Με
metal Φεστιβαλικές διαθέσεις, ο ΕΞΩΣΤΗΣ
έδωσε το παρόν στο φετινό SOFIA ROCKS FESTIVAL.
Φώναξε DU HAST με όλη του τη δύναμη και σας
μεταφέρει τον παλμό ενός καταιγιστικού
show που μόνο οι συγκεκριμένοι Headliners
μπορούν να προσφέρουν. Οι Γερμανοί
Industrial – Metallers RAMMSTEIN, ηγούνται (όπως είναι
λογικό) της συναυλιακής κούρσας. Η φετινή
διοργάνωση δεν άφησε κανένα οπαδό με
το παράπονο και μία ιδανική μέρα γεμάτη
κιθαριστικά riffs ξεκινάει στο Vasil Levski
Stadium της Σόφιας.
Festival
Line Up: Rammstein, Bullet For My Valentine. Enslaved, Hamatom, Dorrn
H
ώρα λίγο μετά τις 15.00 και
δύο λεωφορεία αποβιβάζουν έξω από το
Στάδιο τους Θεσσαλονικείς φίλους της
διοργάνωσης (δηλαδή των Rammstein!). Σύμφωνα
με τον προγραμματισμό του Φεστιβάλ, οι
Dorrn θα έπρεπε ήδη να βρίσκονται στο
stage. Το πρώτο ηχητικό ερέθισμα στη Σόφια
επιβεβαίωσε πως πράγματι η μουσική
γιορτή ζωντάνεψε στην ώρα της. Για να
είμαι ειλικρινής, τους Dorrn δεν τους
είδαμε αλλά ούτε και αυτοί μας είδαν.
Συμπαθώ τα hybrid-rock / punk στοιχεία τους και
αναμφίβολα η τραγουδίστρια τους θα
έδινε τη μοναδική θηλυκή αύρα στον
μαραθώνιο του stage. Οι Ελληνάρες όμως
ασπάζονται τον θεσμό του ΧΑΛΑΡΑ – ΠΑΟΚ
ΕΙΣΑΙ (δεν είμαι αλλά κουβέντα να γίνεται)
και το φαγητό ήταν γραφτό να έχει
πρωταγωνιστικό ρόλο. Μικρή βόλτα στους
κοντινούς δρόμους, κατάθεση ψυχής και
μετρητών, στομάχια γεμάτα και έτοιμα
για RAMMSTEIN. Όπως προανέφερα, ΧΑΛΑΡΑ . . .
να μην πιούμε και ένα καφεδάκι πριν
μπούμε στο στάδιο; Στο χωριό σου δεν
είχες καφέ (;) πολύ σωστά θα μου πείτε.
Εντάξει, εντάξει . . . μόνο μια ώρα δώσαμε
στους εαυτούς μας και αμέσως να το
κάνουμε θέμα. Το ουσιαστικό στοιχείο
είναι πως τους DORRN τους χάσαμε και μέχρι
να μπούμε με την άνεσή μας εντός του
γηπέδου, άρχισαν να βαρούν τα όργανα
και οι Γερμανοί ΗΑΜΑΤΟM.
H
παρέα φρόντισε να βρεθεί FRONT OF STAGE. Mετά
από ένα γρήγορο shopping therapy στο merchandise
χωθήκαμε στο πλήθος. Στόχος
να εξασφαλίσουμε ότι θα είμαστε όσο πιό
FRONT γίνεται στην ώρα της φλεγόμενης
πανδαισίας. Το Στάδιο δεν το έλεγες ούτε
μισογεμάτο και μόνο λίγο μετά τους
Bullet το κλίμα έγινε ασφυκτικό (όπως
άλλωστε του άξιζε). Θα φτάσουμε όμως και
εκεί…
HAMATOM
Φίλοι
των συγκροτημάτων είχαν λάβει ήδη της
θέσεις τους. Μπλούζες Rammstein να κυριαρχούν
στον ορίζοντα και μία μέτρια απομίμηση
Slipknot χαρακτήριζε την τετράδα
επί σκηνής. Είχα ακούσει ελάχιστα
κομμάτια των HAMATOM αλλά η εικόνα άλλαζε
αρκετά τα δεδομένα. Μασκαράτα copy-paste. To
θετικό βέβαια ήταν πως η ποιότητα του
ήχου επιβεβαίωσε τις υψηλές προδιαγραφές
της διοργάνωσης. Ήταν σίγουρο πως οι
πρωταγωνιστές της βραδιάς θα ακούγονταν
όπως τους αξίζει και όχι
σε κυμματομορφές Μαλακάσας (sorry Didi). Η
Τρίτη εμπειρία RAMMSTEIN ήταν κοντά.
