Πριν λίγες μέρες έλαβε χώρα 3ήμερο συνέδριο, το GenAI Summit, στο Ίδρυμα Ευγενίδου στην Αθήνα, όπου διακεκριμένοι στους τομείς τους ομιλητές – στην πλειοψηφία τους Έλληνες της διασποράς σε θέσεις-κλειδιά τεχνολογικών κολοσσών (OpenAI, IBM, Microsoft, Google, AWS etc) και ερευνητικών/εκπαιδευτικών κέντρων (Wise, Stanford, Globe Educate) παρουσίασαν εφαρμογές και συζήτησαν για την Generative Artificial Intelligence, την Παραγωγική Τεχνητή Νοημοσύνη. Στους τομείς της εκπαίδευσης, της εργασίας, της δημόσιας διοίκησης.
Συζήτησαν για το όραμα, τους στόχους, τους προβληματισμούς, τις προκλήσεις και την ηθική της GenAI, την πρόσβαση στην τεχνολογία ως ανθρώπινο δικαίωμα, τον κίνδυνο της ανάδυσης της AI Class, την ανάγκη θέσπισης κανόνων για την ασφαλή λειτουργία και τον εκδημοκρατισμό των μεγάλων ευκαιριών που θα προκύψουν, το μέλλον της εργασίας και της εκπαίδευσης και τα top skills του ανθρώπου του πολύ κοντινού μέλλοντος.
Όλοι σημειώνουν ότι αυτή είναι μια τεχνολογική εξέλιξη disruptive, που θα αλλάξει δλδ εντελώς τις ζωές μας, και μάλιστα με τρόπους που δεν είναι δυνατό να προβλεφθούν. Και ως τέτοια θα ευνοήσει αρχικά τους μικρούς – όπως μικροί οργανισμοί, χώρες, ομάδες – γιατί γι αυτούς είναι πιο εύκολο να ενσωματώσουν τις νέες τεχνολογίες, να προσαρμοστούν και να ελιχθούν γρήγορα για να αποφύγουν εμπόδια ώστε να αναπτύξουν γρήγορα καλές ιδέες. Θα είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία to leapfrog: να βγουν μπροστά.
Η πρόσβαση στη γνώση θα είναι πιο εύκολη από ποτέ, το πώς και τα εργαλεία δεν θα είναι πια θέμα για να υλοποιήσεις μια καλή ιδέα, η δημιουργικότητα και η ικανότητα μάθησης καν δεν θα είναι αποκλειστικά ανθρώπινα χαρακτηριστικά αλλά προϊόντα συνεργασίας του ανθρώπου με τη μηχανή. Και, ενώ, για πολλά χρόνια η εκπαίδευση προωθούσε και η εργασία ευνοούσε την εξειδίκευση, τις machine-like δουλειές και συμπεριφορές με όλες τις ανισορροπίες και παθογένειες που δημιουργούσαν, όλα αυτά πλέον θα γίνονται πολύ-πολύ καλύτερα και αποτελεσματικότερα από τις better-than-ever GenAI μηχανές μας – οπότε, όλα αλλάζουν. Και στο κέντρο όλων δεν είναι η μηχανή, αλλά ο άνθρωπος.
Η εκπαίδευση θα εμπλουτιστεί, οι μαθητές θα ενθαρρύνονται να χρησιμοποιήσουν τα καλύτερα GenAI εργαλεία για να παράγουν ολοένα και υψηλότερης ποιότητας δημιουργικά projects, καθώς παράλληλα οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες θα μπορούν να λαμβάνουν, άμεσα, εξατομικευμένα μοντέλα μάθησης και θα προοδεύουν, ενώ, οι βιβλιοθήκες όλου του κόσμου θα είναι πιο εύκολα από ποτέ προσβάσιμες σε όλους. Όσο το κενό τεχνολογίας και γνώσης μεταξύ των ακριβών-προνομιούχων και λιγότερο προνομιούχων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων ολοένα και θα μικραίνει, τόσο θα αναδεικνύεται ως το απόλυτο κλειδί εξισορρόπησης ο ανθρώπινος παράγοντας – δλδ οι δάσκαλοι, οι καθηγητές και η εξέλιξή τους.
Και το ζητούμενο, τελικά, από την εκπαίδευση θα είναι ο άνθρωπος με γενική μόρφωση, ευρυμάθεια, ποικίλα ενδιαφέροντα, καθαρή σκέψη, σωστή γλώσσα και γραφή, λίγα μαθηματικά, λίγο από επιστήμες, αγάπη για διαρκή μάθηση, νοοτροπία ανάπτυξης *και μαζί* κοινωνικά, συναισθηματικά και επικοινωνιακά skills, ενσυναίσθηση και ικανότητες δλδ για συνεργασία, προσαρμοστικότητα, σύνθεση. Αυτά θα χρειάζεται για να κατευθύνει τη μηχανή, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Με κέντρο την ανθρώπινη εμπειρία και τη βαθιά κατανόησή της θα συνδέει, θα δημιουργεί με τρόπο μοναδικό, θα επινοεί, θα θεραπεύει, θα λύνει προβλήματα, θα βελτιώνει: ο generalist, ο generally-better, πολύ ανθρώπινος και με ανθρωπιά άνθρωπος είναι αυτός που η εξέλιξη αυτή ζητάει.
Στην αντίληψή μου η πιο δυνατή ίσως μηχανή που φτιάχτηκε ποτέ θέλει την πιο καλή εκδοχή μας. Δεν είναι όλο αυτό κάπως πελώρια μαγικό;
#GenAISummit #GenAI #Education #FutureOfWork
