The One

Κοιτάζοντας στον καθρέφτη, παρατηρώ τις άσπρες τρίχες ν' αυξάνονται, μπλεγμένες μέσα σ' αυτή την βλάστηση που έχω για μαλλιά. Μεγαλώνω. Με αφορμή, τα μηνύματα που λαμβάνω τελευταία από φίλους μου, ότι μεγαλώνοντας πρέπει να ρίχνουμε και λίγο νερό στο κρασί μας σε ό, τι αφορά τις επιλογές μας, ότι τρώγοντας έρχεται η όρεξη και ότι ο έρωτας σπάνια έρχεται μπαμ και κάτω… ειλικρινά προβληματίζομαι μήπως ό, τι ζητάω να βρω από έναν άνθρωπο είναι όνειρο άπιαστο και απατηλό, ευχή απραγματοποίητη.

Ο καθένας έχει τα προσωπικά του κριτήρια για τον ιδανικό, για αυτόν, σύντροφο.


Όσοι τον βρήκαν, τυχεροί – όσοι πάλι δεν, ενός λεπτού σιγή, όπως λέει και ο Χριστιανόπουλος.

Σκέφτομαι, τον ιδανικό άντρα που θα ήθελα να είναι δίπλα μου για μια ζωή (όσο ρομαντικό και αν ακούγεται και αν σκεφτείς πως δεν είμαι και ο άνθρωπος του «για πάντα»). Να συμπορευόμαστε μέχρι τα βαθειά μας γεράματα. Να μεγαλώνουμε και να γερνάμε μαζί. Να μοιραζόμαστε μαζί. Να βλέπουμε τα μαλλιά μας να ασπρίζουν παρέα.

Αν υπάρχει, εκεί έξω το άλλο μου μισό, όπως συνηθίζουμε να λέμε, ξέρω ακριβώς πως θα ήθελα να είναι. Ο άντρας που θα θαυμάζω και που θα μου εμπνέει το σεβασμό στα λόγια του και στις πράξεις του, για αυτό που είναι σαν άνθρωπος. Θα είναι όμορφος στην ψυχή. Τα χέρια του θα νιώθω απαλά να χαιδεύουν τα μαλλιά μου. Τα μάτια του μονάχα στα δικά μου θα κουμπώνουν και τα βλέμματά μας θα έχουν κοινό τόπο και προορισμό.

Ο άντρας που θα με ωθεί να βαδίσω σε μονοπάτια και δρόμους που δεν έχω ξαναπερπατήσει. Θα μου ανοίγει νέους ορίζοντες, νέα παράθυρα στη ζωή. Θα ανακαλύπτω μαζί του τον κόσμο. Τον ανυπότακτο και ατίθασο εαυτό μου, χάρισμά του θα τον έκανα. Συμπληρώνοντας, επίσης, πως ιδανικά θα ήθελα να είναι καλλιτέχνης. Είναι η ιδιοσυγκρασία του που μου ταιριάζει και που τη νιώθω τόσο μυστηριακή όσο και οικεία.

Αν κάπου εκεί έξω, υπάρχει αυτός ο άντρας, εύχομαι να ανταμώσουμε. Σ' αυτή τη ζωή.

Αφιερωμένο σ' αυτόν._

«Πηγαίνω σ' αυτήν που περιμένει και μπορεί να περιμένει μόνο εμένα, ενώ εγώ δεν θέλω καμία άλλη παρά μόνον αυτή.»
Αλεξάντρ Γκριν , Τα Πορφυρά Πανιά




Related stories

Τσικνοπέμπτη και σχολείο: Ανάμεσα στην παράδοση και στους κανονισμούς

Αχ, η Τσικνοπέμπτη! Η μέρα που μετατρέπει τα σχολεία...

Θεσσαλονίκη: Πότε θα μπουν σε κυκλοφορία τα νέα λεωφορεία του ΟΑΣΘ

Στόχος του ΟΑΣΘ είναι να ανανεώσει πλήρως το στόλο...

Η καρναβαλική δράση ξεκινά! Τα must-see events σε Θεσσαλονίκη και γύρω περιοχές

Σε ρυθμούς καρναβαλιού βρίσκεται η Θεσσαλονίκη, με αφορμή την...

Χριστόφορος Ζαραλίκος: «Ντου» στην παράστασή του στη Βέροια – Ο λόγος

Επεισοδιακά εξελίχθηκε η παράσταση του Χριστόφορου Ζαραλίκου στη Βέροια,...

Γιατί όλο και λιγοστεύουν τα κλασικά μπαρ που μεγαλώσαμε;

Κάποτε η νύχτα της Θεσσαλονίκης είχε σταθερά στέκια. Μπαρ...