Γράφει η Αντωνία Καραφίλη / Φωτογραφίες: Μαρία Ευσταθιάδου
Πώς ένα μαγαζί με είδη σπιτιού μετατράπηκε στο νέο concept store της Θεσσαλονίκης
Τον Οκτώβριο του 2023, προστέθηκε ένα νέο μαγαζί στα ήδη υπάρχοντα της πόλης. Όμως, το IN HOUSE PROJECT είναι διαφορετικό από τα καφέ – μπαρ που έχουμε συνηθίσει να πηγαίνουμε. Μπορείς να πιεις τον καφέ και το ποτό σου αλλά και να αγοράσεις ό,τι βλέπεις μέσα στο μαγαζί!
Συνάντησα τα πρόσωπα πίσω από το εγχείρημα, τον Γιάννη και τον Στάθη. Κολλητοί φίλοι εδώ και δεκατρία χρόνια, αποφάσισαν να γίνουν συνέταιροι. Υπό τους ήχους δυνατής μουσικής, της μηχανής του καφέ και των συζητήσεων από τα γύρω τραπέζια, κουβεντιάσαμε για την έμπνευση που είχαν και το ρίσκο που πήραν.
Μιλήστε μου για την ιδέα σας!
Γιάννης: Το 2020 πήγαμε ένα ταξίδι στη Νέα Υόρκη. Κάνοντας βόλτα, είχαμε δει ένα μαγαζί με υφάσματα. Μπήκαμε να ρίξουμε μια ματιά, να δούμε πώς δουλεύουν εκεί. Συνειδητοποιήσαμε ότι είδαμε τον κόσμο να κάθεται να πίνει το ποτό του. Στην αρχή είπαμε ότι μάλλον δεν καταλάβαμε καλά. Τελικά καταλάβαμε τη λογική τους, που ήταν το να καθίσεις να πιεις κάτι αλλά και να αγοράσεις ό,τι θέλεις και ενθουσιαστήκαμε, μας άρεσε πολύ.
Στάθης: Βέβαια το δικό τους ήταν σε άλλη κλίμακα, ένα επταώροφο κατάστημα, με roof garden.
Η επιχείρηση προϋπήρχε αν θυμάμαι σωστά; Ένα κατάστημα με κουρτίνες και υφάσματα;
Γιάννης: Η επιχείρηση είναι οικογενειακή, υπάρχει από το ’90. Είχε είδη σπιτιού: κουρτίνες, χαλιά, υφάσματα. Το ρίσκο για εμάς ήταν ότι μιλάμε για μία ήδη υπάρχουσα επιχείρηση και η ιδέα μας δεν ήταν κάτι εύπεπτο.
Έχετε ξανακάνει κάτι σχετικό;
Γιάννης: Όχι! Ο Στάθης δούλευε σε διάφορα μαγαζιά της πόλης, εγώ είμαι αρχιτέκτονας εσωτερικών χώρων. Ο Στάθης ήθελε να κάνει κάτι δικό του στο κομμάτι της εστίασης αλλά εγώ ήμουν ο «κακός» της υπόθεσης, αρκετά διστακτικός. Δεν ήθελα να ανοίξουμε ένα μαγαζί σαν όλα τα υπόλοιπα. Τελικά, περίπου πέρσι την Πρωτοχρονιά αποφασίσαμε να το προχωρήσουμε.
Ψάχναμε και κάτι σαν «συν» πέρα από καφέ, ποτό και είδη σπιτιού. Αυτό το συν ήταν το κομμάτι της τέχνης. Θέλαμε να εκπαιδεύσουμε τον καθημερινό άνθρωπο στην τέχνη, χωρίς όμως να είμαστε μια απρόσωπη γκαλερί. Θα φιλοξενούμε διάφορους καλλιτέχνες, ειδικά νέους, για να τους δώσουμε ένα σημείο προβολής που ίσως δεν μπορούν να βρουν σε κάποια ήδη μεγάλη γκαλερί.
Μπαίνοντας κάποιος σε αυτόν τον χώρο, τι μπορεί να κάνει;
Στάθης: Σίγουρα μπορεί να ψωνίσει διάφορα πράγματα για το σπίτι. Κουρτίνες, υφάσματα, ταπετσαρίες, έπιπλα. Μπορεί να προμηθευτεί έργα τέχνης, είτε από αρκετά γνωστούς καλλιτέχνες είτε από πιο μικρούς. Ό,τι βλέπεις στο μαγαζί είναι προς πώληση.
Γιάννης: Εξ ου και το όνομα IN HOUSE! Η λογική μας ήταν να πάρεις inspiration από αυτόν τον χώρο, για τον δικό σου, ώστε να μπορέσεις να τον διακοσμήσεις με μικροαντικείμενα ή με υφάσματα ή έπιπλα.
