Μέρα που είναι, όσο και να θέλεις να το παίζεις άκαρδος, σκληρός και ψύχραιμος μια αναπόληση στα συναισθήματα που σου γέννησε κάποτε αυτό το αφελές χτυποκάρδι, έρχεται χωρίς να το θέλεις. Ρωτήσαμε τους φίλους μας ποιο θεωρούν το απόλυτο ερωτικό κομμάτι και να τι μας απάντησαν.
Μανώλης Σταυρουλάκης, DJ & Ραδιοφωνικός Παραγωγός στον ManstaRadio και στον Fly 104.
Λένα Πλάτωνος – Πτήση 201
Τη Λένα Πλάτωνος την γνώρισα ή μάλλον καλύτερα την εκτίμησα μεγαλώνοντας, όχι στην εποχή της – τότε βλέπεις ήμουν παιδί, έστω κι αν διάβαζα γι’αυτήν σε έντυπα όπως το Ποπ + Ροκ. Το Σαμποτάζ της είναι ένας δίσκος σταθμός για την ελληνική δισκογραφία και ο στίχος της Μαριανίνας Κριεζή εσύ δεν είσαι σαν τους άλλους, είσαι από ‘κείνα τα παιδιά που μέσα στο μυαλό τους έχουν έναν σπασμένο πύργο ελέγχου κι ένα ραντάρ μες στην καρδιά από το τραγούδι Πτήση 201 θα μπορούσε από μόνος του να δικαιολογήσει γιατί το θεωρώ ένα από τα πιο ερωτικά τραγούδια ever.
Αναστασία Παύλου, Ραδιοφωνική Παραγωγός στον Velvet 96.8
Hess is More – Yess Boss & Παύλος Σιδηρόπουλος – Να μ’αγαπάς
Το πρώτο τραγούδι που μου ήρθε στο μυαλό ήταν το Hess is more – Yes boss. Καθαρά ερωτικό. Αυτό το άφιλτρο ερωτικό, χωρίς ρε παιδί μου υπονοούμενα και έμμεσα μονοπάτια κλπ. Ταπ, στο κόκαλο. Θέλω αυτό, είμαι αυτό, κάνε με αυτό!
Τώρα αν εννοείς κάτι πιο ρομαντικό – θα σε πάω αλλού. Π.χ Σιδηρόπουλος, να με αγαπάς. Ακριβώς για τον ίδιο λόγο. Χωρίς υπαινιγμούς και μελό. Άφιλτρο κι αυτό. Θέλω να με αγαπάς. Να με αγαπάς, επειδή είμαι αυτό που είμαι και σκέφτομαι όπως σκέφτομαι και όλα είναι σκατά, αλλά εσύ να με αγαπάς.
D.J Thomas Numan – Synthetic
Είναι πραγματικά αδύνατον να επιλέξεις ένα και μοναδικό κομμάτι ως το πιο ερωτικό όλων των εποχών. Ο έρωτας έχει διάφορα στάδια και στοιχεία.
Επιλέγω ως την αναγνωριστική ματιά, την προσέγγιση αλλά και τον πρώτο χορό και χάδι:
Πρόκειται για ένα κομμάτι γραμμένο στη ρομαντική και αγνή δεκαετία των 80s. Ποτέ δεν έλαβε της προσοχής που του άξιζε. Το ανακάλυψε και το εκσυγχρόνισε ο Samo DJ το 2015.
Ακολουθεί το παιχνίδι, το interaction των δύο παρτενέρ και η ένταση ανεβαίνει. Ένα κομμάτι που το αποτυπώνει για εμένα είναι το εξής:
Αυτό όμως που κρατάει τον έρωτα ζωντανό και τον αναζωπυρώνει στα δύσκολα, είναι το πάθος. Δεν υπάρχει περισσότερο πάθος συμπυκνωμένο πουθενά αλλού από την φωνή του τεράστιου Freddie Mercury. Τι καλύτερο, όταν αυτή συναντιέται με την ενορχήστρωση του τιτάνα της ηλεκτρονικής μουσικής Giorgio Moroder. Το Love Kills που κυκλοφόρησε το 1984 στην επαναφορά της κλασσικής ταινίας Metropolis, έχει αρκετές φορές παιχτεί ως τελευταίο κομμάτι σε σετ μου.
