Εγκαινιάστηκε το Νοέμβριο, κατά τη διάρκεια του 53ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Τον Μάρτιο ολοκληρώνει ένα πρώτο κύκλο καταγραφής και δυναμικής παρουσίας στην πόλη. Για όσους δεν το ξέρετε, η Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης στεγάζεται στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Λιμάνι, και κάθε βδομάδα γεμίζει απο νέους και παλιούς κινηματογραφόφιλους, φανατικούς σινεφίλ που διψάνε για ξεχωριστές εικόνες και εμπειρίες κινηματογραφικής απόλαυσης.
Ολοκληρώνοντας αυτό τον πρώτο κύκλο παρουσίας, μέσα απο ειδικά αφιερώματα σε σπουδαίους δημιουργούς όπως Μπέργκμαν, Ντράγιερ, Τρυφώ, Μπυνιουέλ αυτή την Πέμπτη η Ταινιοθήκη παρουσιάζει στην αίθουσα του Π. Ζάννα ένα ειδικό αφιέρωμα με τιτλο “Σπάνια Τοπία του Ιαπωνικού Κινηματογράφου”. Η υπέυθυνη της Ταινιοθήκης, κα Αργυρώ Μεσημέρη μας δίνει τις λεπτομέρειες του προγράμματος: “Πρόκειται για μια πρώτη προσπάθεια σε επίπεδο συνεργασίας με άλλους θεσμικούς φορείς. Περιλαμβάνει ταινίες που δεν προβληθεί στην Ελλάδα ή η πρώτη προβολή τους έχει γινεί πριν απο πολλά χρόνια”.
Τα συμπεράσματα απο τα πρώτα βήματα της Ταινιοθήκης, όπως μας εξηγεί η κα Μεσημέρη, είναι κάτι παραπάνω απο ενθαρρυντικά: “Ξεκινήσαμε δειλά γιατί θέλουμε ο θεσμός της Ταινιοθήκης να μην περιοριστεί σε λίγες προβολές αλλά να μακροημερεύσει. Έτσι είχαμε στο μυαλό μας το σκεπτικό ενός περιορισμένου προγραμματισμού προβολών αλλά ήδη τις έχουμε διπλασιάσει. Κι αυτό γιατί έχουμε ήδη ξεπεράσει τα 1000 μέλη και συνεχίζουμε με σταθερό ανοδικό ρυθμό. Υπάρχουν επίσης και περιστασιακοί επισκέπτες, κυρίως τουρίστες, οι οποίοι έρχονται να παρακολουθήσουν μια προβολή. Το κοινό μας είναι αρκετά ενημερωμένο, διψάει για κινηματογράφο και είναι αρκετά δεκτικό σε διαφορετικές προτάσεις και εικόνες”.
Ποιο είναι όμως το προφίλ των ανθρώπων που επισκέπτονται την Ταινιοθήκη? “Αφορά κυρίως νέους (φοιτητές, σπουδαστές) αλλά και άτομα άνω των 50 ετών. Μας λείπουν ηλικίες που αφορούν το ενεργό εργατικό δυναμικό, δηλ. 30 – 45 χρονών, αλλά αυτό έχει να κάνει με την πολύ δύσκολη οικονομική, επαγγελματική και ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε όλοι λίγο – πολύ αυτή την περίοδο αφου η πίεση είναι τεράστια και οι προσωπικές ή οι οικογενειακές απαιτήσεις το ίδιο. Είναι όμως κάτι που μας προβληματίζει αρκετά και ψάχνουμε τρόπους που θα καλύψουμε αυτό το κενό. Δεν είναι εύκολο αλλά πιστεύω πως η Τέχνη είναι μια μορφή προσφοράς και διεξόδου. Είναι εντυπωσιακό πάντως ότι οι θεατές μας έχουν μια αρκετά καλή κινηματογραφική παιδεία και μας έχουν μεταφέρει κάτι περισσότερο απο ένα θετικό feedback. Αυτό μας δίνει την δυνατότητα να αναπτύξουμε μια επαφή μαζι τους ξεπερνώντας κάποια εμπόδια.”
Με βάση αυτά τα δεδομένα η Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης δείχνει να έχει ένα υποσχόμενο μέλλον μπροστά της. Ετοιμάζει ήδη τα εγκαίνια μιας αρκετά πλούσιας βιβλιοθήκης την περιόδο του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ και σχεδιάζει τα νέα της βήματα με προσοχή. Η κα Μεσημέρη δείχνει συγκρατημένη αλλά αισιόδοξη : “Σκέψεις και ιδέες υπάρχουν πάρα πολλές αλλά κάνουμε προσεκτικά βήματα. Έχουμε την αμέριστη υποστήριξη του διευθυντή του Φεστιβάλ, του κ. Δ. Εϊπίδη και αυτό μας δίνει ακόμη μεγαλύτερη ώθηση. Θέλουμε να αναπτυχθεί ένα δίκτυο επαφών, συνεργασιών και εκδηλώσεων που θα αποτελέσει ένα πλήρες πρόγραμμα δράσεων και εκδηλώσεων μέσα στη διάρκεια όλης της εβδομάδας. Σχεδιάζουμε ήδη μια σειρά απο νέα αφιερώματα και ειδικές προβολές σε δημιουργούς και θεματικούς άξονες που αφορούν τον κινηματογράφο.
Ετοιμάζουμε επίσης την Βιβλιοθήκη της Ταινιοθήκης, η οποία θα εγκαινιαστεί στη διάρκεια του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, τον Μάρτιο, και φιλοδοξούμε να αποτελέσει την μεγαλύτερη κινηματογραφική βιβλιοθήκη πανελλαδικά. Η Βιβλιοθήκη αφορά την συλλογή που έχει κάνει ήδη το Studio Παράλληλο Κύκλωμα. Ξεκίνησε με τη συλλογή βίβλιων του Παύλου Ζάννα και συνεχώς εμπλουτίζει το υλικό της. Υπάρχουν βέβαια και άλλες δωρέες, όπως πχ του κριτικού Αντώνη Μοσχοβάκη αλλά και όλο το τρέχον αρχείο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Μέρος αυτού του αρχείου είναι ήδη ψηφιοποιημένο και ετοιμάζεται ένα νέο πρόγραμμα μέσω ΕΣΠΑ, που θα μας επιτρέψει να ολοκληρώσουμε αυτή τη δράση για να ψηφιοποιηθεί το σύνολο του αρχείου του Φεστιβάλ”.
