Περιέγραψε τη Θεσσαλονίκη με μία φράση.
Ξελογιάστρα.
Ποια είναι κατά τη γνώμη σου η ομορφότερη γειτονιά της Θεσσαλονίκης;
Έχω ζήσει σε αρκετές περιοχές αλλά σίγουρα θα πω την Άνω Πόλη. Μοναδικές βόλτες στα στενά σοκάκια που πάντα ανακαλύπτεις απίστευτες γωνιές. Γραφικά χαμηλά σπίτια, παλιές πόρτες, γιασεμιά να σκαρφαλώνουν, συκιές να ξεπροβάλουν από τις αυλές, μυρωδιά από λουλούδια, γειτονιές γεμάτες ιστορία με τη Μονή Βλατάδων να μας παρατηρεί σιωπηλή και αγέρωχη από ψηλά.
Λίγο πιο πέρα από το Μακεδονικό, το παλιό καφενείο, στο τέλος των τοιχών έχει ένα παρκάκι που σε οδηγεί σε ένα ξέφωτο με πιάτο όλη τη πόλη και σπίτια να «κρέμονται» από τα ιστορικά τοίχοι. Έχει μια ενέργεια αυτό το μέρος που σε λιγώνει να μάθεις την ιστορία των ανθρώπων που έζησαν εκεί πολύ πριν από εσένα.
Μακάρι να τη φροντίζαμε όσο της αξίζει.
Μια κρυφή βόλτα που δεν θα μπει στον τουριστικό οδηγό;
Με την ιδανική παρέα ακόμα και η πιο συνηθισμένη, χιλιοπερπατημένη διαδρομή είναι μοναδική.
Ποια είναι τα στέκια σου και πού πέρασες τις πιο ωραίες σου στιγμές;
Τι να πρώτο θυμηθώ, αρχές του 2000 Casa la femme & Οlympion τρελά πάρτι, Bel Αir, καφεδάρες στα μαγαζιά της Αριστοτέλους που γινόταν «πανηγύρι», tribeca και στα club του αεροδρομίου. Είναι περίεργο που δεν έχω ούτε μια φωτογραφία από εκείνες τις εξόδους. Ξεχάσαμε και εμείς πως διασκεδάζαμε χωρίς κινητό στο χέρι, χωρίς check in και selfie. Όμορφες αναμνήσεις από Zucca αλλα και Vogatsikou που ακόμα επιλέγω. Έχω βάλει τις μουσικές μου πινελιές σε αρκετά μαγαζιά της Θεσσαλονίκης με αξέχαστες στιγμές, θα ξεχωρίσω το Piccadilly, Route88 και Ήλιο στη παραλία και το Casablanca Social Club.
Ποια είναι κατά τη γνώμη σου τα στοιχεία που “χαλάνε” τη Θεσσαλονίκη;
Έλλειψη σχεδιασμού και οργάνωσης αλλά και έλλειψη θέλησης ώστε να έχει αυτή η πόλη τις στοιχειώδεις υποδομές μιας ευρωπαϊκής πρωτεύουσας τόσο για τους κατοίκους όσο και για τους τουρίστες. H Θεσσαλονίκη θα μπορούσε να μετατραπεί πραγματικά σε έναν ιδανικό city break προορισμό. Σκουπίδια παντού, ανύπαρκτα μέσα μαζικής μεταφοράς, καρόδρομοι. Όλοι αναρωτιόμαστε γιατί στο εξωτερικό έχουν λύσει αυτά τα ζητήματα εδώ και δεκαετίες. Πόσο μερίδιο ευθύνης έχουμε και εμείς άραγε;
Σου ζητούν να ξεναγήσεις ένα μάτσο τουρίστες και θέλουμε τα φώτα σου!
Πού τους πηγαίνεις για…
Σουβλάκι: δε ξέρω ποιο να διαλέξω
Μπουγάτσα: Νέον στη Φράγκων
Γλυκό: Τρίγωνα Πανοράματος φυσικά
Aν ήσουν δήμαρχος για μία μέρα, τι θα άλλαζες πρώτα απ’όλα;
Καλώς η κακώς τίποτα δεν αλλάζει σε μια μέρα, αλλά μια καθημερινή προσπάθεια έχει μόνο θετικό πρόσημο. Η αλλαγή πρέπει πάντα να ξεκάνει από εμάς, Να σεβαστούμε την πόλη μας, τον τόπο μας αλλά και τους ανθρώπους γύρω μας. Να γίνουμε καλύτεροι πολίτες και η κάθε δημοτική αρχή επιτέλους να υπηρετήσει αυτή την πόλη άξια.
Ποιο τραγούδι σου θυμίζει τη Θεσσαλονίκη;
«Θα `μαι πάντα εγώ μες το όπλο σου σφαίρα
να σκοτώνεις αυτούς που σκοτώνουν τη μέρα.
Με τα μαύρα γυαλιά και το άσπρο φουστάνι
να κοιτάς μακριά τη φωτιά στο λιμάνι.
Ξέρω ένα παιδί που μου λέει πως σε ξέρει
ότι είχατε δει ένα τρελό καλοκαίρι
στο κομμάτι που λείπει απ’ το σπασμένο καθρέφτη,
στο λιμάνι φωτιά, τον ήλιο πάλι να πέφτει.
Κόκκινα σύννεφα στον ουρανό κι εσύ γελάς…
Γελάς καθώς το πλοίο πλησιάζει σαν θηρίο
και μου λες λοιπόν θυμήσου
μη πετάξεις τη ζωή σου στα σκυλιά.
Θα μαι πάντα εγώ μες το όπλο σου σφαίρα
να χτυπάς το νερό, να χτυπάς τον αέρα,
να θυμάσαι ξανά όσα είχαμε κάνει,
τις φωτιές στα Ντεπώ, τη φωτιά στο λιμάνι.»
Ξύλινα Σπαθιά – Φωτιά στο λιμάνι – 1994
Στίχοι / σύνθεση Παύλος Παυλίδης
album – Πέρα απ΄τις πόλεις της ασφάλτου.
Ακούς την Μάρθα Αλεξίου, κάθε μέρα στο Ράδιο Θεσσαλονίκη 94.5
