Kείμενο: Αντωνία Καραφίλη / Φωτογραφία: Νικόλας Παρίσσης
Υπάρχει ένα τέλειο δισκοπωλείο σε μια ταράτσα στο κέντρο της πόλης – και το βρήκαμε
Τελικά αυτή η πόλη δεν σταματά ποτέ να με εκπλήσσει. Παρόλο που νομίζω ότι την έχω τριγυρίσει, πάντα θα υπάρχει κάποιο μέρος που αξίζει να ανακαλυφθεί. Όπως το Vinyl Salvation, ένα δισκοπωλείο στην ταράτσα μιας εννιαώροφης πολυκατοικίας. Ένα μεσημέρι Σαββάτου, πήγαμε με τον Νικόλα και συναντήσαμε τον Γιάννη Καραγιάννη, τον ιδιοκτήτη.
Γιάννη, θέλεις να μας πεις λίγα λόγια για το δισκοπωλείο;
Ξεκινήσαμε σαν δισκοπωλείο και σαν cultural spot, είναι ο όγδοος χρόνος λειτουργίας μας. Θέλαμε ένα σημείο στο οποίο εκτός από το να είναι δισκοπωλείο, θα μπορεί και να μαζεύεται ο κόσμος, να μιλάμε για τη μουσική. Επιπλέον, έχουμε και ένα πολύ μεγάλο στοκ βινυλίων με διάφορα e-shops και πουλάμε σε διάφορες πλατφόρμες. Οπότε αυτό που θέλαμε ήταν να έχουμε και ένα φυσικό κατάστημα έτσι ώστε να μπορεί να διατηρείται η επαφή με τον πελάτη, η επικοινωνία, οι συζητήσεις γύρω από τη μουσική, να είναι ένας ωραίος χώρος για να μπορεί ο άλλος να περνάει ευχάριστα την ώρα του στο μαγαζί. Ο ένας λόγος ήταν αυτός που επιλέξαμε το σημείο. Ο άλλος λόγος ήταν ότι πιστεύουμε ότι η μουσική δεν χρειάζεται βιτρίνα. Επειδή έκανα ένα δεύτερο κατάστημα στην ίδια πολυκατοικία πριν από κάποια χρόνια, που εξειδικευόταν σε γιαπωνέζικους δίσκους και γιαπωνέζικα pressings, τα οποία είναι τα καλύτερα pressings στον κόσμο. Έμεινε σαν e-shop, γιατί εισάγουμε πάρα πολλούς δίσκους, είμαστε από τους μεγαλύτερους εισαγωγείς δίσκων από Ιαπωνία στην Ευρώπη.
Pressings τι είναι;
Είναι δίσκοι γιαπωνέζικοι, τυπωμένοι στην Ιαπωνία. Όπως κάποιοι δίσκοι τυπώνονται στην Αμερική και στην Αγγλία ή παλαιότερα είχε και κάποια εργοστάσια στην Ελλάδα που τυπώνανε, έχει και η Ιαπωνία. Είναι ποιοτικά ανώτεροι, ακούγονται καλύτερα. Είναι πολύ φημισμένα pressings, δεν είναι απαραίτητα γιαπωνέζικη μουσική, απλώς η κατασκευή είναι στην Ιαπωνία.
