Τα φετινό αφιέρωμα του φεστιβάλ στον Εγιάλ Σιβάν , αναμένεται να δείξει μια διαφορετική εικόνα του Ισραήλ από ότι έχουμε συνηθίσει, αυτήν της αυτοκριτικής για τις πράξεις της χώρας απέναντι στην Παλαιστίνη. Οι απόψεις του άλλωστε από τη δεκαετία του 80 ως σήμερα συχνά προκάλεσαν αντιδράσεις στις αρχές του κράτους του, αλλά και επέφεραν λογοκρισία σε αρκετές δουλειές του. Θα παρουσιαστεί το σύνολο των 12 ταινιών του, μεταξύ των οποίων και η πιο πρόσφατη, το Κοινό Κράτος, Δυνητική Συζήτηση που προτείνει την ύπαρξη ενός κοινού ισραηλινοπαλαιστινιακού κράτους, αντί των 2 ξεχωριστών που είναι η επικρατέστερη υπάρχουσα άποψη. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης θα βρίσκεται τις ημέρες του φεστιβάλ στη Θεσσαλονίκη και θα πραγματοποιήσει masterclass την Πέμπτη 15 Μαρτίου, αναλύοντας τους βασικούς τομείς της φιλμογραφίας του.
Συνεχίζοντας την συνεργασία του με το ινστιτούτο δανέζικου κινηματογράφου, το Φεστιβάλ θα παρουσιάσει ένα αφιέρωμα προβάλλοντας επτά σύγχρονα ντοκιμαντέρ από τη Δανία. Πιο ενδιαφέρον όλων (και από τις προτάσεις για το φεστιβάλ γενικώς) το Ambassador του Μαντς Μπρύγκερ, σκηνοθέτη του πολυμήχανου Red Chapel που είχε καταγράψει κρυφά τη ζωή στην σύγχρονη Β. Κορέα. Εδώ οι κάμερες στήνονται αυτή τη φορά στη Δημοκρατία της Κεντρικής Αφρικής, με αφορμή μια υποτιθέμενη ίδρυση βιοτεχνίας σπίρτων, και καταγράφουν τη γιγαντιαίους μηχανισμούς διαφθοράς της χώρας που την οδήγησαν στην εξαθλίωση και την παρακμή. Ακόμη σαν ζωντανή αναμετάδοση της αιγυπτιακής επανάστασης, το Half a Revolution είναι το αποτέλεσμα της προσωπικής και επικίνδυνης εμπειρίας 2 κινηματογραφιστών στις κρίσιμες μέρες γύρω από την πλατεία Ταχρίρ. Η πολιτική κυριαρχεί και στο Φιλί του Πούτιν, με θέμα μια 19χρονη μέλος της πατριωτικής νεολαίας που υποστηρίζει τον ρώσο πρόεδρο, αλλά και στις Νταντάδες που εξερευνούν τα λάθη του συστήματος πολιτιστικής ανταλλαγής au pair, μέσω τριών φιλιππινέζων που ενώ έφτασαν στη Δανία με σκοπό να μάθουν ξένη γλώσσα και κουλτούρα, καταλήγουν ουσιαστικά οικονομικές μετανάστριες.
Το Balkan Focus σε παράλληλη δράση με τα αφιερώματά του στο φεστιβάλ του Νοέμβρη εμφανίζεται εδώ με 6 προτάσεις, τρεις εκ των οποίων από τη Ρουμανία που είναι και η κυρίαρχη χώρα τα τελευταία χρόνια στην κινηματογραφική παραγωγή. Ξεχωρίζει το Visiting Room των Ράντου Μουντεάν και Αλεξάντρου Μπάτσιου με θέμα τον νόμο του 2006 που επιτρέπει στη γειτονική χώρα τον γάμο μεταξύ κρατουμένων στις φυλακές. Περισσότερο από το ίδιο το γεγονός, το ντοκιμαντέρ εξερευνά την ύπαρξη ενός είδους συζυγικής ζωής που μπορεί να δώσει διαφορετική προοπτική στις ζωές των φυλακισμένων. Πέντε χρόνια νωρίτερα από αυτόν το νόμο, το 2001 οι Ρουμάνοι με μεγάλη καθυστέρηση αποδέσμευσαν την ομοφυλοφιλία από τον ποινικό κώδικα, παρ ‘ όλα αυτά η ίδια η κοινωνία τους δεν φαίνεται να το δέχεται τόσο εύκολα. Το Two of Us του Κλαούντιου Μίτκου με αφορμή 2 ερωτευμένους νέους ομοφυλόφιλους καταγράφει όλες τις προκαταλήψεις της χώρας, μια χώρα που ψυχορραγεί από την άγνοια για βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Στα υπόλοιπα, παρουσιάζονται 2 ντοκιμαντέρ με θέμα τον αθλητισμό – τον επαγγελματικό στο σερβικό ο Gringo και αυτόν ως παράδειγμα ζωής στο κροατικό The King με θέμα τον σφαιροβόλο Ντάρκο Κράλι που το 1991 τραυματίστηκε στον εμφύλιο και κατάφερε να επιστρέψει στους αγωνιστικούς χώρους, στους παραολυμπιακούς αγώνες.