Οι
ΗΑΜΑΤΟM ερμηνευτικά αξιοπρεπείς
επί σκηνής, χωρίς όμως να παρασύρουν το
κοινό με το μέρος τους. Βεβαια έδωσαν
ιδανικό (;) aggresive ερέθισμα και
τα πρώτα pit έκαναν την
εμφάνιση τους στην αρένα. Είμαι σχεδόν
σίγουρος ότι οι Βουλγαροι χορευταράδες
άκουγαν τη μπύρα μέσα τους και όχι τη
μουζίκα. Τώρα θα μου πείτε εδώ έγιναν
αξέχαστα pit στους Bullet,
στους Hamatom θα λείψει το
τζέρτζελο; Λίγο πριν το τέλος μπορώ
να πω ότι κούρασαν στην προσπάθεια να
εξασφαλίσουν την προσοχή της αρένας
χάρη στα αμέτρητα ‘’fuck
you’’ του τελευταίου τους κομματιού.
Ούτε με κακιές λεξούλες, ούτε με
κωλοδάχτυλα στον αέρα κερδίζεται η
συμμετοχή του κόσμου. Μετά από setlist μίας
ώρας, ολοκλήρωσαν την πρώτη τους εμφάνιση
στη Βουλγαρία, ευχαρίστησαν τους φίλους
και έδωσαν υπόσχεση για νέα μελλοντική
τους επίσκεψη στη Σόφια. Καλώς να ορίσουν!
We’ll stay in Greece…
ENSLAVED
H
ώρα των ENSLAVED έφτασε. Το stage ετοιμάστηκε
και το background σε μοτίβα του τελευταίου
δίσκου (Riitir, 12η κυκλοφορία τους). Οι
Νορβηγοί δεν αφήνουν περιθώρια να τους
αγνοήσεις. Το Riitir ήταν μία
από τις καλύτερες κυκλοφορίες του 2012
και αποτελεί διαμάντι στο είδος του.
Οι μελωδικοί πειραματισμοί, οι περίτεχνες
συνθέσεις και η πολύπλοκη δομή των
κομματιών. Στοιχεία που χαρακτηρίζουν
την ιστορική ταυτότητα των Enslaved στο
χώρο της Metal σκηνής. Progressive
Black Metal διαστάσεις στο menu και χάρηκα
ιδιαίτερα που θα είχαμε την ευκαιρία
να τους απολαύσουμε από κοντά. Σημαντικό
γνώρισμα τα μεγάλης διάρκειας κομμάτια
τους, γεγονός που έδωσε χώρο μόνο για
επτά στη setlist. Η δυναμική αρχή έγινε με
το ομώνυμο Riitiir. Ο Herbrand
Larsen σε πλήκτρα και φωνή, έδινε τη μελωδική
χροιά που παντρεύεται ιδανικά με τα
growled lead vocals του Grutle Kjellson. Σαν ένας διάλογος
που ξετυλίγεται ως ακραία αλλαγή
συναισθημάτων. O ήχος ικανοποιητικός
με εμφανή προβλήματα στο μπάσο. Αμέσως
μετά το Ethica Odini οι τεχνικοί εμφανίστηκαν
και το Roots of the Mountain εντυπωσίασε
τα αυτιά μας με τις μελωδικές του γραμμές.
