Κάθε βδομάδα φιλοξενούμε στον Εξώστη αρχιτέκτονες της πόλης και μας συστήνονται μέσα από την δουλειά τους. Σήμερα οι FLU DESIGN
Που γεννηθήκατε, μεγαλώσατε και σπουδάσατε;
Χριστίνα: Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη. Πέρασα στο Οικονομικό της Νομικής στο Αριστοτέλειο, μια σχολή που δεν μου ταίριαξε καθόλου. Μόλις την τελείωσα, εργάστηκα στην τεχνική εταιρία του πατέρα μου και ταυτόχρονα γράφτηκα σε μια ιδιωτική σχολή διακόσμησης. Στη συνέχεια, αποφάσισα να κάνω ένα μεταπτυχιακό στο Interior Design στην SPD, τη Scuola Politecnica di Milano.
Φαίη: Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Θεσσαλονίκη. Σπούδασα αρχιτεκτονική στο Aριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, ενώ στην συνέχεια έφυγα για μεταπτυχιακές σπουδές στην Βαρκελώνη στο UIC- Universitat Internacional de Catalunya. Κατά την διάρκεια της κρίσης μετακόμισα στην Αθήνα, όπου κατοικώ μέχρι και σήμερα.
Θάλεια: Γεννήθηκα στη Στοκχόλμη, αλλά τον ίδιο κιόλας χρόνο μετακομίσαμε στο Άργος Ορεστικό της Καστοριάς, όπου και έμεινα μέχρι την ολοκλήρωση των σχολικών μου χρόνων. Σπούδασα αρχιτεκτονική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης -όπου γνωρίστηκα με τη Φαίη- και στη συνέχεια μαζί πήγαμε για μεταπτυχιακές σπουδές στη Βαρκελώνη, στο UIC – Universitat Internacional de Catalunya με θέμα τη Biodigital Architecture
HAP ▪ ATHENIAN MOSAIC
Το project αφορά την αρχιτεκτονική μελέτη ενός διαμερίσματος στην Αγία Παρασκευή, στην Αθήνα. Τοποθετείται σε ένα οικιστικό συγκρότημα του ’80 και στη σχεδιαστική μας πρόταση προσπαθήσαμε να κρατήσουμε τις μαξιμαλιστικές γραμμές της περιόδου εκείνης, εμπλουτίζοντάς τες με νέα υλικά και τεχνολογίες.
Ποια είναι η επαγγελματική πορεία που έχετε διαγράψει;
Χριστίνα: Το γραφείο μας ξεκίνησε το 2010, την εποχή της κρίσης. Η χαρά ήταν μεγάλη, αλλά η πραγματικότητα απογοητευτική. Με τα χρόνια αυτό άρχισε να αλλάζει. Αργά και σταδιακά. Μετά τη Θεσσαλονίκη, πριν από 10 χρόνια ανοίξαμε γραφείο και στην Αθήνα. Στα περισσότερα έργα μας έχουμε εμπλακεί και στο κομμάτι της κατασκευής, κάτι που μας έδωσε ένα μεγάλο εφόδιο τεχνικής γνώσης. Πλέον αναλαμβάνουμε μόνο μελέτες, γιατί αυτό είναι το δυνατό μας σημείο σαν ομάδα και γιατί τα project αυξήθηκαν και δεν μπορούσαμε να βρισκόμαστε ταυτόχρονα και στα δύο. Μέσα σε αυτά τα χρόνια έχουμε δημιουργήσει ένα portfolio που περιλαμβάνει πολλά και διαφορετικά έργα και ένα κύκλο συνεργατών και πελατών που μας εμπιστεύονται.
