Ο Εξώστης ρωτά, οι συγγραφείς απαντούν – Επιμέλεια στήλης Φανή Χατζή
Κάθε εβδομάδα ένας/μία συγγραφέας απαντά σε 15 ερωτήσεις.
Ο Ιωάννης Παλαμάς γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1957. Σπούδασε Μαθηματικά και Ολογραφία, ενώ έχει ασχοληθεί με την καλλιτεχνική φωτογραφία, το πειραματικό βίντεο, τη ζωγραφική και τις εφαρμογές λέιζερ στην Τέχνη. Εργάζεται ως Μαθηματικός στη Δημόσια Εκπαίδευση. Έχει ολοκληρώσει τρεις ποιητικές συλλογές, μια σειρά από διηγήματα, νουβέλες και δυο μυθιστορήματα, έργα που ‘σιτεύουν’ σιωπηλά στο σκοτάδι κάποιου συρταριού.
Το ‘Ακιτσουσίμα’ είναι η πρώτη του απόπειρα να εκδώσει, και αποτελεί καρπό της πολύχρονης σπουδής στον Σινο-Ιαπωνικό πολιτισμό. Ο ίδιος συστήνεται ως ‘Ιαπωνόπληκτος’ φυσιολάτρης, επιρρεπής στη μυθοπλασία και τα όνειρα.
Γιατί γράφετε;
Γιατί μου αρέσουν τα ταξίδια. Γράφοντας πάω όπου θέλω και ζω σε όποια εποχή επιθυμώ.
Τι κάνετε όταν δεν γράφετε;
Σκέφτομαι τι και πώς να το γράψω.
Είστε πρωτίστως αναγνώστης/τρια ή συγγραφέας;
Κανένας συγγραφέας δεν είναι ‘αδιάβαστος’.
Τι διαβάζετε αυτό το διάστημα;
Μελετώ την Ιαπωνική μυθολογία.
Με ποιες προσωπικότητες της Λογοτεχνίας θα βγαίνατε για ποτό;
Φερνάντο Πεσόα, Λευκάδιος Χερν, Μουρασάκι Σικίμπου, Αρτούρ Ρεμπώ, Χόρχε Λουίς Μπόρχες.
Ισχύει ακόμα ο «θάνατος του συγγραφέα» στην εποχή των socialmedia;
Το αντίθετο συμβαίνει. Με την εμφάνιση του διαδικτύου δόθηκε η ευκαιρία να ανθίσουν όλων των ειδών οι τέχνες επαληθεύοντας την προφητική ρήση του Άντι Γουόρχωλ (στο μέλλον καθένας μας θα έχει το πεντάλεπτο της διασημότητας που του αναλογεί), με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
Γίνεται να βιοπορίζεσαι στην Ελλάδα μόνο από τη συγγραφή;
Μου φαίνεται πολύ δύσκολο, έως αδύνατο. Προσωπικά δεν με αφορά καθόλου μιας και από νωρίς φρόντισα να βρω τρόπους να καλύψω τα βασικά έξοδα για να μπορώ να αφιερώνομαι στη συγγραφή αλλά και την ζωγραφική που την θεωρώ δίδυμη αδελφή της.
Διδάσκεται η γραφή;
Ναι, βεβαίως, όπως και το κάθε τι άλλωστε.
Υπάρχουν must read βιβλία; Ποια είναι για εσάς;
Κατά την ταπεινή μου άποψη, αποτελεί ασέβεια και ακραίο θράσος – εκτός πια κι αν πρόκειται για μοναδικό ταλέντο, κάτι πολύ σπάνιο – να ξεκινήσει κάποιος να γράφει δίχως να έχει επισκεφτεί τους κλασσικούς της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Αν θέλετε μια μικρή προσωπική λίστα, έτσι στα πρόχειρα, θα ανέφερα: Τα Ομηρικά έπη, Περί Φύσεως ( De Rerum Natura ) του Λουκρήτιου, Οι Δαιμονισμένοι του Ντοστογιέφσκι, Το βιβλίο της ανησυχίας του Πεσόα, Τα Άπαντα του Παπαδιαμάντη…
Πώς είναι να γράφεις στον καιρό της πολιτικής ορθότητας;
Λυτρωτικό! Σ’ ένα περιβάλλον που ολοένα και υποβαθμίζεται, όπου η ζωή μας εγκλωβίζεται σε αόρατα κελιά ψηφιακής ευδαιμονίας, γράφοντας δραπετεύεις.
Γιατί οι Έλληνες γράφουν περισσότερο απ’ ό,τι διαβάζουν;
Γιατί είναι στο DNA μας; Ίσως γιατί έχουμε αυτό το θείο δώρο που λέγεται Ελληνική Γλώσσα.
Πώς σας επηρεάζει η πολιτική επικαιρότητα;
Στο γράψιμο καθόλου. Σε όλα τα υπόλοιπα, πολύ.
Η Λογοτεχνία, τελικά, σας έχει αλλάξει τη ζωή;
Το να σου αλλάξει η Λογοτεχνία τη ζωή έχει καταντήσει μια απλή κοινοτυπία, το αντίστροφο είναι που με συναρπάζει.
