ΧΣ: Γιώργο και Νίκο, αρχικά να σας καλωσορίσουμε στη Θεσσαλονίκη.
13 Ιουνίου θα σας απολαύσουμε, στο θέατρο Κήπου και στο δελτίο τύπου διαβάζω ότι θα μας παρουσιάσετε, ένα ανανεωμένο πρόγραμμα. Τι να περιμένουμε λοιπόν στη νέα σας περιοδεία;
Γ+Ν: Σε κάθε μας συναυλία μας αρέσει να «ανακατεύουμε» το μουσικό τσουκάλι της ψυχής μας και να ανακαλύπτουμε εκ νέου την μουσικότητα και την δημιουργικότητα μας. Τα βασικά συστατικά μας είναι η αγάπη και η πίστη σε αυτό που κάνουμε, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην καθημερινότητα και την ζωή μας, η ώθηση του κόσμου που έχει αγαπήσει τόσο την μουσική μας όσο και εμάς, αλλά και η δεύτερη οικογένεια μας, οι μουσικοί που μας συντροφεύουν χρόνια τώρα.
Οπότε στην καλοκαιρινή μας περιοδεία για το 2024 θα ακουστούν σίγουρα γνωστά τραγούδια που έχουν αγαπηθεί από το μουσικό κοινό, πάντα όμως σε συνδυασμό με ολοκαίνουρια τραγούδια που έχουμε δημιουργήσει το τελευταίο διάστημα, καθώς και κομμάτια παλαιότερα, ίσως όχι τόσο γνωστά στον κόσμο, που θα τα παρουσιάσουμε με μια άλλη μουσική προσέγγιση και δίνοντάς τους μια φρέσκια άποψη, πάντα όμως χωρίς να αλλοιώνεται η μουσική μας ταυτότητα που χρόνια τώρα μας χαρακτηρίζει.
ΧΣ: Με εντυπωσιάζει πάντα, πως ενώ είμαστε μια μικρή χώρα, έχουμε έναν τεράστιο μουσικό πλούτο. Ο κάθε τόπος έχει τη δική του μουσική παράδοση. Όμως η κρητική μουσική θεωρώ, πως πάντα συγκινούσε και αφορούσε, όλον τον ελληνισμό, με ένα ξεχωριστό τρόπο. Από τον Ξυλούρη, τον Ψαραντώνη και πιο πρόσφατα εσάς ή τον Χαρούλη. Σε τι πιστεύετε ότι οφείλεται αυτή η αγάπη του ελληνισμού;
Γ+Ν: Μας τιμάει ιδιαίτερα που στην ερώτηση σας μας κατατάσσεται ανάμεσα σε τόσο αξιόλογους μουσικούς ερμηνευτές. Όσο περισσότερο συμβαίνει αυτό, να κατορθώνουμε να συγκινούμε με ένα ξεχωριστό τρόπο τον ελληνισμό, τόσο θα είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι και θα προσπαθούμε να είμαστε ακόμα πιο υπεύθυνοι από ποτέ στην δουλειά και την τέχνη μας.
Αναμφίβολα η Κρήτη, λόγω της γεωγραφικής της θέσης «κουβαλάει» ένα ιδιαίτερο ενεργειακό πεδίο. Αυτή η ενέργεια, σε συνδυασμό με τους διαδοχικούς «πολιτισμούς» που πέρασαν από την Κρήτη, είτε ως κατακτητές, είτε ως φυσική πολιτισμική ροή που αναπτύχθηκε εδώ, εξελίχθηκε στο νησί και εισχώρησε στην κουλτούρα της, είχε ως αποτέλεσμα να γαλουχηθεί μια μουσικότητα πολύ διαφορετική σε σχέση με άλλα σημεία της Ελλάδας. Μια μουσικότητα που κρύβει μέσα της μία ιδιαίτερη δυναμική, μία συνεχόμενη παλλόμενη ένταση, μια διαρκή ελπίδα ελευθερίας, μια ανεμπόδιστη πίστη και τέλος μία ελευθερία έκφρασης που την χαρακτηρίζει αμιγώς ως κρητική. Όλα αυτά τα στοιχεία εκφράζουν και συγκινούν τον ελληνικό λαό και ίσως να είναι και αυτός ο λόγος που ο ελληνισμός αγαπάει την μουσική του τόπου καταγωγής μας γιατί ταυτίζεται με τα θέλω της ψυχής αυτού του τόπου.