Φαίη: Με την Θάλεια έχουμε διαγράψει παράλληλη πορεία, ξεκινώντας από τα φοιτητικά μας χρόνια, όπου σπουδάσαμε μαζί και στην συνέχεια εργαστήκαμε σε κάποια αρχιτεκτονικά γραφεία στην Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα, ενώ με την Χριστίνα στην ουσία μεγαλώσαμε μαζί. Έτσι, το 2010 παρόλο που ο τόπος κατοικίας μας διέφερε αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε το δικό μας γραφείο, δημιουργώντας δυο βάσεις, σχήμα το οποίο μας έδωσε την ευχέρεια να διευρυνθούν τόσο τα έργα, όσο και το πελατολόγιό μας. Απο την αρχή της πορείας μας μέχρι και σήμερα, έχουμε εξελιχθεί και έχουμε αναπτύξει μια κοινή γλώσσα που βασίζεται στην αρχή οτι η αρχιτεκτονική πηγάζει από τις ανάγκες του ανθρώπου, της κοινωνίας και του τόπου για τον οποία παράγεται.
Θάλεια: Με την ολοκλήρωση των σπουδών μου επέστρεψα στην Ελλάδα βρήκα δουλειά στη Αθήνα, όπου και ζω έκτοτε. Εργάστηκα σε δύο διαφορετικά γραφεία για περίπου πέντε χρόνια, ένα εκ των οποίων ήταν του Αρχιτέκτονα Άρη Ζαμπίκου. Ένα γραφείο με πολύ ιδιαίτερο χαρακτήρα στο χώρο της αρχιτεκτονικής, από το οποία απέκτησα σημαντικά σχεδιαστικά ερεθίσματα και εμπειρίες στον τομέα της κατασκευής. Από τότε μέχρι και σήμερα, διατηρώντας τις δύο έδρες, έχουμε εργαστεί σε μια ευρεία γκάμα έργων, από την πρόσοψη μιας καντίνας στην Πανόρμου έως ένα ιατρείο αισθητικής στη Ζυρίχη.
CLR ▪ Clarke Energy Offices
To έργο αφορά στην εσωτερική διαμόρφωση των νέων γραφείων της εταιρείας Clarke Εnergy η οποία ειδικεύεται στο σχεδιασμό, την εγκατάσταση και τη συντήρηση λύσεων παραγωγής ενέργειας.
Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο σας επίτευγμα – project στη μέχρι τώρα πορεία σας;
Χριστίνα: Νομίζω ότι το μεγαλύτερο επίτευγμα θα είναι πάντα το επόμενο project, το οποίο μας θα μας πηγαίνει ένα σκαλί ψηλότερα. Τη συγκεκριμένη περίοδο ολοκληρώνουμε την πρώτη μας πολυκατοικία στο Κουκάκι. Πρόκειται για ένα διώροφο κτίριο χτισμένο σε δυο φάσεις το 1936 και το 1951 στο οποίο έγινε μία προσθήκη τεσσάρων ορόφων. Η αθηναϊκή πολυκατοικία αποτελεί σφραγίδα στη φυσιογνωμία του αστικού κέντρου, καθώς και συλλογικό παράπονο ως προς την αισθητική των εκάστοτε κτιρίων. Ως νέοι μελετητές στοχεύσαμε, ώστε η μεταπολεμική αισθητική του υπάρχοντος να επιτρέψει στη σύγχρονη προσθήκη να ενσωματωθεί αρμονικά, τόσο χρονικά, όσο και χωρικά.
Φαίη: Θεωρώ ότι το μεγαλύτερο μας επίτευγμα βρίσκεται στην αρχή της πορείας μας και στα πρώτα μας βήματα, και δεν αναφέρομαι σε κάποιο έργο, βραβείο ή διάκριση αλλά στην επιμονή μας να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε παρόλο που οι συνθήκες στον κλάδο μας ήταν πάρα πολύ δύσκολες λόγω της οικονομικής κρίσης.
Θάλεια: Συμφωνώ με την Χριστίνα και τη Φαίη, ωστόσο, θα ήθελα να αναφερθώ και σε ένα έργο που θεωρώ ότι είχε σημαντικό αντίκτυπο. Αφορά την ανακαίνιση μιας κατοικίας στην Αγία Παρασκευή. Σε αυτό το έργο, είχαμε την απόλυτη εμπιστοσύνη του πελάτη, κάτι που μας επέτρεψε να μεταφέρουμε την ιδέα από την πρόταση στην πραγματικότητα. Επιπλέον, μας δόθηκε χώρος για το σχεδιασμό λεπτομερειών, κάτι που συνήθως δεν είναι δυνατό λόγω της μεγάλης χρονικής πίεσης που υπάρχει σε πολλά έργα.
