γράφει η Έλλη Πελίτη
Το πρώτο μέρος της περιβόητης σειράς του Netflix, The Crown, κυκλοφόρησε στις 16 του Νοέμβρη και το μόνο σίγουρο είναι πως άφησε το κοινό μετέωρο, μέσα σε ένα αίσθημα νοσταλγίας αλλά και ανυπομονησίας για το θεαματικό φινάλε, που αποτελείται από 6 επεισόδια και θα κυκλοφορήσει στις 14 Δεκεμβρίου. Αν και η σειρά επικεντρώνεται στη ζωή της εκλιπούσας βασίλισσας Ελισάβετ από τη στιγμή που ανέλαβε το θρόνο μέχρι και το 2005, τα πρώτα τέσσερα επεισόδια του έκτου κύκλου αφορούν το τελευταίο καλοκαίρι της πριγκίπισσας του λαού, της πριγκίπισσας Νταϊάνα, μέχρι και τον άδικο θάνατό της στις 31 Αυγούστου του 1997.
Θα περίμενε κανείς ότι η σεναριακή ομάδα του Πίτερ Μόργκαν θα ήταν πιο σκληρή απέναντι στην βασιλική οικογένεια και θα έδειχνε με έναν ρομαντισμό τις τελευταίες οκτώ εβδομάδες της Νταϊάνα, με επίκεντρο τις διακοπές της με τον Γουίλιαμ και τον Χάρι στο κότερο της οικογένειας Φαγιέντ στο Σαιν Τροπέ, το ειδύλλιο της με τον Ντόντι αλ Φαγιέντ και την πιο δημοφιλή φιλανθρωπική της δράση σχετικά με τα ναρκοπέδια στη Βοσνία.
Αντιθέτως όμως, ο Πίτερ Μόργκαν επέλεξε διαφορετικό δρόμο από τον αναμενόμενο, παρουσιάζοντας τη Lady Di ως έναν παθητικό χαρακτήρα, θύμα των παπαράτσι και της οικογένειας Φαγιέντ, ειδικά του Μοχάμεντ αλ Φαγιέντ, ο οποίος εν τέλει μόνο κερδισμένος δε βγήκε από τη σχέση του γιου του με την πριγκίπισσα. Για αυτό λοιπόν είναι και άξιο απορίας η αλλαγή στάσης των σεναριογράφων συγκριτικά με τις προηγούμενες σεζόν, όπου η Νταϊάνα εμφανίζεται ως επαναστάτρια που πάει κόντρα στο κατεστημένο του βασιλικού πρωτοκόλλου και της οικογένειας, βρίσκεται δίπλα στον απλό λαό και συμπαραστέκεται στους πονεμένους.
Το ίδιο παρατηρείται και στην παρουσίαση της βασιλικής οικογένειας, ειδικά του Καρόλου. Ο αδικημένος από το περιβάλλον του πρίγκηπας – νυν βασιλιάς- ζει επιτέλους τον έρωτα του με την Καμίλα Πάρκερ Μπόουλς, κάνει διακοπές με τους γιους του στη Σκωτία και φαίνεται να κερδίζει σιγά σιγά όχι μόνο την έγκριση του λαού σχετικά με τη σχέση του, αλλά και της ίδιας του της οικογένειας.
Μέχρι φυσικά που μπαίνει και πάλι στο προσκήνιο και τα επισκιάζει όλα η Νταϊάνα με την εμβληματική της παρουσία, τόσο με την παπαρατσική φωτογραφία της με τον Ντόντι αλ Φαγιέντ, όσο και με τον μοιραίο θάνατό της στις 31 Αυγούστου 1997 στο Παρίσι. Τότε συναντάμε έναν διαφορετικό Κάρολο από αυτόν που είχαμε συνηθίσει: συμπονετικό, βυθισμένο στο δικό του πένθος και επίμονο σχετικά με τον τρόπο που θεωρεί πως το Παλάτι πρέπει να πενθήσει την πριγκίπισσα του λαού. Το κερασάκι στην όλη υπόθεση είναι όχι μόνο η συνομιλία του Καρόλου με τη Νταϊάνα- “φάντασμα”, αλλά και η αντίστοιχη συνομιλία της Ελισάβετ με αυτή. Το κινηματογραφικό αυτό κλείσιμο των λογαριασμών και η “άφεση αμαρτιών” του Παλατιού επιβεβαιώνει την αλλαγή πλεύσης των σεναριογράφων, προκαλώντας τη δυσαρέσκεια των τηλεθεατών.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα μάθουμε ποτέ τι ακριβώς συνέβη μέσα από τους τείχους του Παλατιού, αφού το The Crown είναι μία ιστορική σειρά με αρκετή δόση φαντασίας. Εξάλλου, ας μη ξεχνάμε πως τα ιστορικά πρόσωπα ζούνε πολλές ζωές, αλλά μία δική τους…