Πείτε μας για τα πάρτι που βλέπω στο Instagram!
Στάθης: Μία με δύο φορές την εβδομάδα κάνουμε grooving, από νωρίς το απόγευμα μέχρι τις 12 το βράδυ. Μπορείς να έρθεις για premium first drinks, να ακούσεις γνωστούς DJ της πόλης και να περάσεις ωραία, να φλερτάρεις.
Γιάννης: Θέλαμε να κάνουμε έναν χώρο όπου όποιος έρχεται, θα αισθάνεται πολύ άνετα. Νιώθαμε ότι από κάποια μαγαζιά λείπει το vibe, η ψυχή του μαγαζιού. Βλέπαμε και στο εξωτερικό μαγαζιά με ωραίο vibe το οποίο ερχόταν ήδη από τους ανθρώπους που ήταν μέσα. Αυτό για να το έχεις, πρέπει να νιώσει ο ίδιος ο καταναλωτής πολύ άνετα στον χώρο σου. Δεν θέλαμε να υπάρχει πχ. face control ούτε το να έχεις κράτηση ή να είσαι κάποιος. Υπάρχει ισότητα σε εμάς, αυτό είναι κάτι που προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε από την ομάδα που δουλεύουμε στο μαγαζί, μέχρι και τους πελάτες μας.
Ποιο είναι το feedback που λαμβάνετε;
Γιάννης: Όλος ο κόσμος μας λέει ότι είναι σαν να πηγαίνουν σε ένα μεγάλο σπίτι και να αράζουν, να πίνουν το ποτό και τον καφέ τους, αυτό θέλαμε.
Στάθης: Έρχονται άνθρωποι κάθε μέρα και δουλεύουν, έχουμε αρκετούς ψηφιακούς νομάδες στο μαγαζί. Είμαστε ανοιχτοί σε αυτό και άπειρα pet friendly!
Γιάννης: Ο κόσμος κατάλαβε το project πιο γρήγορα από ό,τι περιμέναμε. Η αλήθεια είναι ότι εγώ είχα υποτιμήσει το κοινό και με ξάφνιασε πολύ ευχάριστα. Τελικά ο κόσμος θέλει να του προσφέρεις κάτι διαφορετικό. Πρέπει να ρισκάρεις, να κάνεις κάτι καινούριο. Μακάρι να συνεχιστεί αυτό και να γίνουν και άλλα μαγαζιά τέτοιου είδους. Θεωρώ ότι πρέπει να ξεφύγουμε από τη λογική ότι αφού άνοιξα εγώ ένα τέτοιο μαγαζί, δεν πρέπει να υπάρξει άλλο τέτοιο. Δημιουργείς ένα κλίμα, μία πιάτσα και ο κόσμος εκπαιδεύεται όλο και περισσότερο.
Με αιφνιδιάζουν ευχάριστα όταν μου λένε ότι τους ενδιαφέρει πολύ η σωστή αντιμετώπιση των εργαζομένων, οι οποίοι στον τομέα της εστίασης είναι αδικημένοι. Επισημαίνουν ότι μια επιχείρηση δεν πρέπει να είναι άπληστη, αλλά να δίνει κίνητρα και εκπαίδευση. Ενώ συζητάμε, καταλαβαίνω πόσο ανοιχτόμυαλοι άνθρωποι είναι και οι δύο, πόσο τους έχουν επηρεάσει τα ταξίδια που έκαναν από μικροί.
Νιώθω ότι είμαστε σε ένα οικείο μέρος, χαιρετάνε τους θαμώνες που μπαινοβγαίνουν, χαιρετάω κι εγώ!
Είχατε διαφωνίες στο κομμάτι της αισθητικής για το IN HOUSE;
Στάθης: Ο Γιάννης ευθύνεται κυρίως για τη λειτουργικότητα του χώρου, εγώ για το αισθητικό κομμάτι. Ξέραμε εξ αρχής ότι δεν θέλαμε ένα μίνιμαλ μαγαζί, κουραστήκαμε να το βλέπουμε, θέλαμε κάτι πιο έντονο. Αυτή είναι η αισθητική μας. Θέλουμε έναν χώρο διαδραστικό, όπου κάθε χρονικό διάστημα, τα προϊόντα θα αλλάζουν.
Γιάννης: Από άποψη marketing, καταλαβαίνουμε ότι ο κόσμος θέλει κάτι διαφορετικό. Στόχος μας είναι στο μακρινό μέλλον, να αναπαραχθούμε και κάπου αλλού.