Υπάρχει κάποιο θέμα σε διεθνές επίπεδο – αρχιτεκτονικής ατζέντας που απασχολεί τους αρχιτέκτονες σήμερα και εσάς συγκεκριμένα;
Χριστίνα: Η κλιματολογική αλλαγή και αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού δημιουργεί ευθύνες και προβληματισμούς. Η υιοθέτηση ενός μοντέλου κυκλικής οικονομίας, όπου θα υπάρχει πρόληψη στην εξάντληση των πόρων και πρόθεση για ανακύκλωση πρώτων υλών, επανάχρηση, επανακατασκευή και χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είναι χρέος της αρχιτεκτονικής κοινότητας. Όσον αφορά τα κοινωνικά αδιέξοδα μαζικής στέγασης λόγω του υπερπληθυσμού, των αυξανόμενων κυμάτων μετανάστευσης, των κοινωνικών ανισοτήτων, του υπερτουρισμού η αρχιτεκτονική πρέπει μέσα από την επιστημονική μελέτη να απαντήσει σε αυτές τις προκλήσεις. Συχνά κατηγορείται ότι αποτελεί ένα καταναλωτικό προϊόν που δημιουργεί υπεραξία σε κερδοφόρες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Παρόλα αυτά το κοινωνικό πρόσημο της αρχιτεκτονικής είναι μεγάλο και ευτυχώς αφορά όλους τους πολίτες και όχι μια μειοψηφία.
Φαίη: Ένα από τα κύρια θέματα που απασχολούν τη διεθνή αρχιτεκτονική ατζέντα είναι η βιωσιμότητα. Το έντονο πρόβλημα της στέγασης για παράδειγμα που αντιμετωπίζει η χώρα μας, ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Αν κάνει κανείς μια μικρή βόλτα στις γειτονιές των πόλεων που κατοικούμε, θα δει πάρα πολλά κτίρια εγκαταλελειμμένα, παγωμένα στον χρόνο. Ένα από τα ερωτήματα που μας απασχολεί είναι πώς ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός μπορεί να γίνει εργαλείο για τη διαχείριση των στεγαστικών ανισοτήτων, πώς η επανάχρηση και ο επαναπροσδιορισμός των υφιστάμενων κτιρίων μπορεί να δώσει λύσεις.
Θάλεια: Άλλο ένα από τα θέματα που έχουν επηρεάσει τον σχεδιασμό τα τελευταία χρόνια είναι ο σύγχρονος τρόπος εργασίας. Με την τεχνολογική πρόοδο και την αυξανόμενη χρήση ψηφιακών μέσων, ο αριθμός των ανθρώπων που εργάζονται από το σπίτι ή από οπουδήποτε αλλού στον κόσμο ως ψηφιακοί νομάδες αυξάνεται συνεχώς. Αυτή η νέα μορφή εργασίας, που έγινε ακόμα πιο δημοφιλής με την επιδημία του COVID-19, έχει κάποιες θετικές επιπτώσεις – όπως η δυνατότητα για αποκέντρωση, η μείωση των μετακινήσεων και η μείωση της ρύπανσης στις πόλεις. Σχεδιαστικά, οι κατοικίες πλέον ενσωματώνουν γραφεία στην κάτοψή τους, ενώ οι επαγγελματικοί χώροι μετατρέπονται σε εστιατόρια, καφετέριες και ξενοδοχεία. Ταυτόχρονα όμως ενισχύεται και η νέα τάση να μετατρέπονται τα κέντρα των πόλεων σε ένα μεγάλο τουριστικό θέρετρο. Σε αυτή τη νέα συνθήκη θα έπρεπε να επιδιώκεται μια εκμετάλλευση αυτών των χωρών με ένα πιο κοινωφελή χαρακτήρα, δημιουργώντας χώρους όπως εργατικές κατοικίες ή φοιτητικές εστίες και δημόσιους χώρους. Μια τέτοια προσέγγιση θα είχε σαν στόχο να διατηρήσει πιο ζωντανές και βιώσιμες κοινότητες στα κέντρα των πόλεων, ενθαρρύνοντας τη διαφορετικότητα των κατοίκων και τη δημιουργία ενός πιο ζωντανού και πολυπολιτισμικού περιβάλλοντος.