ΧΣ: Έχετε αναφέρει σε πολλές συνεντεύξεις σας, πως ο πατέρας έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να έρθετε πιο κοντά στη μουσική, μιας και από μικρά παιδιά πήρατε από αυτόν τα πρώτα σας όργανα. Μάθατε κοντά του, από τους καφενέδες και τα πανηγύρια την κρητική μουσική. Σαν παιδιά όμως, είχατε και άλλα ακούσματα; Τι άλλο μπορεί να σας άρεσε και όταν αποφασίσατε να ασχοληθείτε επαγγελματικά πια, ήταν μονόδρομος η κρητική μουσική;
Γ+Ν: Ο πατέρας μας ήταν διορατικός εν τέλει και έτσι αποδεικνύει το πέρασμα των χρόνων, παρά το ότι δεν προερχόμαστε από μουσική οικογένεια. Ήταν ένας άνθρωπος που ήθελε για όλα τα παιδιά του, δικά του ή μη, να έχουν στην ζωή τους, έναν τέτοιο επαγγελματικό προσανατολισμό που να αφορά στην κλίση ενδιαφέροντος τους.
Δεν ξέρω αν η επιμονή του και η επιλογή του ήταν τυχαία, σίγουρα όμως ήταν πετυχημένη.
Γ: Του ζήτησα πρώτος εγώ να μου αγοράσει μια λύρα γιατί με συγκινούσε ως παιδί να βλέπω τους λυράρηδες των πανηγυριών στο χωριό μας και όχι μόνο, να διασκεδάζουν τον κόσμο. Ήθελα να γίνω κι εγώ τέτοιος διασκεδαστής. Αγόρασε και ένα μαντολίνο στον αδελφό μου για να μου κάνει μουσική παρέα κι ενώ αρχικά δεν του άρεσε καθόλου η ιδέα του Νίκο μας, εξελίχθηκε σε έναν από τους καλύτερους μουσικούς, ξεκινώντας το ταξίδι του από τα μικράτα του μέχρι και σήμερα. Εγώ καταπιάστηκα και με άλλες, διαφορετικές επαγγελματικές ενασχολήσεις, αλλά σήμερα μπορώ με σιγουριά να επιβεβαιώσω μέσω της πετυχημένης επιμονής του πατέρα μας, ότι γεννηθήκαμε για να ασχοληθούμε με την μουσική.
Πέρα από τα κρητικά ακούσματα του τόπου μας, με τα οποία μεγαλώσαμε, σαν παιδιά και αργότερα ως έφηβοι φιλτράραμε και παρακολουθούσαμε οτιδήποτε έφτανε στα αυτιά μας, τόσο από την εγχώρια μουσική παραγωγή, όσο και από το εξωτερικό. Δεν ξέρω αν αυτό είναι το στοιχείο που μας ώθησε στο να δούμε την κρητική μουσική από άλλη σκοπιά και να μπούμε στην διαδικασία ως σήμερα να πειραματιζόμαστε μαζί της, αλλά σίγουρα μας επηρέασε. Όλη αυτή η διεργασία βέβαια έγινε πιο έντονη και αργότερα, από την εφηβεία και μετά.
ΧΣ: Ίσως στο ευρύ κοινό να μην είναι γνωστό, αλλά η αλήθεια είναι πως υπάρχουν «στρατόπεδα» στην κρητική μουσική, σε σχέση πχ με τον τρόπο παιξίματος. Σας βρίσκει σύμφωνους αυτό και αν ναι, εσείς σε ποια «πλευρά» θεωρείτε πως ανήκετε;
Γ+Ν: Εννοείται πως υπάρχουν «στρατόπεδα» στην κρητική μουσική και τις τελευταίες δεκαετίες είναι εντονότερη η ύπαρξη τους. Σε παλαιότερες δεκαετίες όμως και ακόμα πιο πίσω, χρόνια που στην ουσία καθόρισαν τον όποιο “ορισμό” της παράδοσης, δεν παρατηρείται αυτός ο στρατοπεδικός διαχωρισμός.
