της Κωνσταντίας Kοκκορα
Τι να είναι άραγε αυτό που ενώνει τον Σιδηρόπουλο, τις πουέντ και το χαμόγελο ενός παιδιού;
Αυτό το ιδιαίτερο κάτι βρίσκεται επί της ηλιόλουστης οδού Στεργίου Πολυδώρου 61, στην Άνω Πόλη της Θεσσαλονίκης. Η εμπορική του ονομασία το καθορίζει ως ένα καφέ-βιβλιοπωλείο, η ζεστασιά όμως των ανθρώπων του το καθιστά περισσότερο ένα «φιλικό σπίτι» που μπορούν μικροί και μεγάλοι να απολαύσουν στιγμές ηρεμίας, ξεγνοιασιάς αλλά και ψυχαγωγίας.
Το σπίτι αυτό ακούει στο όνομα : «Έτσι, κάνουν οι μπαλαρίνες». Ονομασία παιγνιώδης, μιας και έμπνευση υπήρξε η Κωνσταντινή, μικρή κόρη της Κατερίνας και ιδιοκτήτριας του καφέ, η οποία με έναν ξέφρενο χορό σε άκουσμα Σιδηρόπουλου, αναφώνησε με επαναστατικό τόνο πως: «Έτσι, κάνουν οι μπαλαρίνες», γκρεμίζοντας στεγανά και στερεότυπα του πως πρέπει να είναι μια μπαλαρίνα και κατ’ επέκταση μια γυναίκα.
Εκτός όμως από τις όμορφες και πολυποίκιλες ιδέες που στεγάζουν αυτό το εξαιρετικό μέρος και ενισχύονται από την πληθώρα μοντέρνων παιδικών και εφηβικών βιβλίων, βασική φιλοσοφία υπήρξε η σύσφιξη των σχέσεων παιδιού- γονέα μέσω της αλληλεπίδρασης. Πιο συγκεκριμένα, λαμβάνουν χώρα εργαστήρια δημιουργικής κίνηση, επανάχρησης, θεάτρου, γιόγκα για μωρά, συναντήσεις με ειδικούς και πολλά άλλα. Συνεπώς γίνεται αντιληπτό ότι το καφέ διαδραματίζει και ρόλο σχολείου αφού εμποτίζει τους επισκέπτες με δεξιότητες, γνώσεις και αξίες.
Η εκπληκτική ατμόσφαιρα πλαισιώνεται και ολοκληρώνεται από τους μινιμαλιστικά όμορφους και ασφαλείς χώρους σε γήινους και παστέλ τόνους με εξαίρεση έναν μαύρο τοίχο, όπου τα παιδιά μπορούν να ξεδιπλώσουν το ζωγραφικό τους ταλέντο. Την σύγχρονη αισθητική συμπληρώνει ο επάνω όροφος, ο οποίος είναι ειδικά διαμορφωμένος για μελέτη, ανάγνωση και κάθε είδους εκπαιδευτικές δράσεις. Ο ξεκούραστα λευκός φωτισμός, η απαλή μουσική και το μεταξένιο άρωμα του καφέ έρχονται να κλειδώσουν όλο το ιδανικό σκηνικό, έργο το οποίο επιμελήθηκε το δημιουργικό γραφείο «LOOPO».
Κατερίνα Καλλέζη, Κατερίνα Πάστρα, Μαρία Φούρλαν
Το «Έτσι, κάνουν οι μπαλαρίνες» λοιπόν δεν είναι απλά ένα καφέ- βιβλιοπωλείο, αλλά ένας φιλόξενος πολυχώρος που βασικός του στόχος είναι αφενός η αναψυχή των επισκεπτών και αφετέρου η διάπλαση «παιδιών του σήμερα». Παιδιών απαλλαγμένων από προκαταλήψεις και στερεότυπα. Παιδιών που έχουν βαθιά ριζωμένη την έννοια της ελευθερίας και καθολική τους πίστη την έννοια της αγάπης. Γιατί άμα γλυτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα, όπως λέει και ο Σιδηρόπουλος.