Πως ξεκινάει ένας αρχιτέκτονας να σχεδιάζει;
Χριστίνα: Ξεκινάει από μια κεντρική ιδέα και πάνω σε αυτή θα υφάνει τον ιστό του έργου πάνω στον οποίο θα δουλέψει. Και λέω ιστό γιατί σε ένα έργο είναι απολύτως αλληλένδετα τα στοιχεία μεταξύ τους. Και αυτό αποτελεί και το πραγματικό άλλοθι για τη δυσαρέσκειά των αρχιτεκτόνων να αλλάζουν τη δομή του έργου τους, κάνοντας ‘μικρές αλλαγές’, όπως τις αντιλαμβάνεται ο εκάστοτε πελάτης.
Φαίη: Η αρχιτεκτονική σύνθεση είναι μια δυναμική διεργασία, που κάθε φορά ξεκινά με διαφορετικό έναυσμα και ακολουθεί διαφορετική διαδρομή. Άλλες φορές μπορεί να είναι ο τόπος, άλλες φορές ένας συγκεκριμένος περιορισμός, άλλες φορές ακόμα και κάτι αφηρημένο και φαντασιακό.
Θάλεια: Το έναυσμα μπορεί να προέρχεται είτε από κάποιο στοιχείο που περιλαμβάνεται στο brief του έργου, όπως η τοποθεσία ή το όνομα του καταστήματος, είτε από κάτι εντελώς αυθόρμητο που μπορεί να δημιουργήσει ένα ισχυρό concept που να υπερισχύσει. Ένα παράδειγμα είναι το κατάστημα παιδικών ρούχων που σχεδιάσαμε στην οδό Βογατσικού στη Θεσσαλονίκη, όπου το εσωτερικό του καταστήματος διαμορφώθηκε σαν το εσωτερικό μιας πισίνας – με ροζ πλακάκια, γαλάζια οροφή και κάθετες σκάλες.
Πως δίνεται η ταυτότητα του ιδιοκτήτη στην κατοικία; Πως φτάνετε να ισορροπήσετε την δικής σας οπτική με αυτή του πελάτη σας;
Χριστίνα: Ο πελάτης προτού αποφασίσει να συνεργαστεί με ένα γραφείο γνωρίζει και την αισθητική του ταυτότητα. Πέρα από αυτό, στην αρχή κάθε συνεργασίας ζητάμε από τους πελάτες να μας κάνουν μία περίληψη τόσο των λειτουργικών αναγκών τους, όσων και των αισθητικών προτιμήσεών τους. Τους ενθαρρύνουμε βέβαια στο να είναι ανοιχτοί σε κάτι καινούργιο που ίσως να τους βγάζει από την ασφαλή ζώνη του μέχρι τότε ιδανικού τους και μαζί προσπαθούμε να ανακαλύψουμε αυτό που ικανοποιεί ολοκληρωμένα τόσο το έργο, όσο και τους ίδιους.
Φαίη: Η διαδικασία του σχεδιασμού μιας κατοικίας για εμάς είναι ένας ανοιχτός διάλογος μεταξύ του ιδιοκτήτη και του αρχιτέκτονα. Μας ενδιαφέρει ο άνθρωπος που θα κατοικήσει στο χώρο που έχουμε σχεδιάσει να νιώθει οικεία, να νιώθει ευτυχισμένος μέσα σε αυτόν, γι’ αυτό και ο τρόπος που σχεδιάζουμε είναι συμμετοχικός, από την αρχή της μελέτης μέχρι το τέλος. Για να είναι βέβαια το παραγόμενο αποτέλεσμα αυτής της συνομιλίας ισορροπημένο και αρμονικό, θα πρέπει η σχέση που θα δημιουργηθεί να διέπεται από σεβασμό και εμπιστοσύνη.
