HomeΘέματαΑπομιμήσεις μιας ζωής: καπιταλίζοντας τον έρωτα

Απομιμήσεις μιας ζωής: καπιταλίζοντας τον έρωτα

Άνοιξε το τριώδιο, άρχισαν κι οι διαφημίσεις για τ' αποκριάτικα. Δεν ξέρω αν την πήρατε χαμπάρι, αν την είδατε την καινούρια διαφήμιση γνωστής εταιρείας παιχνιδιών που σχεδόν κάθε φορά πετυχαίνει τον στόχο της – δηλαδή να τη συζητάμε για τον κιτς, λαϊκίστικο, υποβαθμισμένης αισθητικής τρόπο της. Άλλοτε, πάλι, καταφέρνει να γίνεται ολότελα σεξιστική. Κι αυτή που σας περιγράφω είναι μια τέτοια περίπτωση.

Τι συμβαίνει λοιπόν στη διαφήμιση κι ωρύομαι εγώ; Ας το κάνουμε, όπως το κάναμε όταν ήμασταν στο δημοτικό και μας ζητούσαν να περιγράψουμε την εικόνα. Έχουμε και λέμε: Βλέπω ένα ζευγάρι μέσης ηλικίας ξαπλωμένο στο κρεβάτι του, η γυναίκα προσπαθεί να έρθει πιο κοντά ερωτικά με τον άντρα κι αυτός όχι απλώς αρνείται αλλά σχεδόν βάζει τα γέλια και κάνει μια απαξιωτική χειρονομία. Εκείνη πεισμωμένη αποφασίζει να πάρει την κατάσταση στα χέρια της. Παίρνει τις γνωστές παιχνιδοσακούλες, κόβει – ενώνει – ράβει, το πρωί την βρίσκει να φοράει μάσκα ομορφιάς και να μετακινεί τα έπιπλα του σπιτιού της την ώρα που ο άντρας της (ο κουβαλητής!) φεύγει για τη δουλειά κι όταν εκείνος επιστρέφει αργά το βράδυ βρίσκει το σπίτι του αλλαγμένο και τη γυναίκα του να φοράει εσώρουχα φτιαγμένα από τις παιχνιδοσακούλες.

Στο σημείο αυτό έχουμε φυσικά και τα απαραίτητα «κοντινά» στα οπίσθια της γυναίκα που κινούνται αλά Ρίο ντε Τζανέιρο. Όμως ώπα, κάτσε! Δεν είναι μόνο το σπίτι αλλαγμένο αλλά είναι κι η γυναίκα! Ο άντρας ξανακοιτά και βλέπει μια άλλη, νεαρότερη κοπέλα στο πρόσωπο της γυναίκας του η οποία δεν φορά πια σακουλοεσώρουχα αλλά εσώρουχα με κρόσια. Κι εκεί που ο τύπος δυσανασχετούσε, τσουπ!, η νέα γυναίκα τον καλεί κι αυτός ενθουσιάζεται και μπαίνει στον χορό (εδώ έχουμε κι άλλα απαραίτητα «κοντινά» στο γυναικείο σώμα).

Και φτάνουμε στο φινάλε της διαφήμισης. Το ζευγάρι ξαπλωμένο ξανά στο κρεβάτι, χαρούμενοι κι οι δύο. Μόνο που, ουπς!, ενώ η γυναίκα είναι σαν να της έχει συμβεί ό,τι καλύτερο μπορούσε να της συμβεί ο άντρας την κοιτά και ένα bubble μας δείχνει ότι και πάλι βλέπει την άλλη, νεότερη κοπέλα. Και το σώμα της – αντί για το σώμα της γυναίκας του. Αλλά περιμένετε, μην βγείτε να μας κράξετε για μονόπλευρο σεξισμό, ορίστε κι οι γυναίκες σκέφτονται κάτι άλλο. Γιατί στα τελευταία δευτερόλεπτα βλέπουμε ότι και η γυναίκα βλέπει… χμ, όχι κάποιον άλλον αλλά τον άντρα της με μάσκα και… χμ, όχι απαραίτητα το σώμα κάποιου άλλου αλλά ένα σώμα με κοιλιακούς. Θέλω να πω πως δυνάμει θα μπορούσε να είναι το σώμα του άνδρα της που φοράει φανελάκι – γιατί ναι, ανδρικά σώματα δεν δείχνουμε στην τηλεόραση.