Αν παρατηρήσει κάνεις προσεκτικά την μουσική ιστορία του τόπου μας στα βάθη των αιώνων, θα διαπιστώσει μια συνεχομένη εξέλιξη της μουσικής από γενιά σε γενιά κι από αιώνα σε αιώνα, τόσο σε ερμηνευτικό όσο και εκτελεστικό επίπεδο.
Υπήρχε ελευθερία έκφρασης, με σεβασμό στις αξίες και όχι με επιβολή εγωιστικών απόψεων για το πώς πρέπει ή όχι να παίζεται η μουσική. Οι τεχνικές παιξίματος και τα εργαλεία εκπαίδευσης του κάθε μουσικού δεν είναι πανάκεια. Αντιθέτως, είναι απλώς λίγα εργαλεία για μπορέσει να αποτυπωθεί η εκφραστικότητα της ψυχή του μουσικού.
Η μουσική υπήρχε από την δημιουργία του κόσμου, και κατά τόπους δημιουργήθηκαν τραγούδια ανάλογα τις κοινωνικές καταστάσεις και τα βιώματα της εκάστοτε εποχής. Στις μέρες μας, δυστυχώς (κατά την γνώμη μας), υπάρχουν συγκεκριμένες απόψεις που “προσπαθούν” να διαφυλάξουν ή να καταψύξουν μία παράδοση, πού όμως αυτή η παράδοση δημιουργήθηκε εν απουσία όλων μας και που εξελίχθηκε διαφορετικά από γενιά σε γενιά εμπλουτισμένη από τα μουσικά χέρια και την εκφραστικότητα του κάθε εκάστοτε καλλιτέχνη.
Δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανένα «στρατόπεδο» για παράδειγμα ότι ο πρώτος συρτός της Κρήτης όπως καταγράφηκε το 1750 ή ο γνήσιος πεντοζάλης με τα 12 γυρίσματα όπως καταγράφηκε το 1770 από τον εξαίσιο βιολάτορα της εποχής Στέφανο Τριανταφυλλάκη (Κιώρος) στα Πατεριανά Κισάμου, παίχτηκε και εξελίχθηκε με πολύ διαφορετικό τρόπο, από αυτούς που ονομάζουμε πρωτομάστορες στις μέρες μας και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι πρωτομάστορες ήταν αυτής της προοδευτικής άποψης. Της εξέλιξης δηλαδή, της δημιουργικότητας και της ελευθερίας έκφρασης, εμπλουτίζοντας και στολίζοντας μουσικά ό,τι τους παραδόθηκε από τις προηγούμενες γενιές.
Εμείς προσωπικά δεν θεωρούμε πως ανήκουμε σε κάποιο «στρατόπεδο» γιατί δεν έχουμε να «πολεμήσουμε» κανέναν πέρα από τους εαυτούς μας. Σεβόμενοι τον τόπο, τις ρίζες μας και τις αξίες μας, σεβόμενοι τα τόσα νέα μουσικά ταλέντα που έχει η Κρήτη, υποκλινόμαστε ταπεινά στη δύναμη της μουσικής που από μόνη της ξέρει το δρόμο της χωρίς την ανάγκη ανθρώπινης καθοδήγησης. Πιστεύουμε πως όλοι μας θα πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε χωρίς καταπίεση και εξ αναγκασμό όταν υπηρετούμε την μουσική, για να αφήσουμε έναν καλύτερο μουσικό κόσμο στους επόμενους και όχι μια συνεχόμενη συμπαγή επανάληψη.
ΧΣ: Στην αρχή της πορείας σας, ακολουθήσατε ξεχωριστούς δρόμους. Πότε και τι ήταν αυτό, που σας έκανε να ενώσετε τις δυνάμεις σας;
Γ+Ν: Μουσικά, από παιδιά, ξεκινήσαμε μαζί, ενώ στη συνέχεια, σε σχετικά μικρή ηλικία τραβήξαμε διαφορετικούς δρόμους. Αυτός ο «χωρισμός» μας «ανάγκασε» να συλλέγουμε από διαφορετικές μεριές ο καθένας μας, διαφορετικά στοιχεία και διαφορετικές γνώσεις εμπειρίας, ώστε να έρθει αυτό το πλήρωμα του χρόνου και να ενώσουμε τις εμπειρίες, τις απόψεις, τις γνώμες μας και να προχωρήσουμε προς μια κατεύθυνση μιας νέας πλέον εσωτερικής μουσικής αναζήτησης και αυτοεξέλιξης.
