ABDUCTION

Δράσης, ΗΠΑ, 2011, 106 λεπτά

Σκηνοθεσία: Τζων Σίγκλετον

Παίζουν: Τέιλορ Λόουτνερ, ‘Αλφρεντ Μολίνα, Σιγκούρνι Γουίβερ

Στην προσπάθεια του να ανακαλύψει την πραγματική του ταυτότητα, ένας υιοθετημένος έφηβος βρίσκεται μπλεγμένος σε μια διεθνή συνομωσία

Ο έτερος καρδιοκατακτητής του Twilight saga, ο Τέιλορ Λόουτνερ, δείχνει περισσότερο διατεθειμένος από τον άλλο να ακολουθήσει μια σκληροπυρηνικά εμπορική οδό στην καριέρα του. Έτσι το studio για να τον επιβραβεύσει για αυτή του την προθυμία αλλά και για να αυξήσει τη δημοτικότητα ενός κατά πάσα πιθανότητα ιδιαίτερα επικερδούς ‘προϊόντος’, στήνει μια ταινία γύρω από το πρόσωπό του. Και το Abduction είναι αυτή η ταινία. Ένα φιλμ δράσης που έχει σαν στόχο να αναδείξει τον Λόουτνερ σε σταρ πρώτης γραμμής. Για αυτό και τα zoom in στο πρόσωπο του δίνουν και παίρνουν. Για αυτό ακόμα και οι σκηνές, που ο χαρακτήρας του δεν μετέχει ενεργά στη δράση, είναι μονταρισμένες κατά τέτοιο τρόπο που να αναδεικνύεται αυτός σε κεντρικό πρόσωπό τους. 
Τίποτα από αυτά δε θα μας ενοχλούσε αν μιλούσαμε για ένα χαρισματικό νεαρό, με ισόποσες δόσεις ταλέντου και εμφάνισης. Μόνο που ο Λόουτνερ , τουλάχιστον προς το παρόν, είναι δύσκαμπτος ερμηνευτικά. Είναι ωραίος, σύμφωνοι. Όταν όμως βρίσκεται στην οθόνη με κάποιον από τους μεγαλύτερους συμπρωταγωνιστές του, o δεύτερος είναι εκείνος που τραβά το βλέμμα. Κι ένας σταρ οφείλει να ασκεί μαγνητισμό. Να τραβά την προσοχή ακόμα κι όταν βρίσκεται δίπλα σε γνώριμες και ιδιαίτερα αγαπητές φιγούρες του χώρου. Δείτε το Rounders, μία από τις πρώτες ταινίες του Ματ Ντέιμον, όπου μοιράζεται το πλάνο με σπουδαίους καρατερίστες, όπως ο Τζων Μάλκοβιτς, ο Τζων Τορτούρο, o Μάρτιν Λαντάου. Στέκεται σαν ίσος προς ίσο. Για την ταινία το μόνο, που έχουμε να πούμε, είναι πως πρόκειται για ένα Bourne προσανατολισμένο προς το εφηβικό κοινό. Που για τους δημιουργούς σημαίνει ότι πρέπει να είναι υπερ-επεξηγηματικό. Και να έχει και ένα (αχρείαστο) love story, για να μην μείνει παραπονεμένη η fanbase του Λόουτνερ. 
Οι ικανότητες του κάποτε φερέλπιδος σκηνοθέτη Τζον Σίνγκλετον στο στήσιμο των σκηνών δράσης και οι καλοί δευτεραγωνιστές κάνουν το θέαμα ανώδυνο. Με ένα διαφορετικό πρωταγωνιστή όμως ενδεχομένως να ήταν και απολαυστικό.

Related stories

Revisiting: La La Land (2016) του Damien Chazelle

Γράφει η Φανή Εμμανουήλ Κάθε φορά που ξαναβλέπω μια ταινία...

Το Φεστιβάλ Δάσους συνεχίζεται δυναμικά και τον Σεπτέμβριο

Το Φεστιβάλ Δάσους, το μεγάλο πολιτιστικό γεγονός της Θεσσαλονίκης, συνεχίζει για δέκατη...

Κινηματογράφος και αθλητισμός: 6 ταινίες για το Μπάσκετ

  Γράφει ο Λάζαρος Γεροφώτης Ο Γιάννης Αντετοκούμπο είναι (μαζί με...

Το ‘ελληνικό Woodstock’ και ένα πάρτυ στη Βουλιαγμένη

Το πρωτοποριακό πάρτι του Λουκιανού Κηλαηδόνη στη Βουλιαγμένη, γνωστό...

3 Νέες ταινίες στις κινηματογραφικές αίθουσες και η κορυφαία συνάντηση του Deadpool με τον Woolverin

γράφει ο Λάζαρος Γεροφώτης Με τις θερμοκρασίες να συνεχίζουν να...