Η επόμενη νύχτα με βρήκε μετά την επόμενη μέρα.
Φαινόταν πως το πάρτι είχε τελειώσει από τις τούρτες που πασάλειφαν
το πάτωμα με γεύση φράουλα. Αν κοιτάξεις από το μπαλκόνι, θα δεις το διαστημόπλοιο
του Μπάτμαν να προσγειώνεται ξεψυχισμένα στο απέναντι χωράφι.
Μάλλον έπρεπε να πανικοβληθώ, αλλά είχε ωραία θέα.
5, 10,15, 20, 25, 30, 35…
Αυτός,
μετρούσε τα ρεύματα που με διαπερνούσαν.
Εγώ,
μέχρι το εκατό και θα έρθω να σε ξεφλουδίσω από ‘κει που σε άφησα(ν).
εκατό πύραυλοι δικοί μου και εκατό ρουκέτες δικές σου:
-Όποιου πέσει τελευταίο, έχει πάει πιο ψηλά, εντάξει;
-Εντάξει.
Το πάρτι είχε τελειώσει. Το μόνο που έπεφτε, ήταν μολύβια
και άδεια μπουκάλια κέτσαπ.
Τώρα λοιπόν,
ξεκρέμασε τα σύννεφα σου από τον ουρανό.
Βγαίνω για κυνήγι.
Καλώς ήρθες στο σπίτι με τα μπαλόνια.