Είχα ανοίξει λοιπόν ένα μαγαζί στη Θεσσαλονίκη με γιαπωνέζικα pressings με το που ξεκίνησε ο covid και κάνοντας αυτό το μαγαζί κατάλαβα πως μπαίνει κόσμος που σε ρωτάει αν υπάρχουν ακόμα δίσκοι. Οπότε αυτό που πιστεύαμε ότι η μουσική δεν χρειάζεται βιτρίνα, το καταλάβαμε τότε. Διότι ο δίσκος είναι ένα αντικείμενο που αυτός που συλλέγει δίσκους, ψάχνει να τους βρει κιόλας. Είναι μέρος της χαράς το να ψάχνεις και να βρίσκεις δίσκους. Φυσικά στη σημερινή εποχή υπάρχει και το ίντερνετ, μπορεί κάποιος να μπει και να δει ατελείωτους καταλόγους. Σημαντικό μέρος του κόσμου ακόμα έρχεται και αγοράζει τους δίσκους με τον κλασικό παραδοσιακό τρόπο. Μπορεί να βλέπεις κάτι σε έναν ονλάιν κατάλογο, αλλά στο μαγαζί να βρεις κάτι που δεν ήξερες ότι ήθελες ή να σου προτείνει κάτι ο δισκοπώλης. Είναι εντελώς διαφορετική εμπειρία το φυσικό κατάστημα.
Έχουμε ένα επιλεγμένο στοκ στο μαγαζί από πολλά είδη, από ηλεκτρονική μουσική, house, techno, electronica, ambient, experimental ή jazz, funk, soul, ethnic, αφρικάνικα, βραζιλιάνικα, χιπ χοπ και φυσικά ένα ικανοποιητικό section με pop και rock. Έχουμε και καινούριους και μεταχειρισμένους δίσκους, αντιμετωπίζουμε τη μουσική σαν είδος. Και φυσικά υπάρχει ένα πολλαπλάσιο στοκ στην αποθήκη μας. Προσπαθούμε να διατηρήσουμε το μαγαζί με μια ισορροπία με μουσικές, είδη και δίσκους που οποιοσδήποτε να βρει κάτι ενδιαφέρον στο ράφι μας.
Εδώ κάνετε και vinyl sessions;
Αυτό το διάστημα κάνουμε ηχογραφημένα βίντεο in – store sessions, όπου διάφοροι local και όχι μόνο djs κάνουν vinyl sets στο κατάστημα και αυτά ανεβαίνουν στο Youtube. Πάντα κάνουμε bazaar ή διάφορα in-store events ή τη record day. Και στον χώρο της ταράτσας αλλά σε κάποιες περιπτώσεις και μέσα στο μαγαζί.
Σε αυτό το σημείο μου ζητά να τονίσουμε ότι δεν νοικιάζει την ταράτσα για πάρτι (είναι κοινόχρηστη), τον ρωτάνε πολύ συχνά.
Με τι έχεις ασχοληθεί στη ζωή σου;
Εγώ είμαι μέσα στο music industry από μικρό παιδί, σχεδόν όλο το φάσμα της μουσικής βιομηχανίας. Παραγωγός, dj, ιδιοκτήτης δισκογραφικών εταιρειών, ραδιοφώνων online, ραδιοφωνικός παραγωγός. Αυτό το διάστημα ασχολούμαι με το δισκοπωλείο.
Ποιο ήταν το αγαπημένο σου από όλα αυτά;
Δεν μπορώ να διαχωρίσω. Δεν ξέρω, σε αντίστοιχες περιόδους της ζωής μου ήταν όλα αγαπημένα. Άμα κάποια μέρα σταματήσω να αγαπάω αυτό που κάνω, δεν θα το κάνω. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο. Μέσα στα χρόνια σε όλη μου τη ζωή, κινούμαι ανάμεσα σε αυτά τα πράγματα με την ίδια αγάπη.
Στη Θεσσαλονίκη πάντα;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα εδώ, έχω ζήσει στο εξωτερικό πολλά χρόνια, στο Βερολίνο. Εκεί στα φεγγάρια με την τέκνο παραγωγή και τις τέκνο δισκογραφικές, είχαμε τότε international gigs. Πάντα η βάση μου τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου ήταν η Θεσσαλονίκη.