Πώς διαλέγετε τι θα μπει εδώ και επομένως θα πουληθεί κάποια στιγμή;
Γιάννης: Με τη δική μας αισθητική αλλά έχοντας ως γνώμονα και το τι θα άρεσε στον κόσμο.
Στάθης: Τα περισσότερα προϊόντα είναι πράγματα που θα βάζαμε και εμείς στο σπίτι μας, για αυτό αποφασίσαμε να τα πουλήσουμε και εδώ.
Γιάννης: Επίσης, ίσως και πράγματα που θα αγοράσουμε εμείς τώρα, αλλά και πράγματα που θα αγοράζαμε εμείς σε άλλες ηλικίες. Είτε μικρότερες είτε μεγαλύτερες. Δεν θέλουμε συγκεκριμένο target group στο κοινό, θέλουμε να έχουμε μεγάλη ψαλίδα.
Ποια ήταν η μεγαλύτερη διαφωνία σας;
Γελάνε αμέσως και οι δύο.
Στάθης: Εγώ έλεγα το μπαρ να γίνει στον κάτω όροφο και ο Γιάννης επέμενε ότι πρέπει να γίνει στον επάνω, ώστε να πάρει ψυχή όλο το κατάστημα. Εν τέλει αποδείχθηκε αυτός σωστός (ο Γιάννης γελάει με ευχαρίστηση). Είναι το πιο φωτογραφημένο μέρος το open bar μας.
Γιάννης: Από τις διαχρονικές διαφωνίες μας είναι ότι ναι οκ, είπαμε να το κάνουμε λίγο πιο μαξιμαλιστικό αλλά σε κάποια φάση του λέω «αν βάλεις ένα ακόμη αυτοκόλλητο στον τοίχο…» Ή αν το βάλεις, ενημέρωσέ με τουλάχιστον! Βέβαια οφείλω να ομολογήσω ότι καλά κάνει και το κάνει, γιατί έχει πάρει πιο πολλή ψυχή το μαγαζί.
Ο Γιάννης μου εξηγεί ότι λόγω των επιρροών του ως interior designer, θέλει πιο clean πράγματα. Ο Στάθης πετάγεται για να πει «Εγώ πάλι όχι!». Μου λέει ότι το σπίτι μας δεν είναι πάντα clean, δεν είναι πάντα σε τάξη αλλά έχει μια αταξία.
Ποια είναι η επόμενη προσθήκη που θέλετε να κάνετε στον χώρο;
Στάθης: Δεν σκέφτομαι κάτι συγκεκριμένο, αλλά αν δω σε ένα μαγαζί κάτι που μου αρέσει, θα το πάρω και θα το βάλω κάπου. Πχ. πρόσφατα είδα ένα τέλειο γλυπτό σε ξενοδοχείο που έμενα στην Αθήνα, ήδη έχω κάνει επαφή για να το φέρω εδώ.
Γιάννης: Θέλουμε να φέρνουμε και πράγματα από τα ταξίδια μας!
Στάθη, θέλω να μου πεις τι σου αρέσει πιο πολύ στη Θεσσαλονίκη.
Αυτό που μου αρέσει και ταυτόχρονα δεν μου αρέσει, είναι ότι θα βγω και θα δω μόνο γνωστούς ανθρώπους, κανέναν καινούριο άνθρωπο. Είναι ωραίο γιατί ακόμα και να βγεις μόνος, θα συναντήσεις κάποιον. Νιώθω ότι δεν μπορείς να αισθανθείς μοναξιά στη Θεσσαλονίκη.
Αν δεν έμενες εδώ, πού θα ήθελες να μένεις;
Στάθης: Σίγουρα στο Παρίσι!
Κάπου εδώ αποχωρεί ο Στάθης και συνεχίζουμε την κουβέντα μας με τον Γιάννη. Συζητάμε πολύ όμορφα για το συναισθηματικό δέσιμο των γονιών του με το κατάστημα, τον ρόλο τους, τις οικογένειες και την εργασία γενικότερα. Λέμε για την αγάπη των γονιών και πόσες ώρες λείπουν από το σπίτι λόγω δουλειάς, τις διαφορές ανάμεσα στις προηγούμενες γενιές και τη δική μας.
Γιάννη, τι έχει μείνει στον χώρο από το κατάστημα της οικογένειάς σου;
Είχαμε υφάσματα, κουρτίνες, χαλιά, ταπετσαρίες, έπιπλα. Έχουν μείνει κανονικά όλα αυτά. Πλέον μπαίνει στο μαγαζί κόσμος που δεν θα έμπαινε στο προηγούμενο. Δεν ήθελα να αλλοιωθεί η οικογενειακή επιχείρηση, ήθελα να εξελιχθεί. Και στους καταλόγους μας υπάρχει το storytelling, το πώς ξεκίνησε η επιχείρηση. Παραμένουν και οι γονείς μου στον χώρο, έχουν λειτουργικό ρόλο και εξυπηρετούν μαζί με εμένα. Όταν δουλεύεις με την οικογένειά σου, πρέπει να βρίσκεις συμβιβαστικές λύσεις. Βέβαια οι γονείς μου είναι δεκτικοί άνθρωποι, θέλουν και κάτι καινούριο.