Θάλεια: Οι εμπειρίες από τα έργα που ολοκληρώσαμε δείχνουν ότι η βέλτιστη απόδοση επιτυγχάνεται όταν ο ιδιοκτήτης εμπιστεύεται τον αρχιτέκτονα. Πάντα, πριν από την έναρξη κάθε έργου, ζητούμε να κατανοήσουμε την αισθητική του, την οποία λαμβάνουμε υπόψη κατά τη διάρκεια του σχεδιασμού, προσαρμόζοντας την στο χαρακτήρα του γραφείου. Από την πλευρά του, ο ιδιοκτήτης έχει συνήθως ήδη γνωρίσει την οπτική της δουλειάς μας και επιλέγει να συνεργαστεί μαζί μας.
Πειραματίζεστε σε δημιουργικό επίπεδο;
Χριστίνα: Κάθε νέο έργο –μικρό ή μεγάλο- είναι μια καινούργια πρόκληση, όπου θέλουμε να δοκιμάσουμε κάτι καινούργιο. Δε θέλουμε τα έργα μας να μοιάζουν, αν και αρκετοί φίλοι μας λένε ότι μπορούν να αναγνωρίσουν πλέον τη δουλειά μας. Η αισθητική μας είναι κοινή το αναγνωρίζω, το περιεχόμενο όμως νομίζω ότι διαφοροποιείται και κάθε φορά γεννιέται και κάτι καινούργιο. Άλλωστε, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κομμάτια της δουλειάς μας είναι ότι κάθε έργο είναι διαφορετικό.
Φαίη: Αυτό είναι το ζητούμενο. Θέλουμε η δουλειά μας να έχει εξέλιξη και μόνο μέσα από τον πειραματισμό μπορεί να επιτευχθεί αυτό, μόνο έτσι ξαναθυμάσαι το ρόλο που πρέπει να έχεις και δεν χάνεσαι μέσα στις μικρότητές που φέρει το επιχειρείν. Ο πειραματισμός όμως που επιδιώκουμε δεν έχει να κάνει με την λάμψη, αλλά με την συστημική προσπάθεια και την περιέργεια της αναζήτησης και της ανάλυσης.
Θάλεια: Η διαδικασία του πειραματισμού αποτελεί αναγκαίο στοιχείο της εργασίας μας στον τομέα της αρχιτεκτονικής, ειδικά όσον αφορά τη σύνθεση και τη χρήση νέων υλικών. Τα τελευταία χρόνια, η εξέλιξη της τεχνολογίας, κυρίως με τη χρήση φωτορεαλιστικών τεχνικών, παρέχει σημαντική υποστήριξη σε αυτόν τον τομέα. Αυτό επιτρέπει στον αρχιτέκτονα να αποκτήσει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και να προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα στην εξέλιξη των σχεδίων, διατηρώντας παράλληλα τον ιδιοκτήτη ενήμερο για την πρότασή του
Ποια είναι η αρχή σας σε κάθε νέα δουλειά που αναλαμβάνετε;
Χριστίνα: Το ότι κάθε έργο πρέπει να εντάσσεται αρμονικά στο περιβάλλον του. Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός έπεται του φυσικού περιβάλλοντος στο οποίο θα ενταχθεί. Στην Ελλάδα η πνευματικότητα του ελληνικού τοπίου -με την χαρακτηριστική χωμάτινη και πέτρινη μορφολογία, όπου η χλωρίδα εμφανίζεται συχνά γλυπτικά- δημιουργεί μια λιτή συγκρότηση των φυσικών στοιχείων. Στα αστικά κέντρα από την άλλη η ανομοιομορφία του χωρικού σχεδιασμού δημιουργεί ένα μωσαϊκό αντιθέσεων. Η αρχιτεκτονική, παρόλα αυτά, οφείλει να ριζώνει σε έναν τόπο και όχι να τον απογυμνώνει.
