γράφει η Αντωνία Καραφίλη / Φωτογραφίες: Nικόλας Παρίσσης
Σε μια περιοχή της πόλης που δεν φημίζεται ιδιαιτέρως για τα νεολαιίστικα στέκια της, τους Αμπελόκηπους, πριν από ενάμιση χρόνο άνοιξε ένα μαγαζί διαφορετικό από τα υπόλοιπα. Το Holy Brawn, ένα μικρό καφέ πάνω στη Φιλιππουπόλεως, έχει έρθει για να μείνει και να γίνει το αγαπημένο σου μέρος.
Δύο δίδυμες αδερφές, η Αφροδίτη και η Εύα, πήραν το ρίσκο να στήσουν ένα μαγαζί από το μηδέν και φαίνεται ότι τους βγήκε σε καλό. Δημιούργησαν ένα πανέμορφο μέρος γεμάτο θετικά vibes, έτοιμο να σε υποδεχτεί όλες τις ώρες της ημέρες. Σήμα κατατεθέν του Holy Brawn είναι τα πάρα πολλά φυτά που κλέβουν την παράσταση! Η διακόσμηση θυμίζει κάτι από εξωτερικό, στα ηχεία παίζει φανταστική μουσική, συνήθως ραπ και τα λαχταριστά γλυκά στη βιτρίνα σε περιμένουν να τα καταβροχθίσεις. Ο τέλειος καφές θα σε κερδίσει σίγουρα από το πρωί και τα κοκτέιλ θα σε δελεάσουν για να καθίσεις μέχρι αργά. Μπορείς να έρθεις μόνος, με φίλους ή παρέα με το λάπτοπ σου.
“Δεν το σκεφτήκαμε πάρα πολύ, μέσα σε ένα τρίμηνο το πήραμε απόφαση και το κάναμε πραγματικότητα. Σιγά σιγά το στήσαμε και το βάψαμε. Είχαμε πολύ άγχος στην αρχή, δεν ξέραμε αν θα τα καταφέρουμε. Λόγω εμπειρίας ξέραμε πώς έπρεπε να δουλεύουμε το μαγαζί, όμως δεν ξέραμε ότι θα κερδίζαμε τόσο γρήγορα τον κόσμο, ειδικά σε μια τέτοια περιοχή” λένε.
Όσο έμενα σε εκείνη τη γειτονιά, για αρκετό καιρό περνούσα έξω από το μαγαζί και χάζευα τον κόσμο που σύχναζε εκεί: πολλοί νέοι άνθρωποι, αγόρια και κορίτσια με μπόλικα τατουάζ, παρέες με σκύλους, όλοι έδειχναν να γνωρίζονται καιρό. Πρώτη φορά έβλεπα στους Αμπελόκηπους τόσα νέα τυπάκια μαζεμένα να ξεκινάνε με καφέ και να συνεχίζουν με μπίρες και ποτά μέχρι το κλείσιμο. Δίσταζα να πάω μόνη μου (μέγα λάθος), μέχρι που αποφάσισα να γνωρίσω τις υπεύθυνες του χώρου για να μου πουν δυο λόγια για την επιτυχία τους.
Ένα ζεστό μεσημέρι του Ιουνίου συνάντησα την Αφροδίτη και με χαρά μου είπε για όσα έχουν καταφέρει με την Εύα. Έχοντας εμπειρία ετών στην εστίαση, και αφού εδώ και μερικά χρόνια προμηθεύουν οικογενειακώς καφέ σε άλλα μαγαζιά, οι δύο αδερφές είπαν να δοκιμάσουν να κάνουν κάτι κοινό στην παλιά τους γειτονιά, εκεί όπου πήγαιναν σχολείο. Ο καφές που σερβίρουν είναι δικός τους, έχουν τέσσερις ποικιλίες και είναι ένας πολύ καλός λόγος για να πας, όχι όμως ο μοναδικός. 
Ο κόσμος της περιοχής τους εμπιστεύτηκε πολύ γρήγορα και η ανταπόκριση ήταν μεγάλη. Είναι ικανοποιημένες που έχουν προσεγγίσει τα άτομα που ήθελαν και με αιφνιδιάζουν λέγοντάς μου ότι τελικά έχουν απήχηση σε όλες τις ηλικίες. Απέναντι είναι η εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα και πολλές κυρίες πηγαίνουν στα κορίτσια για να πιουν τον πρώτο ελληνικό καφέ της ημέρας. Η Αφροδίτη μου λέει χαρακτηριστικά ότι εκεί μπορείς να πας για να πιεις τον καφέ σου, να γνωρίσεις κάποια άτομα και την επόμενη φορά να συναντήσεις τους νέους σου γνωστούς (επιβεβαιώνω!).