Έρχονται άνθρωποι οι οποίοι ήταν τακτικοί πελάτες των γονιών σου και τώρα βλέπουν αυτήν την αλλαγή;
Ναι. Έρχονται και ακούμε θετικά σχόλια, χαίρονται για την εξέλιξη της επιχείρησης!
Εσένα ποιο είναι το αγαπημένο σου πράγμα στην πόλη;
Η αμεσότητα, με μια πιο ευρεία έννοια. Το ότι χθες μια φίλη μου που λόγω υποχρεώσεων είχα να δω έναν μήνα, μου είπε «Πάμε για καφέ σε ένα τέταρτο;» και πήγαμε. Για μένα η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη πάρα πολύ όμορφη, αν εξαιρέσεις τα κτίρια. Έχει όμως ωραίο κόσμο, απλώς πρέπει να του κάνουμε ένα restart. Νομίζω έχει εγκλωβιστεί σε κάποια στερεότυπα, πρέπει να ανοίξει ξανά.
Τι περιμένεις από το 2024;
Ποτέ δεν περιμένω κάτι. Λέω πως ό,τι είναι να έρθει, ας έρθει. Θεωρώ ότι όλα γίνονται για κάποιον λόγο. Ακόμα και κάτι κακό να είναι, μακάρι να έχω το στομάχι να το αντιμετωπίσω για να γίνει κάτι καλό. Βλέποντας και το παρελθόν μου, αυτό καταλαβαίνω. Την υγεία μας να έχουμε όλοι!
Ο Γιάννης μου κάνει μια ξενάγηση στο μαγαζί: στα δεξιά μικροαντικείμενα που μπορείς να προμηθευτείς για να διακοσμήσεις τον χώρο σου, στα αριστερά ο χώρος εστίασης και οι πίνακες που έχουν. Στον κάτω όροφο τα υφάσματα, τις κουρτίνες, τα υφάσματα επιπλώσεως, κάποιες ταπετσαρίες. Θα προσθέσουν και γλυπτά, που τους αρέσουν πολύ. Στον επάνω όροφο είναι το open bar και τα ρούχα που διαθέτουν. Μετά τις 20:00, κλείνουν οι κουρτίνες (κυριολεκτικά) και το μαγαζί αλλάζει και φωτισμό. Πίσω είναι η αυλή τους.
Είδαμε και τα αυτοκόλλητα του Στάθη και αναρωτηθήκαμε πού τα βρίσκει!
Βλέπω παντού γραμμένη τη λέξη «Σ’αγαπώ»!
Υπάρχει παντού η λέξη σ’ αγαπώ, στα ποτήρια, στον κατάλογο. Είναι μια λέξη που ξεχνάμε να τη λέμε παρόλο που τη νιώθουμε. Πόσο συχνά τη λέμε στους γονείς μας, τους φίλους, τους συντρόφους μας; Είπαμε ότι το σ’αγαπώ θα υπάρχει στον πρώτο κατάλογο και σαν αφιέρωση προς όλους τους φίλους μας που μας βοήθησαν να γίνει αυτό το μαγαζί. Πήραμε πολλή βοήθεια από πολλούς κοντινούς μας ανθρώπους. Η κουρτίνα αυτή η λευκή, έχει με κόκκινα γράμματα γραμμένα όλα τα ονόματα των φίλων μας.
Στο IN HOUSE δεν ξέρεις πού να πρωτοκοιτάξεις. Όσον αφορά το φαγητό, τα προϊόντα είναι όλα bio, για αυτό και έχουν μικρό μενού. Καθημερινά θα βρεις δικά τους κέικ με συνταγές του Στάθη. Έχουν φανταστικά κοκτέιλς και κρασί χωρίς αλκοόλ! Σύντομα θα κάνουν τις δικές τους σόδες, με δικό τους infusion.
Α και κάτι που δεν σας ρώτησα προηγουμένως! Έχετε διακριτούς ρόλους με τον Στάθη;
Σε γενικές γραμμές αποφασίζουμε και οι δύο για όλα. Στο οικονομικό ασχολούμαι πιο πολύ εγώ, γιατί άμα αφήσω τον Στάθη, πάει κλείσαμε!
Το IN HOUSE PROJECT βρίσκεται στην οδό Μητροπόλεως 96.
*Instagram: inhouseprojectskg