‘’Some old Stuff’’για τη
συνέχεια με επιστροφή στην κυκλοφορία
Below the Lights (2005). As file swept Clean the Earth και
Convoys to Nothingness από το album
Monumension. Σημαντικά κομμάτια
στο είδος τους και οι θερμές αντιδράσεις
του κοινού επιβεβαίωσαν την πρώτη μεγάλη
στιγμή του φετινού Φεστιβάλ. Με διαφορά
η καλύτερη support εμφάνιση
της ημέρας. Τα 60 λεπτά δεν ήταν αρκετά
και οι Νορβηγοί ευχαρίστησαν το κοινό
του Sofia Rocks, δίνοντας και αυτοί
υπόσχεση για μια επόμενη συναυλία στη
Βουλγαρία. Τίποτα για Ελλάδα παίδες;
BULLET
FOR MY VALENTINE
Θυμάστε
το ανέκδοτο με το βιάγκρα και την
κουτσομπόλα; Η ερώτηση στο χαριτωμένο
αυτό αστείο είναι τι σχέση έχουν αυτά
τα δύο μεταξύ τους. Η απάντηση, το τόσο
το κάνουν ΤΟΣΟ. Δε θα ξεχάσω τη στιγμή
που η λατρεμένη φίλη Μαριάνθη φώναζε
οργισμένη στον κιθαρίστα Michael Paget ‘’μια
συγχορδία παίζεις ρε μα…κα’’. Η αλήθεια
είναι πως μέσα στην ατέλειωτη ποζεριά
του, μπορούσε να κάνει τη ΣΟΛ Μινόρε να
φαντάζει με δεξιοτεχνική εκτέλεση
Συμφωνίας του Μπετόβεν. Δεν μας
νοιάζει, ΤΑ ΕΣΠΑΣΑΝ. Μάτια και αυτιά στη
σκηνή και άσε τη Μαριάνθη να γκρινιάζει.
Το
κοινό αγαπάει τους Bullet και
φρόντισε να κατακλίσει το χώρο στο σωστό
timing. Οι Ουαλοί βγάζουν γούστα στη
σκηνή και δεν μπορώ να καταλάβω
γιατί πολλοί αμφισβητούν την ποιότητα
της μουσικής τους. Πολύ βελτιωμένοι σε
σχέση με την εμφάνισή τους στο Terra
Vibe το 2010. Με εφόδιο την άνεση
και τα μεταλλικά σουξεδάκια, έσκασαν
σαν βόμβα επί σκηνής που κατάφερε να
ξεσηκώσει όλο το στάδιο. Ένας πανικός
για τους Bullet με τα Breaking
Point, Dirty Little Secret και Tears
Don’t Fall να είναι οι καλύτερες
στιγμές στη setlist. Μετά την
ηχητική ώαση των Enslaved νομίζω
πως οι Ουαλοί αποτέλεσαν το ιδανικό
ζέσταμα για την κορυφαία στιγμή που θα
ακολουθούσε. Ζητωκραυγές, κακό,
πανζουρλισμός! Bullet, Bullet (φωνές)
και δρόμο τώρα γιατί έρχονται τα
μεγαθήρια. Το stage πρέπει
να ετοιμαστεί, στις 22.00 θα καεί το γήπεδο!
RAMMSTEIN
Ηθοποιοί,
μουσικοί, performer. Το φαιμόμενο
RAMMSTEIN δεν συμπίπτει με
τις αρχές και τα όρια των συναυλιακών
κανόνων. Ένα show κόντρα
στη λογική. Ένα υπερθέαμα υψηλών
αισθητικών προδιαγραφών που δεν έρχεται
απλά για να καλύψει τη γερμανική απόχρωση
των στίχων. Μια υπερπαραγωγή που όταν
τη βιώνεις από κοντά και μόνο αντιλαμβάνεσαι
τη σημασία της καταιγιστικής αυτής
παράστασης. Όχι δεν είναι φωτάκια και
φωτίτσες. Όχι, δεν είναι καφρίλες και
κιτσαριό. Σημαντικοί καλλιτέχνες
συμπράτουν στον σχεδιασμό ενός show
που μένει βαθιά χαραγμένο
στη μνήμη. Σόφια, TerraVibe και
ξανά Σόφια για μια νέα εμπειρία RAMMSTEIN.
Το ρολόι έδειξε 22.00, τα φώτα
στο Vasil Levski Stadium μόλις έσβησαν. Όλο
το γήπεδο σε κατάσταση έκστασης. Το
ολοκαίνουργιο show είχε ευγενικό
σκοπό να αφήσει άφωνους τους πάντες.
Τα
πρώτα πυροτεχνήματα συντροφεύουν την
κιθαριστική εισαγωγή του Ich to dir Weh.
Στην αρένα ένας πανικός. Το
stage αποκαλύπτεται και οι
RAMMSTEIN είναι πλεον εκεί. Ο
Till καταυθάνει από τα ψηλά
αυτή τη φορά φορώντας το γνωστό ροζ
γουνικό της περιοδείας. Ομαλή προσγείωση,
Till στη σκηνή, η παράσταση
αρχίζει. Η μοναδική θεατρικότητα του
αντιληπτή από τα πρώτα δευτερόλεπτα.