Αναρωτιέμαι τι παίζει με τα άπειρα φυτά και το πρόσωπο της Αφροδίτης φωτίζει ολόκληρο. “Έχω τρέλα με τα φυτά! Βάλαμε κάποια εξ αρχής και στη συνέχεια άρχισαν να γίνονται περισσότερα.” Φαίνεται πως το παρεΐστικο κλίμα που επικρατεί συνέβαλε και στο στήσιμο του μαγαζιού: Τα φυτά είναι από τον Μιχάλη στη Νεάπολη, στη διακόσμηση και το χαρακτηριστικό ποτήρι τους βοήθησε η Ελένη, ενώ τα πεντανόστιμα γλυκά τους τα φέρνει ο Άλεξ.
Τη στιγμή που ρωτάω την Αφροδίτη γιατί πιστεύει ότι αξίζει να πάει κάποιος στο μαγαζί τους, αποφασίζει να αφήσει μερικούς από τους θαμώνες να μιλήσουν. Όλα τα παιδιά που συνάντησα τη μέρα της συνέντευξης μένουν στη γειτονιά, γνωρίστηκαν εκεί και ήταν κάτι παραπάνω από πρόθυμα να μιλήσουν για το στέκι που λατρεύουν.
“Τάσο τι σου προσφέρει το Holy Brawn;” “Τα πάντα όλα!” “Γιατί έρχεσαι εδώ;” “Γιατί είναι η οικογένειά μου και την αγαπάω”. Ο Βασίλης που στην αρχή απλώς περνούσε εξώ από το μαγαζί και δεν έβρισκε χρόνο για να πάει, μας λέει ότι πλέον είναι κάθε μέρα εκεί επειδή “έχουμε κάνει ένα σούπερ δυνατό παρεάκι και γουστάρω όλη τη φάση. Είναι κάτι που έλειπε από τη γειτονιά, ήρθαν εδώ τα κορίτσια και μας ένωσαν.”
Ο Αλέξανδρος πηγαίνει σχεδόν από την αρχή στο Holy Brawn: “Συμπάθησα τα κορίτσια, μου άρεσε η αλλαγή στη γειτονιά και κυρίως το vibe. Είναι το μέρος που έρχομαι για να χαλαρώσω, το κλίμα έχει γίνει οικογενειακό και όλοι θα σου πούμε ότι νιώθουμε κάτι οικείο. Ακόμα και τα άτομα που είμαστε διαφορετικοί κόσμοι, εδώ κολλάμε, είναι ένα ωραίο στέκι”.
Με έκπληξη μαθαίνω ότι υπάρχουν άτομα που ξεκινάνε από τα ανατολικά για να πάνε ως εκεί, ακριβώς γιατί το vibe είναι απερίγραπτο και ο καφές ποιοτικός.
Το μυστικό της επιτυχίας σας; “Σκληρή δουλειά και επιμονή, όσο δύσκολοι και αν ήταν οι πρώτοι μήνες”
Συμβουλή για κάποιον που είναι νέος και θέλει να ανοίξει το δικό του μαγαζί; “Να το κάνει, ειδικά στα δυτικά: όλοι ψάχνουν ένα στέκι στη γειτονιά τους, για να μη τραβιούνται κάθε μέρα μέχρι το κέντρο. Όρεξη, ενέργεια, δουλειά και όλα θα πάνε καλά!”
Τα δύο κορίτσια μαζί με τους υπόλοιπους υπαλλήλους είναι πρόθυμα να σε υποδεχτούν με χαρά, πραγματικά αγαπάνε τη δουλειά τους και αυτό φαίνεται. Πλέον μία με δύο φορές τον μήνα στο Holy Brawn γίνονται παρτάκια, με bazaar ρούχων και χορό και καλή διάθεση.
Από τη συνέντευξη κρατάω την υπέροχη ευγένεια της Αφροδίτης που μου λέει (με γλυκιά συγκίνηση) ότι χάρηκε που μίλησαν τα παιδιά για το μαγαζί τους και την κάλυψαν με όσα είπαν. Μου εκμυστηρεύεται ότι υπάρχουν σκέψεις ώστε στο μέλλον να ανοίξει Holy Brawn και στο κέντρο. Μέχρι τότε όμως, πήγαινε οπωσδήποτε μια βόλτα από εκεί και θα ανταμειφθείς!
*Φιλιππουπόλεως 11, Αμπελόκηποι
