Άλλη μια μέρα ξεκινάει στην τσιμεντένια ζούγκλα και είσαι έτοιμος να εκτεθείς στον κόσμο.
Τον περισσότερο καιρό η ζωή δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια επανάληψη. Παίρνεις τον ίδιο δρόμο για τη δουλειά,ψωνίζεις στο ίδιο σούπερ μάρκετ κάθε Σάββατο, βγαίνεις στο ίδιο αγαπημένο μπαρ με φίλους, λες τις ίδιες κοινοτοπίες σε εορταστικές μαζώξεις,πίνεις τον ίδιο καφέ το πρωί, εκνευρίζεσαι με διαφορετικούς ανθρώπους αλλά για τα ίδια πράγματα, σχεδιάζεις ταξίδια που συνήθως αναβάλλεις για άλλη φορά, λες «χαθήκαμε ρε» σε παλιούς γνωστούς.
Μήπως όλοι είμαστε καταδικασμένοι να αναζητούμε τη θαλπωρή της συνήθειας αλλάζοντάς της απλά τα ρούχα κάθε φορά; Μήπως τελικά κάθε αλλαγή που κάνουμε στη ζωή μας είναι μια απέλπιδα προσπάθεια να βγούμε από τη λούπα, ώσπου να βρούμε μια βολικότερη να χωράει τις νέες μας δραστηριότητες;
Όπως και να'χει κάθε πρωί είναι μια νέα ευκαιρία για να βγεις από την επανάληψη και να σπάσεις αυτή τη βίαιη αλυσίδα.
Άλλη μια μέρα ξεκινάει στην τσιμεντ.._
