HomeInterviewsΔημήτρης Αποστολάκης: «Η μουσική είναι το τελευταίο...

Δημήτρης Αποστολάκης: «Η μουσική είναι το τελευταίο καταφύγιο του Θεού»

Το οδοιπορικό θα είναι από τον Πόντο ως την Κρήτη και το Φεστιβάλ Μονής Λαζαριστών θα το φιλοξενήσει την Τετάρτη 7 Ιουνίου. «Ερόδισ’ η ανατολή και ξέφεξεν η δύση» ο τίτλος, με τον Σταύρο Ξαρχάκο να κρατά τα ηνία της βραδιάς με τον μοναδικό του τρόπο και κουβαλώντας στις πλάτες του ένα σπουδαίο έργο, ιδιαιτέρως επιδραστικό για τις επόμενες γενιές. Μαζί του στην σκηνή θα βρεθούν για να ερμηνεύσουν την παράδοση ατόφια, ακέραιη και μαγική… ο Χαΐνης Δημήτρης Αποστολάκης, ο Αλέξης Παρχαρίδης και η Ηρώ Σαΐα. Ο Δημήτρης Αποστολάκης μίλησε στον Εξώστη για τις πρόβες, τον Σταύρο Ξαρχάκο, την έννοια του ακροατηρίου, την αξία της δράσης και όχι της αντίδρασης, τη μουσική που μιλά μέσα του και τους Χαΐνηδες. 

«Ο Σταύρος Ξαρχάκος είναι ένας άνθρωπος με κοφτερό μυαλό, ιδέες και ισχυρά θέλω»

«Το κλίμα στην πρόβα είναι καλό. Φυσικά δεσπόζει η διαχρονική μορφή του Σταύρου Ξαρχάκου, δηλαδή ενός ανθρώπου με κοφτερό μυαλό, ιδέες, ισχυρά θέλω. Έχουμε μια ορχήστρα με σπουδαίους μουσικούς, που είναι καλόψυχοι άνθρωποι. Είμαστε συγκεντρωμένοι σε αυτό που κάνουμε. Θέλουμε να επιτελούμε το έργο μας» επισημαίνει και μοιράζεται την φόρτιση που έχουν όλα τα κομμάτια, την οποία θα βιώσουμε προσεχώς στην αυλή της Μονής Λαζαριστών, κάτω από τον έναστρο ουρανό. Κι αν απορεί κανείς για την αιτία της φόρτισης, ο Δημήτρης Αποστολάκης έχει την απάντηση: «Η μορφή του Σταύρου Ξαρχάκου σηματοδοτεί δεκαετίες ολόκληρες με σπουδαίο έργο και υπέροχη αισθητική. Αισθάνθηκα λοιπόν αυτό το δέος στην πρόβα και είναι σα να παλεύω με έναν αρχαίο δράκο».

«Το κοινό είναι μια πρόστυχη λέξη»

Κι αν αυτή η συναυλία έχει όλα τα φόντα να σκαλίσει το παρελθόν, να θυμίσει πατρίδες, να ξυπνήσει μνήμες ο Δημήτρης Αποστολάκης πιστεύει ακράδαντα πως οι ρίζες δεν είναι για να γυρίζουμε πίσω, αλλά για να βγάζουμε κλαδιά. Κι ίσως η νύχτα που θα μας υποδεχτεί με τους μουσικούς συνοδοιπόρους τους στα δυτικά της πόλης μας να είναι ικανή να μας φέρει αντιμέτωπους με κάτι που θα ανθίσει κι όχι με κάτι που πρέπει να ξαναγεννηθεί από τις στάχτες του. Το σίγουρο είναι ότι θα είμαστε ένα ιδανικό ακροατήριο. ‘Όχι κοινό. Ακροατήριο. Για τον  Χαΐνη Δημήτρη το κοινό είναι μια πρόστυχη λέξη. Κι ως ακροατήριο οι Θεσσαλονικείς έχουν αλλιώτικη θέση στην καρδιά του. «Ευχαριστώ τους Θεσσαλονικείς γιατί είναι εξαιρετικά δεκτικοί, φιλόξενοι, καλοσυνάτοι και στήριξαν τους Χαΐνηδες από την αρχή. Άκουσαν το ένστικτό τους» λέει.

Χαΐνηδες: Μια παραδοξότητα στους χαλεπούς καιρούς!

