HomeΘέματαΣτο «Εσωτερικό» με την C for Circus

Στο «Εσωτερικό» με την C for Circus

Ανεβαίνοντας στον 4ο όροφο της Συγγρού 19 ανακάλυψαμε το “Εσωτερικό”. Εκεί βρίσκεται η ομάδα C for Circus η οποία με μεγάλη επιτυχία και για δεύτερη χρονιά ανεβάζει το ομώνυμο και άπαιχτο (στην Ελλάδα) έργο του Μωρίς Μέτερλινκ. Πρόκειται για μια καλοδουλεμένη παράσταση, με πολύ όμορφες εικόνες, που στηρίζεται πολύ στην ατμοσφαιρικότητα του κειμένου αλλά και στην κίνηση των ηθοποιών. Ο Γιάννης Γκροσδάνης βρέθηκε στον ζεστό χώρο της ομάδας και μίλησε με τον σκηνοθέτη της παράστασης Κώστα Conie Ισαακίδη.

Πως πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε με αυτό το κείμενο? Η επιλογή έγινε ως μια νέα και άγνωστη πρόταση για τα δεδομένα του ελληνικού θεάτρου?

Αυτό που πραγματικά με τάραξε στο έργο είναι η μοναχικότητα της γνώσης και της ύπαρξης. Σε κλάσματα χρόνου ένας άνθρωπος έρχεται αντιμέτωπος με όλους τους απωθημένους φόβους του και αναγκάζεται, απο τα πράγματα, όχι μονο να σταθεί όρθιος απέναντι σ' αυτούς, αλλά και να τους περιγράψει, να τους εξηγήσει, να τους οριοθετήσει σε λόγο λογικό και να τους υποτάξει, ώστε αυτοί, οι μεγαλύτεροι φόβοι του, να γίνουν λόγος λογικός και καθαρός, ώστε να κατανοηθούν απο απλούς ανθρώπους που χάσανε ένα κομμάτι απο το σπίτι τους, απο την οικογένειά τους. Πως είναι η πρώτη φορά που αυτό το έργο ανεβαίνει στην Ελλάδα το έμαθα λίγο πριν την πρεμιέρα μας.

Τι κρύβει τελικά το εσωτερικό του καθενός? Ή αλλιώς τι κρύβεται στην εποχή των σπηλαίων των ανθρώπων?

Νομίζω πως αν ήξερα την απάντηση σε αυτήν την ερώτηση, μάλλον δεν θα έκανα αυτό το έργο (γέλια). Πάντως, νομίζω πως κάνοντας αυτό το έργο, αυτό ακριβώς προσπαθώ να κατανοήσω. Και πάλι να προσπαθούμε να δούμε και πάλι να χτυπάμε τα κεφάλια μας στα αδιέξοδα και πάλι να ξαναξεκινάμε με όση εντιμότητα μας έχει απομείνει. Εκεί, στα τυφλά, ψαχουλευτά, να θέλουμε να καταλάβουμε κι έτσι, σιγά, σιγά, σχεδόν δίχως κι εμείς να το καταλάβουμε, να γινόμαστε φίλοι με αυτό που μας εμποδίζει να δούμε.Κι έτσι, ε, ναι, πάλι σιγά, σιγά να καταλαβαίνουμε πως το σκοτάδι δεν ήταν το πρόβλημα αλλά η λύση. Πως με το σκοτάδι πρέπει να φιλιώσουμε, πρώτα με το σκοτάδι κι έπειτα, ε, έπειτα βλέπουμε.

Σκηνοθετικά δώσατε μεγάλη βαρύτητα στην κίνηση και στην ατμόσφαιρα. Ο στόχος μιας τέτοιας επιλογής τι ακριβώς ικανοποιεί?

Εξαρχής, εκείνο που ήθελα, ήταν να φτιάξω μια φροντισμένη και εύθραυστη παράσταση, όπου ακόμα και το παραμικρό τίναγμα να δίνει την εντύπωση πως κάτι υπάρχει στην ατμόσφαιρα που μπορεί να σπάσει. Αυτό παθαίνουν οι ψυχές, θρυμματίζονται, γίνονται χίλια κομμάτια. Στην παράσταση αυτή όλοι αναριωτιούνται τι πρέπει να κάνουν, η ατμόσφαιρα δίνει έναν μπούσουλα, αλλά δεν φτάνει αυτό, ο πόνος πρέπει να βιωθεί στο ακέραιο. Η δράση (κίνηση) και η ατμόσφαιρα είναι η αφορμή.

Η ευτυχία, με βάση τον Μέτερλινκ, τελικά στηρίζεται στη γνώση ή στην άγνοια?

Είναι πολλοί εκείνοι, που με την απαίσια δόξα τους, θέλουν να μας πείσουν πως πριν την ευτυχία, είμαστε δυστυχισμένοι, πως πριν την νίκη, είμαστε ηττημένοι, πως πριν μας αγαπήσουν, μας μισούν, πως πριν γίνουμε θεοί, είμαστε διάολοι. Ας έχουμε το θάρρος να σταθούμε απέναντι στους εφιάλτες μας, ας έχουμε το θάρρος να πέσουμε στους πόνους μας και να πούμε χαμηλόφωνα : ''είμαι πεσμένος, ας προσπαθήσω να σηκωθώ'' και η ευτυχία, η αλλιώς, στο θαύμα θα ανοίξουμε τα μάτια μας και, ίσως, λέμε τώρα, να κατανοήσουμε πως ήδη λαμβάνει χώρα, πως εξελίσεται χρόνια τώρα.

Related stories

Revisiting: La La Land (2016) του Damien Chazelle

Γράφει η Φανή Εμμανουήλ Κάθε φορά που ξαναβλέπω μια ταινία...

Το Φεστιβάλ Δάσους συνεχίζεται δυναμικά και τον Σεπτέμβριο

Το Φεστιβάλ Δάσους, το μεγάλο πολιτιστικό γεγονός της Θεσσαλονίκης, συνεχίζει για δέκατη...

Κινηματογράφος και αθλητισμός: 6 ταινίες για το Μπάσκετ

  Γράφει ο Λάζαρος Γεροφώτης Ο Γιάννης Αντετοκούμπο είναι (μαζί με...

Το ‘ελληνικό Woodstock’ και ένα πάρτυ στη Βουλιαγμένη

Το πρωτοποριακό πάρτι του Λουκιανού Κηλαηδόνη στη Βουλιαγμένη, γνωστό...

3 Νέες ταινίες στις κινηματογραφικές αίθουσες και η κορυφαία συνάντηση του Deadpool με τον Woolverin

γράφει ο Λάζαρος Γεροφώτης Με τις θερμοκρασίες να συνεχίζουν να...