Αυτή η ένωση έγινε το 2009 και έκτοτε είμαστε σε μία τροχιά συνεχόμενης αναζήτησης και πειραματισμού από κοινού και παράλληλα ο καθένας μόνος του, τρέφοντας την ψυχή μας με τα θέλω μας κι όχι με τα θέλω των άλλων.
Χαιρόμαστε που ακόμα, μέχρι και σήμερα θεωρούμε τους εαυτούς μας ως ένα ατελές έργο υπό συνεχή επεξεργασία χωρίς να γνωρίζουμε αν τελικά ολοκληρωθεί ή όχι και επίσης χαιρόμαστε που κοιτάμε μπροστά ατενίζοντας με αγάπη και αισιοδοξία το μέλλον, παράλληλα με τις όποιες δυσκολίες της ζωής.
ΧΣ: Παρόλο που στη συνείδηση μας, έχετε καθιερωθεί ως μουσικό δίδυμο, στη δισκογραφία έχετε κάνει και κοινούς αλλά και προσωπικούς δίσκους. Αυτό πώς το αποφασίσατε και σας προβλημάτισε ποτέ, σε σχέση με το αν ίσως, μπερδευόταν το κοινό;
Γ+Ν: Στην αρχή μας προβλημάτισε αλλά γρήγορα ξεπεράστηκαν οι όποιες αμφιβολίες γιατί διαπιστώναμε χρόνο με το χρόνο, πως μεταξύ μας και με τον κόσμο, επικοινωνούμε ξεκάθαρα με την αλήθεια μας που κρύβει η ψυχή μας είτε αυτή αρέσει είτε όχι, αλλά και τις μουσικές μας ανησυχίες πάντα με αγάπη και σεβασμό. Δεν αφήσαμε περιθώρια ως αδέλφια και ως άνθρωποι να καλλιεργηθεί κάτι άλλο από αυτό που πρέπει να καλλιεργηθεί με το αλέτρι της ψυχής μας.
Θεωρούμε και οι δυο, πως οποιαδήποτε μορφή καταπίεσης της μουσικής μας ελευθερίας, μόνο αρνητικά αποτελέσματα μπορεί να έχει. Οπότε με τις προσωπικές μας δισκογραφικές δουλειές, βρίσκουμε ακόμα έναν τρόπο να εξωτερικεύσουμε κομμάτια του εαυτού μας που για τον έναν ή τον άλλο λόγο είναι δύσκολο να επιτύχουμε δουλεύοντας ως δίδυμο. Μάλιστα πολλές φορές αυτό μας βοηθάει να βλέπουμε πιο ξεκάθαρα τα πράγματα και να επαναφέρουμε ή να εμπλουτίζουμε με νέα στοιχεία την συνεργασία μας.
ΧΣ: Είστε 2 καλλιτέχνες, που είτε ως ντουέτο, είτε αυτόνομα, δείχνετε πως αγαπάτε τη δισκογραφία με την «παραδοσιακή» μορφή, που εμείς οι παλαιότεροι γνωρίσαμε. Μάλιστα Νίκο, είχες κάνει και το album, τα «Βινυλιακά», το οποίο έδινε την αίσθηση, πως ακούγαμε δίσκο βινυλίου. Οι εποχές όμως, δεν δείχνουν να ευνοούν την κλασσική δισκογραφία. Πλέον κυριαρχεί το internet, οι θεάσεις, τα streamings. Αισθάνεστε ότι μπορείτε να συμβαδίσετε με αυτόν τον νέο τρόπο;
Γ+Ν:Η αλήθεια είναι ότι αγαπάμε την «φυσική» μορφή της δισκογραφίας, το cd και το βινύλιο. Αυτή η αίσθηση του να αποκτάς έναν δίσκο και να κάθεσαι να ακούς μια ολοκληρωμένη δουλειά ενός καλλιτέχνη, μας συγκινεί ακόμα και δίνει μια άλλη διάσταση στην σχέση ακροατή και τραγουδοποιού. Αυτό είναι και το κύριο συναισθηματικό πλήγμα που έφερε η νέα ψηφιακή εποχή, πέρα από το οικονομικό πλήγμα στις παραγωγές. Οπότε πάντα προσπαθούμε, και μέσω της δισκογραφικής μας εταιρίας Northern Pinwheel, να παράγουμε και αυτές τις μορφές.
