Ο Εξώστης εισβάλλει στα στούντιο και τα σπίτια ραδιοφωνικών παραγωγών ή κάνει μαζί τους βόλτες στην πόλη και μαθαίνει ένα τυπικό τους 24ωρο, tips για τον κόσμο των FM και συζητά μαζί τους τα εντελώς ωραία και τα εντελώς απαίσια αυτής της πόλης που αγαπάμε.
Θωμάς Αρβανίτης, Velvet 96.8
Πώς προετοιμάζεσαι για την εκπομπή; Υπάρχει κάποια ρουτίνα που ακολουθείς;
Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν προετοίμαζα και ποτέ δεν προετοιμάζω κατιτίς. Μπορεί απλά να δω κάτι στο διαδίκτυο που με αφορά και να θεωρήσω έστω και αυθαίρετα πως μπορεί να ενδιαφέρει τον ακροατή μου, οπότε το μεταφέρω. Επειδή η αλληλεπίδραση και η ανατροφοδότηση συμβαίνει ζωντανά, το ίδιο συμβαίνει και με τους μουσικούς ειρμούς. Καμιά φορά για να είμαι ειλικρινής ακόμα και στο μικρόφωνο ξεκινώ να πω κάτι που έχω στο μυαλό μου και τελικά καταλήγω να πω κάτι άλλο.
Ποια ήταν για σενα η πιο ιδιαίτερη στιγμή στον αέρα;
Νομίζω πως οι συνεντεύξεις είναι από τις πολύ δυνατές στιγμές γιατί τις περισσότερες φορές γνωρίζεις από κοντά σημαντικούς παύλα επιδραστικούς καλλιτέχνες και δη ινδάλματά σου. Βέβαια πολλές φορές τους απομυθοποιείς μετά την συνεύρεση, αλλά το σύνηθες είναι ότι συντηρούν το μύθο. Καλό είναι να διαχωρίζεις τον καλλιτέχνη από τον άνθρωπο, αν και ζορίζομαι μερικές φορές να το πετύχω. Είχα την τύχη να συζητήσω από τον Louisiana Red έως τον Marky Ramone και πιστέψτε με ο καθείς είχε τη δική του ξεχωριστή προσωπικότητα και ιστορία. Από την μικρή μου εμπειρία, όσο πιο μεγάλος και εννοώ σε φήμη, κύρος και πωλήσεις είναι κάποιος , άλλο τόσο απλός και προσηνής είναι στο μικρόφωνο και όχι μόνο.
Έχεις κανένα τιπ για όποιον διαβάζει τώρα και θέλει να ασχοληθεί με τον χώρο του ραδιοφώνου;
Δεν είμαι άνθρωπος που θα κουνήσει το δάκτυλο, ούτε θα νουθετήσει με τόνο δασκάλου στο συγκεκριμένο. Συμβουλές αν θέλετε για τα τύμπανα μετά χαράς… Στο ραδιόφωνο δεν νομίζω πως μπορεί να ισχύσει κάτι τέτοιο, όπως οι στρατηγικές ή τα προσωπεία, γιατί αυτό που είσαι, ο χαρακτήρας, η παιδεία, η αισθητική, είναι αυτά που αποτυπώνονται στο μικρόφωνο. Άλλωστε ο κόσμος, ειδικά σε βάθος χρόνου σε καταλαβαίνει, σε νιώθει και αυτός είναι ο απόλυτος κριτής.
Πώς πιστεύεις πως το ραδιόφωνο μπορεί να αντέξει στην εποχή των podcasts και των streaming υπηρεσιών;
Το ραδιόφωνο έχει μια μοναδική μαγεία, μια διαφορετικότητα που έχει να κάνει πρωτίστως με την έλλειψη τις εικόνας, ειδικά στην εποχή που διανύουμε. Χώρια που συμβαίνει σε πραγματικό χρόνο, πολύ βασικό. Αυτά τα δυο δρομολογούν ένα φαινόμενο πομπού δέκτη και την αντιστροφή του. Εκεί νομίζω πως έγκειται η γοητεία του. Το streaming όταν είναι ζωντανό δίνει την ευκαιρία στον ακροατή σου να σε τσεκάρει οπουδήποτε και αν βρίσκεται στον πλανήτη (άλλωστε όλα τα ραδιόφωνα εκτός από αναλογικά εκπέμπουν και ψηφιακά). Έχω πάρει μηνύματα σε εκπομπές από Ευρώπη, Αυστραλία, Αμερική… Όταν έχεις να κάνεις όμως με μια ηχητική ή οπτική καταχώρηση (που κατ’εμέ στρέχει μόνο για αρχειακούς λόγους), εκεί το ραδιόφωνο κερδίζει με διαφορά.