Ήταν εμφανές πως τον πετύχαμε σε πολύ
καλή μέρα πράγμα που επιβεβαιώθηκε στις
συγκλονιστικές ερμηνείες των Ohne
Dich και Mein Herz Brennt. Για
την ώρα ας παραμείνουμε στην αρχή του
show με τα Keine Lust και
Sehnsucht. Οι γνωστοί όγκοι
καπνού στο πρώτο και νέος σχεδιασμός
πυροτεχνημάτων στο δεύτερο. Το συγκρότημα
αποδίδει τα μέγιστα και ο ήχος είναι με
το μέρος τους. Λίγο πριν το τελευταίο
ρεφρέν η σκηνή φλέγεται κυριολεκτικά.
Εξαιρετικό φινάλε σε ένα αγαπημένο
κομμάτι. Το Asche zu Asche πλησιάζει.
Richard και Paul λαμβάνουν
τις θέσεις τους. Ο χαρακτηριστικός ήχος
της σχολής Rammstein στα καλύτερά του
και ο Flake στα πλήκτρα δίνει
φυσικά το δικό του show. Τα
φλεγόμενα μικρόφωνα στο τελευταίο μέρος
του κομματιού είναι αγαπημένο εφέ των
οπαδών.
Κάθε
κομμάτι χτυπάει σαν γροθιά τον θεατή
και το Feuer Frei ήρθε νωρίς
για να μας πάρει τα μυαλά. Οι σκηνογραφικοί
όγκοι μετακινούνται συνεχώς μέσα στο
απόκοσμο stage και η πορτοκαλί
απόχρωση μας εντάσει σε φλεγόμενους
ρυθμούς. Εδώ δεν περιμέναμε κάτι
καινούργιο. Βασικά δεν θέλαμε να δούμε
κάτι καινούργιο. Το φινάλε με τα φλογοβόλα
στα στόμματα των Till, Richard και
Paul κάνει τα αδύνατα να
μοιάζουν δυνατά. Οι τρείς πύρηνες γραμμές
ενώνονται στο κέντρο της σκηνής και
ένας θεός ξέρει πως ταυτόχρονα ερμηνεύουν
σε θερμοκρασίες κόλασης. Αποθέωση και
μόνο σε μια άρτια εκτέλεση ενός
καταιγιστικού κομματιού. Ώρα να βγουν
τα μαχαίρια και τα καζάνια. Η σκηνοθετική
κόντρα Till και Flake
σουρεαλιστικά αποτυπώνεται
στο στήσιμο του Mein Teil. Ο
ματωμένος χασάπης-μάγειρας, ανοίγει το
καζάνι και εμφανίζει το θύμα του. Τα
φλογοβόλα του μετά από υπερπροσπάθεια
καταφέρνουν να βάλουν φωτιά στον άρρωστο
πληκτρά ο οποίος τρέχει πανικόβλητος
σε όλη τη σκηνή. Ένα ακόμα κλασικό έπος
που μόνο απολαυστικό μπορεί να είναι.
Το
απόκοσμο δίνει τη θέση του στο βαθύ
μπλέ, οι όγκοι χαμηλώνουν και η σκηνή
μεταμορφώνεται. Σπαρακτικό Ohne Dich
και η βαθιά βροντερή φωνή του
Till καθηλώνει τους πάντες.
Πανέμορφη στιγμή με όλο το στάδιο να
συμμετέχει μαζί τους. H εκρηκτική διάθεση
επανέρχεται μουσικά στο Wiener Blut και
εναρμονίζεται ιδανικά με Du Riechst So
Gut. To φλεγόμενο τόξο στα χέρια
του Till δημιουργεί εικόνα σχεδόν ονειρική
και φύγαμε για Benzin. Ύμνος
στο υγρό καύσιμο που θα έπρεπε να παίζει
σε όλα τα πρατήρια του πλανήτη. Τα
φλογοβόλα αναλαμβάνουν να ανεβάσουν
τις θερμοκρασίες στο γήπεδο την ώρα που
όλοι περιμένουν το συναρπαστικό εύρημα
με τον οπαδό επί σκηνής. Όσοι βλέπουν
το show για πρώτη φορά, είναι
λογικό να πάθουν ένα στιγμιαίο σοκ. Ο
οπαδός ορμάει στο stage και
ο Till τον κυνηγάει με τη
μάνικα της βενζίνης. Το φλεγόμενο σώμα
καίγεται επί σκηνής και τα μέλη της
παραγωγής σβήνουν την κατάσταση. Κάθε
φορά και καλύτερο!