Ταυτόχρονα, κάνουμε την προσπάθεια μας να συγχρονιζόμαστε με την εποχή μας, δουλεύοντας και χρησιμοποιώντας τα ψηφιακά εργαλεία που μας δίδονται. Δεν χρειάζεται να τα δαιμονοποιούμε όλα, σίγουρα πέρα από τα αρνητικά, υπάρχουν πολλά θετικά στοιχεία από το internet, όπως η τόσο άμεση επαφή με το κοινό μέσω των social media, η ταχεία ενημέρωση για οτιδήποτε νέο παράγουμε στην δουλειά μας αλλά και το άμεσο feedback.
ΧΣ: Θα σας ενδιέφερε, να πειραματιστείτε και με άλλα είδη τραγουδιού; Ή και να βλέπαμε συνεργασίες , οι οποίες θα ξεπερνούσαν τα όρια του παραδοσιακού ή του λεγόμενου έντεχνου τραγουδιού;
Γ+Ν: Πάντα είμαστε ανοιχτοί σε συνεργασίες, χωρίς περιορισμούς, φτάνει το παραγόμενο έργο να μας αγγίζει στην ψυχή! Μας αρέσει και να εκπλήσσουμε το κοινό μας αλλά και να εκπλησσόμαστε εμείς οι ίδιοι. Ήδη έχουμε πειραματιστεί με καλλιτέχνες και μουσικούς που εκ πρώτης όψεως θα έλεγε κανείς ότι είμαστε πολύ διαφορετικοί, αλλά το αποτέλεσμα είναι και ιδιαίτερο και συγκινητικό. Τα αποτελέσματα αυτών των συνεργασιών θα τα δείτε στο άμεσο μέλλον!
ΧΣ: Προς Νίκο… Τα πρώτα βήματα στην προσωπική σου δισκογραφία, θα τα χαρακτήριζα ευτυχισμένα. Συνεργασίες με κορυφαίους καλλιτέχνες όπως ο Μανώλης Λιδάκης, ο Σωκράτης Μάλαμας. Ήρθαν εύκολα αυτές οι συνεργασίες και τι πήρες από αυτούς τους ανθρώπους;
ΝΣ: Το μόνο σίγουρο είναι πως προσπαθώ συνεχώς να βελτιώνομαι τόσο σε προσωπικό όσο και μουσικό επίπεδο, δουλεύοντας συστηματικά. Αγαπώ την τέχνη μου και χαίρομαι όχι μόνο για την συνεργασία μου με τους συγκεκριμένους εξαίρετους καλλιτέχνες, αλλά για όλες τις συνεργασίες μου. Η αλήθεια όμως είναι, πως όταν υπάρχει μια βαρύτητα ονόματος στην συνεργασία δεν παύει να σε γεμίζει ευθύνη και να σε βοηθάει να βελτιώνεσαι ακόμα περισσότερο με το βλέμμα να κοιτάει ακόμα παραπέρα, ενώ ταυτόχρονα η γνώμη και οι συμβουλές που αποκομίζεις μέσω τέτοιων συνεργασιών μονάχα καλό σου προσφέρουν στην πορεία σου. Είναι μια ιδιαίτερη τιμή να έχω συνεργαστεί με τους εν λόγω καλλιτέχνες και τους ευχαριστώ άλλη μία φορά δημόσια.
ΧΣ: Προς Γιώργο… Η δική σου πρώτη προσωπική δουλειά, «Ένας παλιός θεός» κυκλοφόρησε πρόσφατα. Φαινομενικά «άργησες» να κάνεις αυτό το βήμα. Διαβάζοντας το σημείωμα σου, αναφέρεσαι σε μια δύσκολη περίοδο που βίωσες και στον πολύτιμο χρόνο που εκμεταλλεύτηκες προς ένα γενικό όφελος σου. Ήταν τελικά αυτή η αφορμή, για αυτόν το δίσκο ή υπήρχαν σκέψεις και από πιο παλιά;
ΓΣ: Τις μουσικές που βγάζω τις κουβαλάω μέσα μου για χρόνια. Με ακολουθούν και με συντροφεύουν από την στιγμή της δημιουργίας τους σε όλη την συνέχεια της ζωής μου, και είτε έρχεται εκείνη η στιγμή που κάποιες «καταφέρνουν» να εκφραστούν δισκογραφικά, είτε όχι. Πολλά από τα κομμάτια που πρωτοακούγονται τώρα, μπορεί να τα έχω δημιουργήσει την προηγούμενη δεκαετία.