Τι σε ανταμείβει κάνοντας αυτή τη δουλειά;
Είναι λίγο μικρόβιο αυτή η δουλειά και αν μου επιτρέπετε θα την έβαζα σε παρένθεση. Είναι λειτούργημα μάλλον το να κάνεις και να σου κάνουν παρέα τόσοι άνθρωποι, να επιλέγουν να σε βάζουν στο σπιτικό τους, στο αμάξι, στη δουλειά τους. Η μοναξιά, η έλλειψη συντροφιάς και επικοινωνίας στις μεγάλες πόλεις έχει χτυπήσει κόκκινο. Ας μην ξεχνάμε πως ζούμε σε καθεστώς υπαρκτού σουρεαλισμού τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία, μην πω και παραπάνω. Όσο για το πρώτο θεωρώ πως το ραδιόφωνο σου γλιτώνει τα λεφτά της ψυχοθεραπείας μιας και εκτός των άλλων είναι ένα βήμα να μοιράζεσαι εκτός από απόψεις, θέσεις, κρίσεις και συναισθήματα. Προσωπικά μου δημιουργεί μια ισορροπία και μαζί με τα τύμπανα με έχει γλυτώσει από την Σταυρούπολη.
Πώς πάει μια τυπική μέρα σου;
Δεν υπάρχει σταθερά αυτή τη στιγμή και γενικότερλι, πέραν του πρωινού στον Velvet 96.8, μοιράζομαι ανάμεσα σε πρόβες, μαθήματα σε ωδεία, live αλλά και voice over sessions. Όλα αυτά από ότι καταλαβαίνεις δεν έχουν ούτε ωράρια ούτε ενιαίο χωροταξικό. Το πρωινό μου μόνο όσο μπορώ θα το αφήνω αδειανό, γιατί τούτες τις ώρες το μυαλό είναι καθαρό, συνεπώς παραγωγικό.
Tι είναι αυτό που σε έχει κρατήσει στη Θεσσαλονίκη;
Η ποιότητα ζωής και το ανθρωπινό της πρόσωπο, εδώ γελάμε.(Νομίζω πως αυτό απαντά και στην επόμενη ερώτησή σου). Η αλήθεια είναι ότι τα χρόνια της Μαύρης Μαγιονέζας εκεί στο Μιλένιουμ, όταν ακόμα οι μουσικές εταιρείες κρατούσαν ακόμη τα ηνία στην παραγωγή και διακίνηση του μουσικού προϊόντος σκεφτήκαμε σοβαρά ως μπάντα, μετά από προτάσεις, να κατεβούμε μόνιμα στην Αθήνα πράγμα που τελικά δεν συνέβη. Εκείνα τα χρόνια δε άρχισε το Σαλονικιώτικο ραδιόφωνο να γίνεται επαγγελματικό, μετά από την κατοχύρωση των συχνοτήτων και εκεί άλλαξε ο χαρακτήρας του, υπό την έννοια του ότι θα μπορούσε πλέον να θεωρηθεί δουλειά. Συνεπώς, ερασιτέχνες από πενταετίας γαρ, ανοίγονταν μια καινούργια ευκαιρία μουσικής και όχι μόνο αυτοέκφρασης μετά βιοπορισμού. Καλοί λόγοι παραμονής σε απλά ελληνικά. Έκτοτε το ένα έφερε το άλλο και ούτε κατάλαβα πως πέρασαν τα χρόνια. Το μείζον είναι να είσαι δημιουργικός όπου κι αν εδράζεσαι.