Το
Links ανεβάζει τη μεταλλική
διάθεση στο κόκκινο και λίγο μετά
ακούγεται το intro του Du
Hast. 15.000 φίλοι να φωνάζουν με
όλη τους την ενέργεια τους στίχους. Ένας
πανικός στο γήπεδο και όλοι χοροπηδούν
ασταμάτητα. Άτυχοι αυτοί που βρέθηκαν
στις κερκίδες. Το κομμάτι κορυφώνεται
με την εναέρια πορεία των πυροτεχνημάτων
που σκάνε στη σκηνή. Buch Dich και
σεξιστικές διαθέσεις για τη συνέχεια.
Ο σαδομαζοχισμός στα καλύτερα του και
ο καημένος ο Flake έπρεπε
να νιώσει βαθιά την τιμωρία του. Μας
διαβάζουν μικρά παιδιά (?), η συνέχεια
δική σας σε βίντεο του Youtube. Εξώστης
εδώ, έχουμε επίπεδο και ZODIAC κάθε
Πέμπτη. Ευτυχώς που δεν σταμάτησε για
καλοκαίρι ο Super Spiros και
επανέρχομαι στο θέμα μας.
Ich
Will και ένα βήμα πριν το Encore.
Πρώτη υπόκλιση, αβίαστο
χειροκρότημα και η Αγία Τριάδα της
setlist πλησιάζει. Ξεκινάμε
με την Piano Version του Mein
Herz Brennt. Ο Flake με
ένα σουρεάλ κοστούμι πιανίστα πλησιάζει
στο ογκόδες πιάνο που έχει βρεθεί στη
σκηνή. Μια από τις πιό τρομακτικές
μελωδίες που έχουν γραφτεί ξεκινάει.
Ένας έλληνας συνθέτης είχε πει πώς
μερικές φορές είναι καλό να ξεγυμνώνουμε
ενορχηστρωτικά τα κομμάτια, μήπως και
βρούμε την ουσία τους. Στην περίπτωση
αυτή, το Mein Herz Brennt είναι
ένα νέο κομμάτι, μία άλλη ιστορία μια
συγκλονιστική ηχητική εμπειρία. Το
κόκκινο δίνει τη θέση του στο κίτρινο.
Sonne, λίγο πριν το μεγάλο φινάλε. Το
γήπεδο συνεχίζει να τραγουδά έναν ακόμα
ύμνο του συγκροτήματος. Οι φωτιές φτάνουν
στα όρια και το Pussy έρχεται
να σβήσει την κατάσταση(?). Μάλλον
χειρότερα τα έκανε τα πράγματα και
ειδικά οι κυρίες γούρλωσαν τα μάτια
στην ιδέα του γιγάντιου πέους που λούζει
την αρένα με αφρό(!)…αφρό είπα!
Η
παράσταση κορυφώνεται σε ένα θεαματικό
φινάλε που μόνο οι Rammstein έχουν
τη δύναμη να δημιουργήσουν. Η setlist
πάντα συγκεκριμένη, όλοι
ξέραμε οτι κάπου εκεί τελειώνει το
παραμύθι. Υποκλίθηκαν στο κοινό τους
και μας ευχαρίστησαν θερμά. Η εμπειρία
αυτού του θεάματος εύχεσαι γρήγορα να
επαναληφθεί και φεύγοντας από το γήπεδο
αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι τμηματικά
αυτό που είδες. Θέαμα και υψηλή αισθητική.
Μουσική πανδαισία και ακραίες καταστάσεις
επί σκηνής. Συναίσθημα και αίσθηση
μεγαλείου. Αυτοί είναι οι Rammstein και
οι Έλληνες φίλοι που βρεθήκαμε στη
Σόφια, νομίζω πως είχαμε την ευκαιρία
να γίνουμε κοινωνοί άλλης μίας εξαίρετης
εμφάνισης. Μέχρι την επόμενη φορά, θα
λιώσει το DvD του Volkerball.
