Καθισμένη στις σκάλες με το χέρι απλωμένο.
Καρδιά να σε κοιτάξω στα μάτια δεν έχω, ξένε!
Και για σένα που αποφασίζεις για μένα, δανείζομαι έναν στίχο και σ’ τον στέλνω:
«Πες μου τι άλλο φοβάσαι, και θα γίνω».
Καθισμένη στις σκάλες με το χέρι απλωμένο.
Καρδιά να σε κοιτάξω στα μάτια δεν έχω, ξένε!
Και για σένα που αποφασίζεις για μένα, δανείζομαι έναν στίχο και σ’ τον στέλνω:
«Πες μου τι άλλο φοβάσαι, και θα γίνω».
Related stories