Το Βερολίνο σε τι σε επηρέασε; Πόσο έμεινες εκεί;
Αρκετά χρόνια, έχω ακόμα επαφή. Και με το Βερολίνο και με διάφορες άλλες πόλεις. Το Βερολίνο του 2008 ήταν ακόμα πιο καλλιτεχνικό, ακόμα πιο ελεύθερο, πιο αληθινό. Συνεχίζει να είναι φυσικά ένας πόλος που τραβάει ανθρώπους για τέχνη όλων των ειδών. Ήταν μια μεγάλη επιρροή το να είσαι στον πόλο της Ευρώπης που έβγαζε τη συγκεκριμένη μουσική.
Τη Θεσσαλονίκη πώς τη βλέπεις αυτά τα χρόνια; Μουσικά μιλώντας.
Η Θεσσαλονίκη ανέκαθεν ήταν σε πάρα πολύ καλό επίπεδο. Προφανώς είναι πολύ δύσκολα χρόνια αυτά για όλους. Αυτό επηρεάζει τον κόσμο σίγουρα, γιατί ο δίσκος δεν είναι είδος πρώτης ανάγκης. Αυτοί που είναι μέσα στο παιχνίδι είτε είναι συλλέκτες είτε djs είτε είναι μικρός κόσμος που μπαίνει τώρα στο να αγοράζει βινύλια (γιατί συνέχεια μπαίνουν πικ απ στα σπίτια, είναι κάτι που εδώ και αρκετά χρόνια έχει ξαναγυρίσει) το κάνουν. Μπορεί να το κάνουν σε μικρότερο βαθμό από όσο θα το κάνανε αν ήταν καλύτερες οι εποχές, αλλά το κάνουν.
Κατά τα άλλα πώς σου φαίνεται η Θεσσαλονίκη ανά τα χρόνια; Σου φαίνεται διαφορετική;
Ωραίο φαγητό έχει η Θεσσαλονίκη! Ωραίο καιρό, ανοιχτός κόσμος! Μια ωραία πόλη για να ζει κανείς. Υπάρχει πολύς κόσμος με καλλιτεχνικές ανησυχίες στη Θεσσαλονίκη. Πλέον είναι και εύκολος να το ψάξεις, υπάρχει και η πληροφορία.
Κάποιος που δεν έχει ιδέα από βινύλια και πικ απ, αλλά θέλει να ξεκινήσει, τι πρέπει να κάνει; Θέλει πολύ ψάξιμο; Είναι δύσκολο να διαλέξεις σωστό πικ απ; Είναι όλα τα ίδια;
Κοίταξε, θα ήταν καλό να συμβουλευτεί κάποιον που έχει μια καλή ιδέα από πικ απ, κάποιον που είναι χρόνια στον χώρο. Ή μπορεί να έρθει εδώ να τον συμβουλεύσουμε τι πρέπει να αποφύγει, ποια είναι τα λάθη του που κάνουν οι νέοι συλλέκτες στον χώρο. Μπορεί να δει videos στο ίντερνετ, με τιπς για το χόμπι.
Θα μας δώσεις μερικά τιπς;
Η συμβουλή που θα έδινα σε οποιονδήποτε ξεκινάει τώρα τη συλλογή του, είναι να πάρει τους δίσκους που πραγματικά θέλει να πάρει, που του αρέσουν, ανεξάρτητα από το τι είναι στη μόδα ή αν κάτι είναι κλασικό και κάποιος του το προτείνει να το πάρει. Να ξέρει ότι αυτό που θα πάρει, με σωστή φροντίδα είναι artifact που θα μείνει για πάντα μαζί του.
Είπες πριν στον Νικόλα ότι είναι καλό δώρο ε;
Θεωρώ ναι! Εμείς έχουμε τη δυνατότητα της δωροκάρτας, αλλά δεν το προτείνουμε, γιατί θεωρώ ότι ο δίσκος είναι ένα πολύ όμορφο προσωπικό δώρο και οι περισσότεροι λένε ότι αν κάτι είναι όμορφο στο βινύλιο, πέρα από το physical του πράγματος, είναι πως θυμάσαι το πού το αγόρασες, σε τι φάση ήσουν. Άρα αν κάποιος μου φέρει εμένα έναν δίσκο, θα θυμάμαι ότι εσύ μου πήρες δώρο έναν δίσκο πχ. Miles Davis, που μου τον πήρες τότε και εγώ ήμουν έτσι κτλ. Είναι ένα πολύ ωραίο δώρο.