Η ανάγκη του «‘Ένας παλιός θεός» υπήρχε από παλιά σαν μια αποτίμηση, ένας φόρος τιμής, στους ανθρώπους και τις αξίες που με συγκινούν στην ζωή. Μέσα στο Α’ μέρος υπάρχουν κομμάτια μου που αναφέρονται στον πατέρα μου, τον παππού μου, την γυναίκα μου και στα παιδιά μου, καθώς και άλλα που αφορούν στις ανθρώπινες αξίες, την αγάπη, την φιλία, την διαφορετικότητα και τις φοβίες μας. Είναι δηλαδή ένα αποτύπωμα της ζωής μου, πάνω σε δική μου μουσική. Θα ακολουθήσει και Β’ μέρος όπου ερμηνεύουν στίχους αγαπημένων μου ποιητών και δική μου μουσική, αξιόλογοι και σημαντικοί Έλληνες ερμηνευτές. Και ακόμα έχω στα σκαριά τρεις τουλάχιστον δίσκους, αρκετά διαφορετικούς μεταξύ τους, τους οποίους δουλεύω σιγά σιγά.
ΧΣ: Μια νέα γενιά που ακούει trap, γεμίζει χώρους με τέτοιους είδους ακούσματα και μια άλλη που γεμίζει ασφυκτικά χώρους με καλλιτέχνες όπως εσείς, ο Μάλαμας, ο Παπακωνσταντίνου…. Είστε αισιόδοξοι για τη νέα γενιά; Ειδικά σε τόσο δύσκολες και άγριες εποχές, όπως αυτή που διανύουμε;
Γ+Ν: Για όλους υπάρχει χώρος. Στο κάτω κάτω το τι συνολικά αποτυπώνεται στην μουσική κάθε εποχής είναι η ίδια μας η κοινωνία, με τα καλά της και με τα στραβά της. Το τι επιβιώνει στο χρόνο και πώς τα ακούσματα μεταλλάσσονται μεγαλώνοντας, το έχει αποδείξει πολλάκις το παρελθόν.
Δεν μπορούμε παρά να είμαστε αισιόδοξοι για την νέα γενιά, από την μία γιατί η αισιοδοξία είναι βασικό στοιχείο της επιβίωσης του ανθρώπινου είδους, καταγεγραμμένη στο DNA μας. Από την άλλη γιατί πραγματικά είμαστε σε άμεση επαφή με την νέα γενιά, βλέπουμε εφήβους και νεολαία να μας προσεγγίζει και να μας δείχνει την εκτίμησή της. Βλέπουμε να δημιουργούνται νέοι χώροι για ζωντανή μουσική και να πηγαίνουν καλά. Βλέπουμε ένα ολοένα και αυξανόμενο πλήθος παιδιών στην Κρήτη να ασχολείται με την μουσική, να μαθαίνει παραδοσιακά μουσικά όργανα, να φτιάχνει συγκροτήματα. Δεν υπάρχει ομορφότερο πράγμα από το να θαυμάζεις την νέα γενιά για τα κατορθώματά της.
Όντως οι εποχές είναι δύσκολες και άγριες, αλλά πάντα υπήρχαν άγριες και δύσκολες εποχές στο πέρασμα των αιώνων. Η μουσική προϋπήρχε των αιώνων και θα υπάρχει για πάντα, αλλά και πάντα θα βρίσκει διέξοδο να βοηθάει τον άνθρωπο, αρκεί να την κρατήσει τρυφερά από το χέρι της.
