Η Αναΐτ και ο Γιάννης μπορεί να δουλεύουν στις πρωινές τους δουλειές, να κάνουν σπουδές και καριέρα, αλλά έχουν κι ένα κανάλι στο YouTube σαν μια μικρή λέσχη φιλόμουσων. Ο Γιάννης είναι γραφίστας με σπουδές στον κινηματογράφο και τη φιλοσοφία ενώ η Αναΐτ είναι σχεδιάστρια με σπουδές στην αρχιτεκτονική και τη συντήρηση έργων τέχνης. Κι εκεί μπαίνει η μουσική.
Νέες μουσικές κυκλοφορίες; Album reviews; Eurovision; Διεθνή μουσικά events; Καυτά gossip; Θα τα δεις όλα εκεί. Είναι πάντα σε επιφυλακή για να σχολιάσουν τη μουσική επικαιρότητα. Οι δυο τους παίρνουν όσο σοβαρά χρειάζεται την ποπ κουλτούρα.
Πώς ξεκινήσατε το κανάλι σας;
Γιάννης: Πριν δύο χρόνια, εν μέσω καραντίνας, κάναμε βόλτα με την Αναΐτ στη παραλία της Θεσσαλονίκης και μου πρότεινε το κανάλι στο youtube. Ενώ υπό άλλες συνθήκες δε θα έπαιρνα την πρόταση στα σοβαρά, ήμουν τόσο χάλια ψυχολογικά τότε που σκέφτηκα ότι ίσως αυτό να ήταν μια ευκαιρία για να ξεχαστώ και να αδειάσω το κεφάλι μου από την μαυρίλα της πανδημίας. Κι έτσι έγινε!
Αναΐτ: Να προσθέσω μόνο την κρίσιμη συμβολή των φίλων μας οι οποίοι ήταν παρόντες (σε εκείνη τη μοιραία συνάντηση με κωδικό μηνύματος 6 και μας παρακίνησαν με κάθε τρόπο προκειμένου να τολμήσουμε αυτήν την ιδέα!
Αν έπρεπε να διαλέξετε ένα τραγούδι και ένα άλμπουμ για να μας προτείνετε, ποια θα ήταν αυτά;
Γ: Τελευταία είχαμε αρκετές καλές νέες κυκλοφορίες αλλά προσωπικά θα ξεχωρίσω το album UGLY του slowthai, ο οποίος κάνει έναν πολύ ενδιαφέρον συνδυασμό hip hop, grime και punk rock, και το τραγούδι Parody από Yves Tumor που κυκλοφόρησε στην ημέρα των γενεθλίων μου και από τότε το έχω λιώσει στο repeat!
Α: Εγώ θα παίξω κλασικά και θα προτείνω το αγαπημένο μου άλμπουμ όλων των εποχών που είναι το Pet Sounds των Beach Boys. Εκεί θα βρείτε πολλούς μικρούς και υπέροχους θησαυρούς.
Tι μουσική ταιριάζει αυτή την εποχή;
Γ: Αν και είναι αρκετά νωρίς ακόμα, μέχρι στιγμής η χρονιά χαρακτηρίζεται από έντονο πειραματισμό στη μουσική. Παλιοί (Fever Ray) και νέοι (Model/Actriz) καλλιτέχνες της avant garde σκηνής έχουν κυκλοφορήσει πολύ ιδιαίτερα albums τα οποία επίσης χαρακτηρίζονται από μια έντονη εσωστρέφεια – ίσως, στον αντίποδα της περσινής χορευτικής και χρονιάς.
Α: Αυτό που πιστεύω ότι ταιριάζει στην εποχή (και μου λείπει) είναι η ψυχεδελική soul και pop. Η μουσική στα τέλη των 60s και αρχών 70s ήταν ιδιαίτερα δημιουργική αλλά και φορτισμένη νοηματικά, πολιτικά και κοινωνικά.
Ποιους ραδιοφωνικούς σταθμούς ακούτε;
Γ: Εγώ δυστυχώς δεν ακούω πολύ ραδιόφωνο. Παλαιότερα όμως άκουγα αρκετά 1055rock και OFF radio.
Α: Όλα τα ξένα mainstream ραδιόφωνα της Θεσσαλονίκης αλλά και της Αθήνας διαδικτυακά.
Κατά τη γνώμη σας ποια ήταν η πιο δυνατή συμμετοχή μας στη Eurovision;
Α: (Με χρονολογική σειρά) Μάθημα Σολφέζ – Μαριάννα Τόλη, Ρόμπερτ Ουίλιαμς, Μπέσσυ Αργυράκη, Πασχάλης (1977), Άνοιξη – Σοφία Βόσσου (1991) , ‘Ολου του κόσμου η ελπίδα – Κλεοπάτρα (1992).
Γ: Εδώ θα αφήσω την ειδική να μιλήσει και θα συμφωνήσω με την Κλεοπάτρα του ‘92.
Tι σας αρέσει στη Θεσσαλονίκη και τι όχι;
Γ: Την αγαπώ την Θεσσαλονίκη. Μου αρέσει το vibe της, το μέγεθός της, τα φαγητά της! Τα τελευταία χρόνια βέβαια το εναλλακτικό nightlife περνάει μια σοβαρή κρίση στην πόλη αλλά ούτως η άλλως έχω μεγαλώσει και δύσκολα αφήνω τον καναπέ μου το Σαββατόβραδο. Οπότε όλα καλά!
A: Μου αρέσουν πολλά στην πόλη, για αυτό δεν την αλλάζω (ακόμα). Η αύρα της, το φαγητό, η παραλία της, η κλίμακά της (συμφωνώ με τον Γιάννη), το φθινόπωρό της και το magic hour. Βρίσκω μεγάλο πρόβλημα τις συγκοινωνίες, την έλλειψη οράματος και διάθεσης από ανθρώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης ενώ με ενοχλεί ιδιαίτερα ο συντηρητισμός της.
Τι θα αλλάζατε στην πόλη αν ξυπνούσατε ένα πρωί και ήσασταν δήμαρχοι;
Γ: Τις συγκοινωνίες σίγουρα. Είναι πολύ δύσκολή η μετακίνηση στην πόλη και είναι θλιβερή η κατάσταση στα λεωφορεία, ειδικά τα πρωινά.
Α: Πρώτα θα κοιτούσα σοβαρά λύσεις για το μεγαλύτερο πρόβλημα της πόλης, τα ΜΜΜ. Μετά, θα έβρισκα νέο χώρο για τη ΔΕΘ εκτός κέντρου και σίγουρα θα φρόντιζα να μην κοπούν τα δέντρα!
Φωτογραφίες: Nίκος Αραμπατζής
