Επιμέλεια στήλης Φανή Χατζή
Κάθε εβδομάδα ένας συγγραφέας απαντά σε 15 ερωτήσεις
Μαρία Αμανατίδου
- Γιατί γράφετε;
Γιατί κάποιος ζωγραφίζει, χορεύει, τραγουδάει; Αυτός είναι ο τρόπος να εκφράζομαι δημιουργικά. Να γενώ και να πλάθω χαρακτήρες και ιστορίες. Να αφήνω το στίγμα μου στον κόσμο.
- Τι κάνετε όταν δεν γράφετε;
Κάνω ραδιόφωνο κάθε πρωί εδω και 25 χρόνια, κάνω εκφωνήσεις , διαβάζω, προσπαθώ να περπατάω και να περνάω καλά με τους φιλους και την οικογένεια μου.
- Είστε πρωτίστως αναγνώστης/τρια ή συγγραφέας;
Είμαι πάντα μια φανατική αναγνώστρια , μια τρελή βιβλιοφάγος, που ευτυχώς τις καλές εποχές ξόδεψα τα περισσοτεραχρηματα μου αγοράζοντας βιβλία. Έτσι έχω μια πλούσια βιβλιοθήκη. Αν αποκτήσω κι έναν κήπο θα είμαι ευτυχής.
- Τι διαβάζετε αυτό το διάστημα;
Διαβάζω το “Ολανδεζικο σπίτι” της Αν Πατσετ και παράλληλα την αυτοβιογραφία του ΜαθιουΠέρι.
- Με ποιες προσωπικότητες της Λογοτεχνίας θα βγαίνατε για ποτό;
Θα έβγαινα για ποτό ή θα πήγαινα ένα ταξίδι με τον Έρνεστ Χέμινγουει γιατι σίγουρα θα ζούσα μια περιπέτεια κι επίσης θα ήθελα να είμαι φίλη του Στήβεν Κινγκ, θα τον πήγαινα για μπύρες, κρασί, τίλιο, φλαμούρι ό,τι γουστάρει.
- Ισχύει ακόμα ο «θάνατος του συγγραφέα» στην εποχή των socialmedia;
Προφανώς ο κόσμος διαβάζει λιγότερο τα τελευταία χρόνια, ειδικά στην Ελλάδα, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι εξαφανίστηκαν οι αναγνώστες. Επίσης είναι δύσκολο να συγκεντρωθεί κανείς με τόση πληροφορία που έρχεται ασταμάτητα στις οθόνες.
- Γίνεται να βιοπορίζεσαι στην Ελλάδα μόνο από τη συγγραφή;
Νομίζω ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο. Υπάρχουν κάποιοι συγγραφείς στην Ελλάδα που το εχουν καταφέρει.
- Διδάσκεται η γραφή;
Διδάσκονται τεχνικές. Το εργαστήρι ενος συγγραφέα είναι μια εντελώς προσωπική ιστορία όμως. Είναι η ζωή και τα διαβάσματα του, η ψυχη του. Απαιτεί πειθαρχία, καθημερινό γράψιμο, τόνους διαβάσματος και παρατήρηση. Ο ίδιος ο συγγραφέας είναι δάσκαλος του εαυτού του.
- Ποιο θα ήταν το δικό σας «γράμμα σ’ ένα νέο ποιητή»;
Ο δικός μου ποιητής είναι μια νέα γυναίκα με καθαρή ματιά και δύναμη και θα της έγγραφα: να είναι τολμηρή και ότι είναι η ελπίδα μου. Μια αχτίδα τρυφερότητας σε ενα βάναυσο κόσμο.
- Η Λογοτεχνία είναι ενιαία ή επιδέχεται διακρίσεων;
Δεν καταλαβαίνω την ερώτηση.
- Υπάρχουν mustread βιβλία; Ποια είναι για εσάς;
Αχ είναι άπειρα αλλα θα πω ότι σίγουρα πρέπει κάποιος να διαβάσει Σαιξπηρ, Ντοστογιεφσκι , Χεμινγουέι και Καραγάτση.
- Πώς είναι να γράφεις στον καιρό της πολιτικής ορθότητας;
Δεν με αφορά. Δεν έχω ταμπού ούτε στη ζωή ούτε στη συγγραφή.
- Γιατί οι Έλληνες γράφουν περισσότερο απ’ ό,τι διαβάζουν;
Ίσως γιατί θεωρούν ότι έχουν κάτι σημαντικό να πουν;
- Πώς σας επηρεάζει η πολιτική επικαιρότητα;
Με επηρεάζει άμεσα η πολιτική γενικά γιατί είναι μέρος της ζωής μας και είναι εντελώς ενταγμένη στα κείμενα μου. Το “Ambassador” για παράδειγμα που είναι μια noir νουβέλα για μένα είναι ένα αμιγώς πολιτικό βιβλίο.
- Η Λογοτεχνία, τελικά, σας έχει αλλάξει τη ζωή;
Ναι γιατί ότι κι αν γίνει έχω ένα “μέρος” που μου ανήκει αποκλειστικά. Όσοι πιστοί και κυρίως άπιστοι προσέλθετε!
Η Μαρία Αμανατίδου γεννήθηκε στην Κατερίνη το 1976, αλλά ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Είναι δημοσιογράφος και ραδιοφωνική παραγωγός. Έχει εκδώσει τα βιβλία «Το Happy της μαμάς» (2015), «Ambassador» (2022) και «Ιστορίες για τα μπάζα» (2023), ενώ έχει διακριθεί με διηγήματά της σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς που οδήγησαν σε ομαδικές εκδόσεις: «19 Νέα βήματα» (2009), «Ημερολόγια καραντίνας» (2020). Το 2021 συμμετείχε στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης με το podcast της «Ιστορίες για τα μπάζα».