Έχει τύχει να σου κάνουν δώρο κάποιον δίσκο που σου έμεινε αξέχαστος;
Μου έχουν κάνει δώρα δίσκους σίγουρα που τα θυμάμαι, δεν είναι πολλοί. Έχει πολλά χρόνια να συμβεί, πλέον για κάποιον λόγο φοβούνται να μου κάνουν δώρο δίσκους, κάτι που δεν μου αρέσει. Γιατί δεν έχει σημασία αν ξέρω τον δίσκο ή αν ενδεχομένως τον έχω, αλλά μου λείπει αυτό που περιέγραψα πριν. Το ότι ξέρεις, αυτό μου το πήρες δώρο εσύ και πάντα θα είναι στο σπίτι μου και πάντα θα μπορώ να το ακούσω, να το δω και να θυμηθώ εσένα.
Εσύ τι μουσική ακούς;
Εγώ ακούω τα πάντα! Ανάλογα με τις φάσεις και με τα χρόνια, ακούω από πολύ ηλεκτρονικά πράγματα, πειραματικά ή και όχι, μέχρι και jazz. Ακούω οτιδήποτε. Πλέον, τα τελευταία χρόνια δεν ακούω μουσική όσο πολύ θα ήθελα, γιατί είναι η δουλειά μου να είμαι όλη τη μέρα στη μουσική, ακούω γρήγορα μουσική. Δηλαδή μπορεί να ακούσω έναν δίσκο σε 1,5 λεπτό και να καταλάβω τι γίνεται. Και αρχίζει και μειώνεται το να πάω στο σπίτι να βάλω έναν δίσκο και να τον ακούσω να παίζει. Ακούω πολύ μουσική γιατί έτσι κι αλλιώς είναι η δουλειά μου να πρέπει να παρακολουθώ τη δισκογραφία, να ακούω γενικά τι βγαίνει και να διαλέγω ποια πράγματα θα ρθούνε στο μαγαζί, να βάζω τα φίλτρα. Πλέον ο όγκος της μουσικής που βγαίνει είναι τεράστιος, η δουλειά μου είναι να ακούω σχεδόν τα πάντα και να φιλτράρω.
Πώς φιλτράρεις, τι κριτήρια έχεις;
Πολλά κριτήρια: υπάρχει το κριτήριο της εμπορικότητας, γιατί δεν παύει να είναι φυσικό κατάστημα. Πάντα θα φέρνεις αυτό που θα φύγει, με δικλείδα ασφαλείας όμως την ποιότητα και να διαφοροποιηθείς από κάποια πολύ εμπορικά δισκοπωλεία. Να είσαι εναλλακτικός, να μπορείς να προτείνεις κάτι καινούριο σε έναν πελάτη, σε οποιοδήποτε επίπεδο και να είναι, είτε είναι αρχάριος είτε μουσικάνθρωπος. Φέρνουμε αυτά που φεύγουν αλλά όχι μόνο, υπάρχει και το προσωπικό γούστο ή το γενικό γούστο καλής μουσικής.
Τον αρχάριο πελάτη πώς τον καταλαβαίνεις;
Ο αρχάριος πελάτης είναι ο καλύτερος πελάτης και όλοι ήμασταν αρχάριοι μια μέρα στο οτιδήποτε. Κι εγώ ήμουν αρχάριος, κι εγώ θυμάμαι μικρός που έπαιζα με το πικάπ του μπαμπά μου. Ο αρχάριος πελάτης φαίνεται από πολλούς τρόπους: από το πώς κρατάει τους δίσκους, από το πώς συμπεριφέρεται σε ένα δισκάδικο, από τις μουσικές του γνώσεις. Αλλά είναι πάρα πολύ όμορφο και γλυκό το να μπορείς να βοηθήσεις κάποιον να μάθει πράγματα ή να του μεταδώσεις το χόμπι και όλη αυτή την αναζήτηση για μουσική, για οτιδήποτε.
