γράφει ο Λάζαρος Γεροφώτης
1. Είναι η πρώτη τηλεοπτική σειρά* (σε συνεργασία με το Netflix) της ανεξάρτητης αμερικάνικης εταιρίας παραγωγής Α24 που μας έχει χαρίσει σπουδαίες ταινίες του ανεξάρτητου Αμερικάνικου σινεμά: Room (2015), Moonlight (2016), Lady Bird (2017), Uncut Gems (2019), Midsommar (2019), Minari (2020), The Whale (2022), με αποκορύφωμα την ταινία που σάρωσε “τα πάντα όλα” την χρονιά που μας πέρασε το Everything Everywhere All at Once.
*έχει συμβάλει και στην παραγωγή της σειράς – φαινόμενο του HBO, Euphoria.
2. Οι ερμηνείες
Πρωταγωνιστής ο υποψήφιος για Όσκαρ για το Minari (2020) Steven Yeun, που έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό από την zombie apocalypse τηλεοπτική σειρά “The walking dead” (2010-2022). Ο Yeun είναι σαρωτικός. Δίνει μια σπουδαία ερμηνεία ως Danny Cho, όπου υποδύεται έναν “κακόμοιρο” (αλλά παράλληλα φιλόδοξο) εργολάβο ασιατικής καταγωγής στο Λος Άντζελες, που προσπαθεί να τα βγάλει πέρα. Το πέρασμα από το δράμα στην κωμωδία και στην παράνοια είναι αριστουργηματικό. H συμπρωταγωνίστρια του, Ali Wong, γνωστή stand-up comedian, τον συμπληρώνει με μία επίσης σπουδαία ερμηνεία ως Amy Lau, μία πλούσια Ασιάτισσα ιδιοκτήτρια γκαλερί φυτών στο Λος Άντζελες, μητέρα και σύζυγος, που όλα φαίνονται να της πάνε τέλεια στη ζωή της, αλλά μέσα της ουρλιάζει. Όλοι οι δεύτεροι ρόλοι είναι εξαιρετικοί, με τον Young Mazino ως Paul, να ξεχωρίζει.
3. Το σενάριο
Έξυπνο, με απίστευτο χιούμορ, αλλά και στιγμές βαθιάς συγκίνησης, παράνοιας και βαθύ στοχασμού. Δεν μένει στο πρώτο επίπεδο της κόντρας (beef) μεταξύ των δύο χαρακτήρων, αλλά εμβαθύνει στην ψυχοσύνθεση τους, δείχνει τα άγχη και τον αγώνα επιβίωσης του καθενός, την υπεροπτική φιλοδοξία για επιτυχία και στην ουσία σχολιάζει αριστουργηματικά την καταπίεση και τη συσσωρευμένη οργή των ανθρώπων του σήμερα για τα πάντα και τους πάντες γύρω τους. Δημιουργός και σεναριογράφος της σειράς είναι ο Lee Sung Jin, υποψήφιος για Emmy για την σειρά Silicon Valley και συν-δημιουργός της animation σειράς Tuca & Bertie (2019 – όπου Steven Yeun και Amy Lau, δανείζουν τις φωνές τους).
Η υπόθεση της σειράς φαίνεται απλή και ίσως ξαναειπωμένη, αλλά ευτυχώς δεν είναι:
“Το Beef ακολουθεί τον απόηχο ενός περιστατικού οργής μεταξύ δύο αγνώστων. Ο Danny Cho, ένας αποτυχημένος εργολάβος, έρχεται αντιμέτωπος με την Amy Lau, μια αυτοδημιούργητη επιχειρηματία με μια γραφική ζωή και γίνονται αχώριστοι με τον χειρότερο τρόπο – μπλέκονται σε έναν φαύλο κύκλο εκδίκησης που θέτει σε κίνδυνο όλους τους γύρω τους”.
4. Σκηνοθεσία/Φωτογραφία
Δεν θυμίζει σε τίποτα ότι πρόκειται για σειρά του Netflix (προφανώς παίζει ρόλο ότι είναι παραγωγής της Α24). Η όλη αισθητική της σειράς είναι καθαρά κινηματογραφική. Την φωτογραφία έχει αναλάβει ο Larkin Seiple, διευθυντής φωτογραφίας στο Everything Everywhere All at Once. Τρεις είναι οι σκηνοθέτες των 10 επεισοδίων της σειράς: Ο Jake Schreier, σκηνοθέτης της ταινίας Robot & Frank (2012) και της επερχόμενης ταινίας της Marvel, Thunderbolts (2024). Η Hikari, σκηνοθέτης της ταινίας μικρού μήκους A Better Tomorrow (2013 – Συμμετοχή στο Φεστιβάλ Καννών), της ταινίας 37 Seconds (2019 – Συμμετοχή στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου) και επεισοδίων της σειράς Tokyo Vice (2021). Και ο Lee Sung Jin, ο δημιουργός και σεναριογράφος της σειράς, στην πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα.
5. Η διάρκεια
10 επεισόδιά. Κάθε επεισόδιο είναι 30 περίπου λεπτά. Είναι μια σειρά που αν την ξεκινήσεις, πολύ απλά θα την τελειώσεις την ίδια μέρα. Δεν σε κουράζει, έχει απίστευτο ρυθμό και εναλλαγές, από κωμωδία σε δράμα, μετά σε περιπέτεια και ψυχολογικό θρίλερ.
6. Οι τίτλοι αρχής
Ένα διαφορετικό έργο τέχνης σε κάθε επεισόδιο. Μία διαφορετική “σοφία” ο τίτλος κάθε επεισοδίου, δανεισμένη από λόγια σπουδαίων προσωπικοτήτων: “Τα πουλιά δεν τραγουδούν, ουρλιάζουν από τον πόνο” (Werner Herzog). “Η αρπαγή του να είσαι ζωντανός” (Joseph Campbell), “Με κατοικεί μια κραυγή” (Sylvia Plath), “Απλά όχι όλα ταυτόχρονα” (Betty Friedman), “Τέτοια Ενδόμυχα Μυστικά Πλάσματα” (Iris Murdoch), “Σχεδιάζουμε έναν μαγικό κύκλο” (Ingmar Bergman), “Είμαι ένα κλουβί” (Franz Kafka), “Το δράμα της αρχικής επιλογής” (Simone de Beauvoir), “Ο Μέγας Κατασκευαστής” (Simone Weil), “Φιγούρες του Φωτός” (Carl Gustav Jung).