Φαίη: Ότι κάθε πρότζεκτ, κάθε άνθρωπος που έρχεται στον γραφείο μας είναι μοναδικός, με διαφορετικές αντιλήψεις, με διαφορετική αισθητική, με διαφορετικές ανάγκες και θέλω. Δεν αντιμετωπίζουμε κανένα έργο διεκπεραιωτικά, μας ενδιαφέρει ο χρήστης και αυτός είναι το επίκεντρο της δουλειάς μας.
Θάλεια: Οι αρχές σχεδιασμού που καλούμαστε να ακολουθήσουμε είναι πολλές και διαφορετικές και η σειρά προτεραιότητας που θα δώσουμε εξαρτάται κάθε φορά από το αντικείμενο σχεδιασμού. Για παράδειγμα στο εσωτερικό μιας κατοικίας η λειτουργικότητα, σε μια προσθήκη η αρμονία με την υφιστάμενη δομή, σε μια νέα κατασκευή η κλίμακα και η αρμονία με το περιβάλλοντα χώρο και όλα αυτά σε συνάρτηση πάντα με τις αρχές του βιοκλιματικού σχεδιασμού και τη διαχρονικότητα.
Αρχιτεκτονική και Κινηματογράφος, Μουσική, βιβλία…Παρακολουθείτε, ακούτε, διαβάζετε και αν ναι, τι;
Χριστίνα: Όσον αφορά την αρχιτεκτονική φυσικά και παρακολουθούμε τις εξελίξεις. Η κλιματολογική αλλαγή και ο υπερπληθυσμός δημιουργούν επιτακτικές ανάγκες στις οποίες πρέπει να ανταποκριθούμε όλοι, ατομικά, συλλογικά, επιστημονικά. Η τεχνολογία στον αντίποδα δίνει νέες προοπτικές, βοηθήματα και ανάγκη για συνεχή ανανέωση και εξέλιξη. Παρακολουθούμε αδιαλείπτως τα όσα συμβαίνουν στην αρχιτεκτονική σκηνή του 21 αιώνα, ενώ υπάρχει συνεχής επιρροή στη δουλειά μας από αρχιτεκτονικά ρεύματα του παρελθόντος τα οποία ενσωματώνονται στο σχεδιασμό πολλές φορές αυτόματα, σαν να είναι ένα κομμάτι του γνωστικού μας κόσμου, όπως τον ζούμε ή τον έχουμε ζήσει μέσα από ταξίδια, εικόνες, βιβλία.
Παρακολουθώ θέατρο και σινεμά. Ο σύζυγός μου είναι κινηματογραφιστής και αυτό με έχει φέρει λίγο πιο κοντά στον κινηματογράφο τα τελευταία χρόνια, με την έννοια ότι πλέον βλέπω ταινίες που στο παρελθόν δεν θα επέλεγα. Ταινίες που αρκετές φορές δε με διασκεδάζουν, άλλες με ενοχλούν, τις περισσότερες φορές όμως είναι έργα που αναζητούν με ειλικρίνεια μια αλήθεια.
Τα βιβλία είναι ένας ολόκληρος κόσμος που δεν τελειώνει. Από τότε που έγινα μαμά καταφέρνω να ολοκληρώσω 8-10 βιβλία το χρόνο και τα μισά από αυτά στη διάρκεια των διακοπών. Μου αρέσουν ιδιαίτερα τα ιστορικά μυθιστορήματα. Μικρότερη διάβαζα αρκετά ποίηση. Τώρα την έχω αφήσει στην άκρη. Ίσως την ξαναπιάσω μεγαλώνοντας.
Η μουσική είναι κομμάτι της ύπαρξής μας, η έκφραση του εσωτερικού μας κόσμου. Μου αρέσει πολύ να την ακούω, να την χορεύω και να την τραγουδάω. Κλασική, ποπ, παραδοσιακή, ξένη, ελληνική.