Τι να πρωτοσχολιάσω λοιπόν; Να ρωτήσω τι ακριβώς διαφημίζει; Να ρωτήσω σε ποιους απευθύνεται αυτή η διαφήμιση που – θα έπρεπε να- θίγει τους πάντες; Μας θίγει πρωτίστως ως γυναίκες (που άλλο δεν κάνουμε από το να στολιζόμαστε και περιμένουμε τον πασά μας να γυρίσει απ' τη δουλειά κι αν έχει κέφια έχει καλώς, μπορεί να δει στο πρόσωπό μας καμιά άλλη και ν' αποκτήσει ενδιαφέρον το βράδυ μας), μας θίγει όμως τελικά και ως ανθρώπους ελεύθερους, σκεπτόμενους, που θέλουμε να πιστεύουμε στον έρωτα, την αγάπη, τη συντροφικότητα, στον άλλον.

Να ρωτήσω αν πιστεύουν οι δημιουργοί κι οι αγοραστές της διαφήμισης ότι χάρη στο οποιοδήποτε προϊόν τους θα βρούμε τη χαμένη ερωτική ζωή και «τρέλα» ; Μόνο σ' ένα πράγμα έχει δίκιο αυτή η διαφήμιση: πως ναι, αν ανανεώσουμε την ερωτική μας ζωή χάρη σ' αυτούς, τότε σίγουρα ο «έρωτας» μας θα είναι τόσο φθηνός και κακόγουστος όσο κι η διαφήμιση αυτή. Γιατί άλλο είναι η μεταμφίεση, ο ερωτισμός και το ελευθεριάζον πνεύμα που πάντα συνόδευε τις μέρες των αποκριών κι άλλο η μονομερής, πατριαρχική σαρκική διεκπεραίωση.

Όπως είπε κι ο φίλος μου Α.Λ. πρόσφατα στο δρόμο για Κοζάνη, «το να ταυτίζεσαι με το δήθεν πρότυπο του σωστού αρσενικού ώστε να σ' αποδεχθεί η πατριαρχική κοινωνία όπου ζεις, σε κάνει μέρος ενός συνόλου ανθρώπων χωρίς συναισθήματα, χωρίς προσωπικότητα και χαρακτήρα που το μόνο που κάνει είναι να εκτελεί εντολές που του δίνουν οι άλλοι».

Ε όχι, χρυσή μου εταιρεία, δεν θα μάθεις εσύ σ' εμάς και τα παιδιά μας πώς έχουν και πώς τα θέλουμε τα πράγματα! Δεν θα εγκαθιδρύσεις στα μυαλά μας την «αυτονόητή σου πραγματικότητα».

Related stories

Κλείνει ένα από τα πιο αγαπημένα μεζεδοπωλεία του κέντρου

Λατρεύτηκε από τις παρέες νέων κι όχι μόνο! Τα...

Οι ταινίες της εβδομάδας 28.03-03.04.2024

Γράφει ο Λάζαρος Γεροφώτης Μεγάλη αύξηση στα εισιτήρια την εβδομάδα...

Στην οδό Αρμενοπούλου, ο Gaetano μας ταξιδεύει στην σιτσιλιάνικη επαρχία

Κείμενο: Δέσποινα Λαμπρίδου / Φωτογραφίες: Μαρία Ευσταθιάδου Αρμενοπούλου 27,στην καρδιά...

Ο Εξώστης ρωτά, οι συγγραφείς απαντούν | Λάζαρος Αλεξάκης

    επιμέλεια στήλης: Φανή Χατζή Κάθε εβδομάδα ένας/μία συγγραφέας απαντά σε...

Μητροπολιτικό πάρκο Παύλου Μελά: Μία ανάπλαση που… άργησε πολύ

Ήταν Νοέμβριος του 2021, στη δεύτερη δύσκολη χρονιά της...