Γιατί να έρθει κάποιος σε αυτό το δισκοπωλείο;
Θες να μου πεις εσύ; Που έρχεσαι πρώτη φορά;
Εγώ που έρχομαι πρώτη φορά και δεν ασχολούμαι καθόλου με δίσκους, θα έλεγα σίγουρα για το spot.
Κοίταξε, προσπαθούμε να το συνδυάσουμε, να είναι μια ευχάριστη εμπειρία για όποιον έρχεται.
Πλέον αγοράζουν περισσότεροι άνθρωποι βινύλια σε σχέση με δέκα χρόνια πριν;
Σε σχέση με δέκα χρόνια δεν ξέρω, το μαγαζί υπάρχει οκτώ! Σίγουρα είναι μεγαλύτερος ο όγκος των πωλήσεων των βινυλίων παγκοσμίως. Και αυτό φαίνεται από τα στατιστικά από τις παγκόσμιες πωλήσεις. Υπάρχει και νέος κόσμος, υπάρχει μια ολόκληρη νέα γενιά που αυτή τη στιγμή είναι από 18 έως 25 χρονών, που πριν από μερικά χρόνια όταν ανοίξαμε το μαγαζί δεν αγόραζαν, τώρα αγοράζουν κι αυτοί.
Γιατί πιστεύεις τα τελευταία χρόνια είναι πάλι στο προσκήνιο το βινύλιο;
Νομίζω είναι κύκλοι αυτό. Περάσαμε από την εποχή του cd και της κασέτας, στο mp3 και στους σκληρούς και στα στικάκια. Τότε κατεβάζαμε πολλά mp3 και ήταν τρομερό το να έχει κάποιος πάρα πολλά cd. Νομίζω ότι περάσαμε το όριο της ποσότητας, γιατί πλέον με τις πλατφόρμες streaming μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε άπειρη ποσότητα. Οπότε νομίζω ότι ο κόσμος άρχισε σιγά σιγά να εκτιμάει την ποιότητα. Δηλαδή το πώς ακούγεται. Ή το ότι κάτι σου μένει, έχεις στο σπίτι σου κάτι σε φυσική μορφή, έναν δίσκο, ένα προϊόν. Και γιατί είναι όλη η διαδικασία όμορφη. Είναι ένα χόμπι που σου κάνει πιο δύσκολη τη ζωή, πρέπει να ψάξεις να το βρεις. Χρειάζεται να αφιερώσεις περισσότερο χρόνο και νομίζω ότι όταν αφιερώνεις περισσότερο χρόνο σε κάτι, γίνεται και πιο όμορφο.
Λες ότι κάνουμε κύκλους, πιστεύεις ότι μπορεί να γυρίσουμε και στο cd κάποια στιγμή;
Δεν το ξέρω, υπάρχει μια πολύ μικρή τάση, αν και η επιστροφή στην κασέτα είναι μεγαλύτερη τάση. Βέβαια οι ποσότητες είναι περιορισμένες και είναι καθαρά για συναισθηματικούς λόγους. Μπορεί ναι. Νομίζω όμως ότι το βινύλιο δεν θα φύγει.