ΧΣ: Κλείνοντας. Ποια πράγματα σας ενώνουν και σε ποια διαφέρετε, τόσο ως άνθρωποι, όσο και ως καλλιτέχνες;
Γ+Ν: Σκεφτείτε ότι περνάμε ατέλειωτες ώρες παρέα, οπότε εκτός από την αδερφική και συνεργατική σχέση, μας ενώνει και μια βαθιά φιλία που διαρκεί σχεδόν μισό αιώνα. Μας ενώνουν χίλια πράγματα και διαφέρουμε σε άλλα τόσα, αλλά όλα τα χρησιμοποιούμε για να πορευόμαστε μπροστά, πάντα κουβαλώντας στο σακίδιο μας τις ανθρώπινες αξίες που διδαχτήκαμε σαν παιδιά σε εκείνο το μικρό ιστορικό χωριό του Ηρακλείου την ΡΟΔΙΑ.
ΧΣ: (Αν υπάρχει κάποιο νέο καλλιτεχνικό που θέλετε να ανακοινώσουμε ή σχέδια για την επόμενη σεζόν)
Γ+N: Δισκογραφικά, είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας πούμε ότι είναι σχεδόν έτοιμος η νέα μας συλλογική δουλειά με τίτλο «ΔΙΑ ΠΥΡΟΣ ΚΑΙ ΣΙΔΗΡΟΥ» με 10 νέα κομμάτια που υπογράφουμε μουσικά και οι δυο μας, ενώ για τις μουσικές εκτελέσεις πέρα από την αγαπημένη μουσική μας ομάδα, έχουμε χρησιμοποιήσει και άλλους αξιόλογους μουσικούς σε όργανα με τα οποία δεν μας έχετε συνηθίσει.
Το σημαντικό επιπλέον ενδιαφέρον για εμάς ως κοινή συλλογική μουσική παραγωγή, μετά και την ολοκλήρωση της «ΚΟΡΗΣ ΑΔΑΜΑΣΤΗΣ» σε ποίηση του ΠΑΝΟΥ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ, και σε μελοποίηση του γνωστού αγαπημένου συνθέτη ΛΟΥΚΑ ΘΑΝΟΥ, είναι οι επίσης 10 ανέκδοτες συνθέσεις που μας παραχώρησε ο ίδιος, σε ποίηση του μεγάλου ποιητή ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΒΡΕΤΑΚΟΥ. Είμαστε ήδη στο στούντιο προς επεξεργασία της συγκεκριμένης μουσικής παραγωγής, με σεβασμό και αγάπη για αυτή την εμπιστοσύνη που δείχνει ο συνθέτης στο πρόσωπο μας τον οποίο και ευχαριστούμε για άλλη μία φορά δημόσια και ευχαριστούμε προσωπικά και εσάς κύριε Σατανίδη για την ευκαιρία αυτή.
Γ: Μετά την πρόσφατη κυκλοφορία του «Ένας Παλιός Θεός» Α’ μέρος’, σε μουσική δική μου και ενορχήστρωση του φίλου μου Βασίλη Γιασλακιώτη, εργάζομαι εντατικά για την ολοκλήρωση και του Β’ μέρους. Και όπως προ είπα έχω αρκετά ακόμα project στα σκαριά.
Ν: Άμεσα πρόκειται να κυκλοφορήσει ο τέταρτός μου προσωπικός δίσκος. Πρόκειται για μια ιδιαίτερη «συνεργασία» μεταξύ εμένα και του αγαπημένου μου δασκάλου Ψαραντώνη, καθώς ερμηνεύουμε ο καθένας με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο, κομμάτια ο ένας του άλλου. Θα έχει τον τίτλο «Δούναι και Λαβείν», ενώ επιπλέον ετοιμάζεται το «ΒΙΝΥΛΙΑΚΑ» Νο 2.
Γ+N: Φυσικά, δεν σταματάμε ποτέ τις ζωντανές μας εμφανίσεις. Αυτό το καλοκαίρι θα βρεθούμε δίπλα στο κοινό μας σε πολλές πόλεις της επικράτειας κατά την διάρκεια της καλοκαιρινής μας περιοδείας ενώ ήδη ολοκληρώνεται ο ημερολογιακός χάρτης των χειμερινών εμφανίσεών μας σε μουσικές σκηνές ανά την Ελλάδα.
INFO
Φεστιβάλ «Καλοκαίρι στο Θέατρο Κήπου»
13 Ιουνίου στις 9μμ
