Επίλογος

Η Φωτογραφία είναι ελληνική λέξη. Προέρχεται από τις λέξεις «γραφίς» και «φως». Η κυριολεκτική μετάφραση είναι «ζωγραφική με φως» ή «γραφή με φως». Παλιότερα η λογοτεχνία είχε το δύσκολο καθήκον να ανυψώνει την περιγραφή στον βαθμό της ζωγραφικής, ώστε να φανταστεί και να δει κανείς με τα μάτια εκείνες τις διαστάσεις που αγγίζουν τους συγγραφείς. Σήμερα οι φωτογράφοι πήραν τα λόγια για να περιγράψουν τον δρόμο. Οι ίδιοι είναι οι νέοι «συγγραφείς του δρόμου». Ο Άνθιμος και ο Κώστας είναι Έλληνες δηλαδή φωτογράφοι εκ φύσεως. Κοιτάξτε βαθιά στις φωτογραφίες τους και θα ξεχωρίσετε ότι ο δρόμος μπορεί να είναι και μουσείο, και βιβλιοθήκη, μάλιστα και συναυλιακή αίθουσα. Οι φωτογραφίες τους είναι όχι μόνο λογοτεχνία, αλλά και γεωγραφία, και πολιτισμός, και ιστοριογραφία. Οι φωτογραφίες των δύο αυτών Ελλήνων αντηχούν ως παροιμίες που γεννιούνται μόνο όταν αντιλαμβάνεται κανείς τις μεγάλες αλήθειες της ζωής. Όταν ξεκινήσεις να μετράς τον δρόμο σου με εικόνες ανά ώρα αυτό σημαίνει ότι έχεις φθάσει σε εκείνη την ωριμότητα που σου δίνει την ελευθερία να εκφράσεις την εμπειρία σου στα εγκόσμια διαμέσου της τέχνης. Ελάχιστοι έχουν την τύχη να βρεθούν μπροστά σε τέτοιο δρόμο. Όμως ο κάθε άνθρωπος διαβαίνει τον δικό του δρόμο. Ο καθένας μας τον έχει από την ώρα που γεννιέται.