Έχει συμβεί εδώ κάποιο περιστατικό αστείο ή περίεργο;
Η ζωή μου όλη! Έχω ωραίο περιστατικό που δεν είναι αστείο. Είναι μια μαμά με ένα παιδάκι, το πολύ δέκα χρονών, το οποίο είναι συλλέκτης ABBA. Μαζεύει δίσκους μόνο ABBA, σε διάφορα pressings. Είναι σοβαρός συλλέκτης ABBA, όχι ότι απλά του αρέσουν και πήρε μερικούς δίσκους. Πραγματικά συλλέκτης, έχει γνώσεις στα pressings και στους δίσκους. Κάθε φορά που έρχονται στην Ελλάδα, επειδή ξέρει ότι εισάγουμε pressings και από Ιαπωνία και διάφορες χώρες, πάντα κάθεται και κοιτάει τα pressings. Πώς έχεις στο μυαλό σου έναν άνθρωπο μεγάλης ηλικίας που μπορεί να κάθεται να κοιτάει για ώρα έναν δίσκο και να τον μελετάει; Ε αυτό, σε συσκευασία πιτσιρικά, και είναι τέλειο!
Κάπου εδώ κάνουμε ένα διάλειμμα για τη φωτογράφιση, περπατάω γύρω γύρω στην ταράτσα και θαυμάζω τη θέα σαν μικρό παιδάκι, ίσως έτσι αντιδρά κάθε φορά και ο δεκάχρονος συλλέκτης ABBA.
Ταυτόχρονα κρυφακούω και αυτά που λένε ο Γιάννης με τον Νικόλα, δεν θέλω να χάσω κουβέντα.
Γιάννης: Είναι ένα χόμπι και είναι όμορφο χόμπι, είναι όμορφο και όταν ξεκινάς, είναι όμορφο και όταν έχεις δέκα χιλιάδες δίσκους. Διαφορετικά όμορφο. (Με κοιτάει και μου λέει Ωραία το είπα αυτό ε;)
Πόσους δίσκους έχεις στο σπίτι σου;
Δεν έχω τόσους πολλούς όσους νομίζεις, γιατί τα τελευταία χρόνια παίρνω πράγματα που πραγματικά τα θέλω. Μου έχει φύγει αυτό το ααα πρέπει να πάρω πολλούς δίσκους.
Προσπαθούμε με τον Νικόλα να τον πείσουμε να κάνουμε πάρτι εδώ αλλά μάταια!
Από πού σε βρίσκουν και έρχονται;
Θεωρώ ότι πλέον μας ξέρουν οι ντόπιοι, έχουμε πολλούς τουρίστες, από το ίντερνετ κυρίως.
Υπάρχει δύσκολος πελάτης για σένα;
Σίγουρα, όπως υπάρχουν και δύσκολοι άνθρωποι.
Ποιον θεωρείς δύσκολο πελάτη;
Νομίζω όπως σε όλες τις δουλειές, δύσκολος πελάτης είναι αυτός που δεν καταλαβαίνει το τι γίνεται γύρω του και δεν είναι βολικός με τίποτα. Όπως σε όλες τις δουλειές, υπάρχουν δύσκολοι άνθρωποι και πολύ δύσκολοι άνθρωποι.
Εσύ πιστεύεις είσαι ένας εύκολος άνθρωπος;
Δεν ξέρω, καλύτερα να ρωτήσουμε τους πελάτες μου.
Τι πιστεύεις θα πουν;
Νομίζω ότι είναι ευχαριστημένοι από την εξυπηρέτηση. Για αυτό και έχουμε και το μαγαζί, για να έχουμε την προσωπική επαφή με τον πελάτη που έρχεται να ψωνίσει. Έχω ακούσει γενικώς ότι οι δισκοπώληδες μετά από πολλά χρόνια γίνονται δύσκολοι. Εγώ δεν βλέπω κάτι τέτοιο στους δισκοπώληδες τριγύρω μου. Ελπίζω να μην είμαι κι εγώ σε αυτή την κατηγορία.