Σπεύδοντας να μιλήσουμε για συναισθήματα, εκείνος προτιμά να μην ασχολείται με αυτά. «Δεν ασχολούμαι με το τι κάνω και τι νιώθω. Θέλω να κυματίζω στην θάλασσα της ομορφιάς που απορρέει από την σύνθεση με τον απέναντί μου». Και με αυτά τα λόγια περάσαμε στους Χαΐνηδες και όλα όσα πρεσβεύουν. «Είμαστε μια κοινότητα, μια κολεκτίβα. Εδώ και 34 χρόνια εργαζόμαστε έτσι, με ισότητα αμοιβών, με τη λήψη των αποφάσεων να γίνεται αμεσοδημοκρατικά. Δεν έχουμε συναγελαστεί με καμία εξουσία. Ό,τι κάνουμε είναι μια διαρκής μελέτη σε αυτά που αγαπάμε. Εξελισσόμαστε μέσα από την προσωπική και συλλογική μαθητεία. Κι αυτό γιατί δεν είμαστε μια στατική ομάδα. Σε κάθε εργασία υπάρχει μια κεντρική ιδέα, κάθε δίσκος είναι διαφορετικός. Υπάρχει ανομοιομορφία τραγουδιών. Πρόκειται για ένα φυσικό οικοσύστημα και όχι τεχνηέντως τοποθετημένο στον χωροχρόνο. Είμαστε μια παραδοξότητα στους χαλεπούς καιρούς» εξηγεί ο Δημήτρης Αποστολάκης και νιώθει κανείς πως πράγματι όλο αυτό μοιάζει με μια ιεροτελεστία και μια ελπίδα που βγαίνει από τα παράθυρα εκεί που δεν το περιμένεις. Κι όπως ο ίδιος συστήνει… καλύτερα σε όλο αυτό που ζούμε να δρας παρά να αντιδράς! «Δρω, δεν αντιδρώ. Η αντίδραση είναι ετεροκαθορισμός, απάντηση σε κάποια δράση άλλου, είναι εντελώς λάθος. Η δράση έχει την ελευθερία όλων των δυνατοτήτων. Εγώ έχω το δικό μου, ξεχωριστό κράτος, με τους δικούς μου νόμους. Τα πυρηνικά μου όπλα είναι ο πλησίον μου και με ενδιαφέρει να παίζω με το υποκείμενο στο πεδίο αντίληψής μου». Όσο για τη μουσική; «Η μουσική για μένα είναι το τελευταίο καταφύγιο του Θεού, η πιο λαϊκή τέχνη, γιατί εμπεριέχει όλο το ιστορικό παρελθόν και το οραματικό μέλλον. Είναι όμως μια επικίνδυνη τέχνη» καταλήγει ο Χαϊνης Δημήτρης Αποστολάκης, ανοίγοντας τον ασκό για κουβέντες περί τοξικής μουσικής σε μια εποχή που όλα ψάχνουν τη δική τους ταμπέλα. 

 

INFO:

Μονή Λαζαριστών

Κολοκοτρώνη 21, Σταυρούπολη

Ώρα προσέλευσης: 20:00 / Ώρα έναρξης: 21:00

Τηλ. πληροφοριών: 2310510081, 2310589200

Τιμές από 15€ 

————————————————————

Σημεία Προπώλησης:

Ηλεκτρονικά στο Viva.gr : https://bit.ly/3AJ2omA

-σε όλα τα φυσικά σημεία PUBLIC, MEDIA MARKT, NOVA, MY MARKET

-στο Ταμείο του Φεστιβάλ Μονής Λαζαριστών 

-στο Σάρωθρον

 

Related stories

Οι ταινίες της εβδομάδας 25.04-01.05.2024

Γράφει ο Λάζαρος Γεροφώτης Η κατρακύλα στα εισιτήρια των κινηματογράφων...

Η Μαρίτα Καρυστηναίου δημιουργεί τα φωτιστικά των ονείρων σας

φωτογραφίες: Μαρία Ευσταθιάδου Η Decolight λειτουργεί από το 2010 και...

Ψηλά στο Εσκί Ντελίκ, αναμνήσεις μιας άλλης ζωής

Ήταν μικρές κι αθώες κοπελούδες σαν ήρθανε απ’ την...

Κριτική Βιβλίου | Λίνα Φυτιλή «Χρυσός κήπος. Αλτίν μπαχτεσί».

γράφει ο Τάσος Γέροντας Λίνα Φυτιλή «Χρυσός κήπος. Αλτίν μπαχτεσί»....