Φαίη: Και τα τέσσερα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής και της καθημερινότητάς μου. Δεν παρακολουθώ πράγματα που σχετίζονται απαραίτητα με την αρχιτεκτονική, αλλά με έναν τρόπο όλα σχετίζονται με αυτή και όλα μέσω της παρατήρησης αποτελούν ερεθίσματα για δημιουργία. Η αρχιτεκτονική εκφράζει αισθήσεις, ιδέες, νοήματα. Πόσες φορές εντοπίσαμε στο σύγχρονο κινηματογράφο εικόνες μοναξιάς σε πόλεις κατακερματισμένες χωρίς ζωή στο δημόσιο χώρο, πόσες φορές ονειρευτήκαμε μέσα από βιβλία και μουσικές χώρους ανοιχτούς, φωτεινούς, γεμάτους.
Θάλεια: Τα τρία στοιχεία που αναφέρεται, κινηματογράφος, μουσική και βιβλία, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ψυχαγωγίας και της διασκέδασης εκτός εργασίας. Ωστόσο, όσο περισσότερες εικόνες, ήχους και συναισθήματα ενσωματώνεις στη ζωή σου, τόσο περισσότερο μπορούν να σε βοηθήσουν να αντιληφθείς και να επαναξιολογήσεις πράγματα ευκολότερα και αυτό επηρεάζει και τον τομέα της εργασίας. Στην καθημερινότητα του γραφείου τώρα, η μουσική είναι συνήθως παρούσα, ενώ η ενημέρωση στον τομέα της αρχιτεκτονικής γίνεται συχνά μέσω άρθρων και κοινωνικών δικτύων.
Ποιο είναι το επόμενο σας project;
Χριστίνα: Θα σας πω αυτό που θα ήθελα να είναι το επόμενο project μας. Ένα δημόσιο κτίριο ανοιχτό στους πολίτες που θα αποτελεί ένα χώρο πολιτιστικής ανάπτυξης, εξωστρέφειας και συνεύρεσης. Θα το ήθελα ιδανικά στην πόλη της Θεσσαλονίκης που θεωρώ πως το έχει περισσότερη ανάγκη.
Φαίη: Το project με το οποίο ασχολούμαστε αυτή την στιγμή είναι μια προσθήκη τεσσάρων ορόφων καθ ύψος σε μια διώροφη κατοικία στο Κουκάκι. Είναι ένα έργο, με μεγάλη δυσκολία αλλά και με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Όταν ολοκληρωθεί, θα είναι ένα κτίριο που που θα έχει δημιουργηθεί σε τρεις διαφορετικές εποχές, το ισόγειο της υπάρχουσας κατοικίας χρονολογείται περί το 1936, ο πρώτος όροφος το 1951 και οι τέσσερις τελευταίοι το 2024. Η συνθετική πρόθεση μας είναι να μην φανερώνεται με την πρώτη ματιά το παλιό και το νέο, ο διαχωρισμός να μην είναι αισθητός αλλά να υπαινίσσεται.
Θάλεια: Ένα αγαπημένο έργο που είχε παραμείνει σε αναμονή για δύο χρόνια λόγω διαδικασιών εγκρίσεων και τώρα επανέρχεται είναι η προσθήκη σε ένα νεοκλασικό κτίριο στην πλάκα. Αποτελεί μια πολύ μικρή επέμβαση με μόλις δύο μικρά υπνοδωμάτια και ένα μπάνιο. Η σύνθεση ακολουθεί απλές γραμμές και βρίσκεται σε πλήρη αρμονία και ισορροπία με το κτίσμα. Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας αδειοδότησης, χωρίς να απαιτηθεί καμία αλλαγή από τις αρχιτεκτονικές επιτροπές, αναμένεται η έναρξη της κατασκευής μέσα στο τρέχον έτος.
Περισσότερα για τις FLUO DESIGN
www.fluodesign.gr & Instagram