Τι είναι αυτό που σου αρέσει πιο πολύ στη μουσική; Γιατί σε έχει κερδίσει;
Είναι κλισέ αυτό που θα σου πω, αλλά πραγματικά δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς μουσική. Είναι ψυχοθεραπεία, είναι η ζωή μου όλη. Δεν γίνεται χωρίς μουσική. Ξέρω ότι είναι κλισέ, αλλά είναι τόσο μα τόσο πραγματικότητα. Τι είναι αυτό που με έχει κερδίσει; Αν μπορώ να στο βάλω σε μια πρόταση, νομίζω το ότι μπορεί να περιγράψει συναισθήματα, με δέκα νότες ή με ένα στίχο ή με ένα ρεφρέν, που δεν μπορεί να το περιγράψει ακόμα και αυτό που κάνουμε τώρα σε μιάμιση ώρα.
Υπάρχει κάτι που σε αγχώνει σε αυτή τη δουλειά;
Ναι, τα λογιστικά. Παραγγελίες κτλ. Από κει και πέρα όχι. Δεν είναι εύκολη δουλειά, είναι δύσκολες εποχές, πρέπει να έχεις ένα στοκ στο μαγαζί. Κατά τα άλλα όχι, είναι το φυσικό μου περιβάλλον.
Αν δεν έκανες αυτή τη δουλειά, αν το έκλεινες αύριο το μαγαζί, τι θα ήθελες να κάνεις;
Θα ασχολιόμουν ή με τον τουρισμό ή με οικονομικά. Μου αρέσουν τα οικονομικά, θα ήθελα να ασχοληθώ με κάτι πιο χειροπιαστό. Για τον τουρισμό, μου αρέσει να δίνω χαρά σε άλλους ανθρώπους, να φεύγει ο πελάτης χαμογελαστός.
Υπάρχει κάποιος δίσκος που πιστεύεις ότι θα έπρεπε να τον έχουν όλοι στη συλλογή τους;
Σίγουρα θα σου πω κλασικά πράγματα, ανάλογα με το είδος της μουσικής. Πχ. Στην jazz δεν γίνεται να μην έχει Miles Davis. Αλλά και αυτό είναι υποκειμενικό. Η συλλογή είναι κάτι εντελώς προσωπικό. Είναι λίγες οι στιγμές που θα έρθει κάποιος στη συλλογή σου και θα το εκτιμήσει. Μου έχει τύχει πιο πολλές φορές να θέλουν να δουν τα ρούχα μου πχ., που δεν είναι τόσο ιδιαίτερα, παρά τους δίσκους.
Σε στεναχωρεί αυτό;
Εντάξει είναι ωραίο να μοιράζεσαι πράγματα, αλλά εμένα όχι γιατί το κάνω όλη μέρα στο μαγαζί. Αλλά ναι, θα ήθελα ο ξάδερφός μου να έρχεται στο σπίτι και να χαίρεται με αυτό που θα δει, με τη συλλογή μου.
Έχεις στο μυαλό σου κάτι στον τομέα της μουσικής που δεν έχεις κάνει ακόμα και θα ήθελες να κάνεις;
Σίγουρα υπάρχουν πράγματα που δεν έχω κάνει. Νομίζω θα ήθελα να ασχοληθώ λίγο περισσότερο με τα vlogs, μίνι documentaries, podcasts. Θα ήθελα να μοιραστώ το περιεχόμενο που δημιουργώ με περισσότερο κόσμο.
Υπάρχουν κομμάτια που ακούς αυτήν την περίοδο και πιστεύεις ότι πρέπει να ακούσουμε όλοι οπωσδήποτε;
Ναι, τρία! Το Genning – Stair to the sky’s rooftop (δοκιμάστε το αργά το βράδυ στο αυτοκίνητο ή σε νυχτερινή πτήση με το αεροπλάνο). Το Biodive – Chinga to C. (90’s νοσταλγία!) και το Milk Talk – Wagamama riso (νέα γιαπωνέζικη boogie funk στα καλύτερά της!).
Το Vinyl Salvation βρίσκεται στην οδό Βίκτωρος Ουγκώ 14.
*Instagram: vinylsalvation