Μιχάλης Αποστόλου, ραδιοφωνικός παραγωγός
P.F. Phillip & The Night Riders – Your Lips Are For Kissing
Μια μπάντα στα πρώτα της βήματα, μια ερωτική απογοήτευση κι ένα ολόκληρο βράδυ μπροστά στον υπολογιστή να ψάχνω κάτι να λιώσει κι άλλο την ψυχή μου.
Ο Phillip και οι Night Riders κατάγονται από το Λονδίνο και μέσα σε πέντε λεπτά κατάφεραν να με κάνουν να ανατριχιάσω και να βγω από το σώμα μου. Όχι πως ήρθε η εξιλέωση, αλλά είπαν με στίχους και μουσική αυτά που τριγύριζαν στο μυαλό μου όλες εκείνες τις δύσκολες μέρες. Έναν καθρέπτη-ψυχαναλυτή χρειαζόμαστε όλοι, για να μας πει ξανά και ξανά αυτά που νομίζουμε σωστά. Και τότε θα ηρεμήσουμε παρέα με τις δικές μας σκέψεις, αυτές που εμείς νομίζουμε σωστές. Έρωτας χωρίς απογοήτευση δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει ποτέ.
Όλα ξεκινούν με τον απαλό ήχο μιας ακουστικής κιθάρας και μια ψιθυριστή φωνή.
Το τραγούδι εξελίσσεται σαν ένα όνειρο με μια ειλικρινή και ρομαντικά καταστροφική προσπάθεια αφήγησης. Προς το τελείωμα του, θα αλλάξει στίχους και θα πάρει ρυθμό. Ένα πραγματικό indie-rock ποιητικό αριστούργημα. …your lips are For kissing but not for kissing me, you’re looking for love but you won’t find it in me, i have not left to give.
Ο Αρχιμήδης Γ. Παναγιωτίδης δουλεύει στο Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης
The Modern Lovers – Hospital
Ακούμε ποπ μουσική επειδή είμαστε θλιμμένοι ή είμαστε θλιμμένοι επειδή ακούμε ποπ μουσική; Το προαιώνιο ερώτημα. Και ποιο είναι το πιο ερωτικό κομμάτι έβερ στην ιστορία της μουσικής; Μήπως το Blue Moon, όπου ο Έλβις κλαίει σπαραξικάρδια; Ίσως, να είναι το May This Be Love του Χέντριξ ή ακόμα κάτι από Μπιτλς; Στο Hospital των Modern Lovers, o Τζόναθαν Ρίτσμαν περιμένει την πρώην του να επιστρέψει από την ψυχιατρική πτέρυγα της κλινικής, προσπαθώντας να κερδίσει ξανά την αγάπη της, δίνοντας έναν τόνο μελαγχολίας στο τραγούδι. Περπατάει στους δρόμους του σπιτιού της, μπαίνει μέσα και σε ζαχαροπλαστεία ακόμα, γιατί πως να το κάνουμε, υπάρχει έλλειψη γλυκύτητας στη ζωή μας, ενώ οι σκέψεις των πρώην της είναι ικανές να τον τρελάνουν σε μεγάλο βαθμό και τον ίδιο. Η πραγματικότητα και ο ρεαλισμός, πολλές φορές, σε φέρνουν πιο κοντά ερωτικά με τον άνθρωπό σου από έναν τυχάρπαστο φαντασιακό λυρισμό. Και ο Τζόναθαν Ρίτσμαν καταφέρνει ακριβώς αυτό. Hospital δαγκωτό!
