Το Μάνεκεν Πις (Manneken Pis, μτφ. «ο μικρός που κατουράει» στην τοπική διάλεκτο) είναι μικρό μπρούτζινο άγαλμα που βρίσκεται στις Βρυξέλλες το οποίο απεικονίζει ένα αγόρι να ουρεί σε ένα σιντριβάνι. Το άγαλμα σχεδιάστηκε από τον Ζερόμ Ντυκεσνόι και τοποθετήθηκε στη θέση του 1618 ή το 1619. Το άγαλμα έχει ύψος 61 εκατοστά. Το Μάνεκεν Πις βρίσκεται κοντά στην Γκραντ Πλας, δύο τετράγωνα πίσω από το δημαρχείο. Αποτελεί σύμβολο των Βρυξελλών.
Στη σημερινή θέση του αγάλματος υπήρχε ένα πέτρινο άγαλμα τουλάχιστον από τον 15ο αιώνα. Αυτό το άγαλμα αποφασίστηκε λόγω της φθοράς που είχε υποστεί να αντικατασταθεί με ένα μπρούτζινο, το οποίο κατασκευάστηκε από τον Ντυκεσνόι. Το άγαλμα έχει κλαπεί αρκετές φορές, η πρώτη φορά το 1745, όταν το άγαλμα κλάπηκε από τους Άγγλους, και δύο χρόνια μετά το άγαλμα κλάπηκε από ένα Γάλλο στρατιώτη. Το 1817 το άγαλμα κλάπηκε ξανά από ένα φυλακισμένο και βρέθηκε σπασμένο. Τα κομμάτια χρησιμοποιήθηκαν στην κατασκευή του σημερινού αγάλματος.
Δεν είναι γνωστό γιατί κατασκευάστηκε αυτό το άγαλμα, αλλά υπάρχουν διάφοροι λαϊκοί μύθοι. Ένας μύθος λέει ότι το άγαλμα το τοποθέτησαν οι γονείς ενός παιδιού το οποίο είχε χαθεί, αλλά στη συνέχεια βρέθηκε με τη βοήθεια των χωρικών. Μια άλλη εκδοχή αναφέρει ότι ένα αγόρι κατάσκοπος είδε κατά τη διάρκεια μιας πολιορκίας ότι κάποιοι επιχείρησαν να ανατινάξουν τα τείχη της πόλης, κάτι το οποίο προσπάθησε να αποτρέψει κατουρώντας το φυτίλι, με αποτέλεσμα να το σβήσει.
Το άγαλμα συχνά ντύνεται με ρούχα. Το πρώτο ρούχο παρουσιάστηκε το 1698 και από τότε έχουν παρουσιαστεί περισσότερα από 900 κοστούμια και στο μουσείο της πόλης των Βρυξελλών εκτίθονται περισσότερα από 100. Σε κάποιες περιπτώσεις το άγαλμα αντί για νερό ουρεί μπύρα.
