δει ο θεατής αρκούν αλλά
απο εκεί και πέρα αρχίζει το ζουμί.

Ο Σόντερμπεργκ
στηρίζει πολλά στους δύο πρωταγωνιστές
του. Ο Ματ Ντεϊμον όσο περνάνε τα χρόνια
μοιάζει ολοένα και πιο ώριμος καλλιτεχνικά
και ερμηνευτικά. Υποδυόμενος τον Σκοτ
Θόρσον, τον αφηγητή ουσιαστικά αυτής
της ιστορίας, ενσαρκώνει απολαυστικά
έναν ρομαντικό ήρωα της ένδοξης εποχής
της ντίσκο σε όλες τις εκφάνσεις της.
Απο την άλλη ο Μαϊκλ Ντάγκλας είναι ένας
υπέροχος Λιμπεράτσε στηρίζοντας
ερμηνευτικά χωρίς κραυγαλέες υπερβολές
την queer εμμονή του ήρωα του. Ειλικρινά
θα του άξιζε το Όσκαρ αν δεν υπήρχαν ένα
εμπόδιο που αφορά στην φύση της ίδιας
της ταινίας, που είναι μια τηλεοπτική
παραγωγή του αμερικάνικου καλωδιακού
δικτύου HBO με κινηματογραφική διανομή
εκτός ΗΠΑ.

Κι όμως παρά
την τηλεοπτική φύση της ταινίας του ο
Στήβεν Σόντερμπεργκ στέκεται σκηνοθετικά
με σεβασμό στο θέμα του. Εμπλουτιζει το
υλικό του με στοιχεία σαρκασμού και
μαύρης κωμωδίας φτάνοντας στις παρυφές
ενός queer cinema με αξιώσεις αλλά δεν λείπει
η στοργική ματιά στην μοναξιά που
αισθάνονται αμφότεροι οι ήρωες του.
Ακριβώς για αυτό η ταινία του έκανε την
υπέρβαση φτάνωντας μέχρι το διαγωνιστικό
του Φεστιβάλ Καννών ενώ κέρδισε 11 βραβεία
ΕΜΜΥ. Για όσους πάντως εκφράζουν τις
ενστάσεις τους ο Λιμπεράτσε του
Σόντερμπεργκ είναι ένα ακανόνιστο
μαργαριτάρι που θα μπορούσε κάλλιστα
να γίνει το θέμα ενός πίνακα του Ρούμπενς. 

Related stories

Στην οδό Αρμενοπούλου, ο Gaetano μας ταξιδεύει στην σιτσιλιάνικη επαρχία

Κείμενο: Δέσποινα Λαμπριανίδου / Φωτογραφίες: Μαρία Ευσταθιάδου Αρμενοπούλου 27,στην καρδιά...

Ο Εξώστης ρωτά, οι συγγραφείς απαντούν | Λάζαρος Αλεξάκης

    επιμέλεια στήλης: Φανή Χατζή Κάθε εβδομάδα ένας/μία συγγραφέας απαντά σε...

Μητροπολιτικό πάρκο Παύλου Μελά: Μία ανάπλαση που… άργησε πολύ

Ήταν Νοέμβριος του 2021, στη δεύτερη δύσκολη χρονιά της...

6+1 στάσεις στην εναλλακτική πλευρά της Μητροπόλεως

Φωτογραφίες: Nάντια Ζέζου Σε κάθε πόλη υπάρχουν εκείνοι οι δρόμοι...

Ανοίγει ξανά ένα από τα ιστορικά εστιατόρια της Θεσσαλονίκης

Ένα ιστορικό εστιατόριο του κέντρου της πόλης που έκλεισε...