Ὁ Σουμπραμανιάν Τσαντρασεκάρ γεννήθηκε στίς 19 Ὀκτωβρίου 1910 στή Λαχώρη τῆς Βρετανικῆς Ἰνδίας (σημερινοῦ Πακιστάν). Ἦταν γιός τοῦ ἀνώτερου σιδηροδρομικοῦ Σουμπραμάνια Ἀγιάρ Τσαντρασεκάρα καί ἀνιψιός τοῦ φυσικοῦ Βενκάτα Ραμάν Τσαντρασεκάρα, ὁ ὁποῖος τιμήθηκε μέ Νόμπελ Φυσικῆς τό 1930 γιά τίς ἐργασίες του σχετικά μέ τή σκέδαση τοῦ φωτός.
Ὁ Σουμπραμανιάν μαθήτευσε κατ' οἶκον μέ δασκάλους τόν πατέρα καί τή μητέρα του καί μετά τήν ἀποφοίτησή του ἀπό τό Λύκειο, σπούδασε φυσική στό Πανεπιστήμιο τοῦ Μαντράς. Στή συνέχεια πῆγε στό Κέμπριτζ γιά μεταπτυχιακές σπουδές. Σέ ἡλικία 19 ἐτῶν καί ἐνῶ βρισκόταν στό πλοῖο γιά τό ταξίδι πρός τό Λονδίνο, μία ἀναλαμπή τῆς στιγμῆς θά τοῦ γεννήσει τήν ἰδέα, ἡ ὁποία ἔμελλε νά τόν βασανίσει γιά τήν ὑπόλοιπη ζωή του. Ἡ δομή τῶν ἄστρων καί ἡ κατάληξή τους θά πρέπει νά ἔχει κάποιους περιορισμούς. Ἦταν πολύ ἐνθουσιασμένος μέ αυτήν τή σκέψη, χωρίς νά ἀντιλαμβάνεται πώς πίσω ἀπό τήν πρωταρχική του ἰδέα κρυβόταν τό μεγάλο μυστικό γιά τίς Μαύρες Τρύπες. Τό 1933 ἀναγορεύτηκε διδάκτωρ φυσικῆς στό Κέμπριτζ, ὅπου ἐργάστηκε ὡς ἑρευνητής μέχρι τό 1937.
Ἀπό τό 1938 ἐντάχθηκε στό ἐπιστημονικό προσωπικό τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Σικάγου ὡς ἐπίκουρος καθηγητής τῆς Ἀστροφυσικῆς. Τό 1952 ἔγινε τακτικός καθηγητής καί τόν ἑπόμενο χρόνο ἀπέκτησε τήν ἀμερικανική ἰθαγένεια.
Στίς ἀρχές τῆς δεκαετίας τοῦ 1930 ὁ Σουμπραμανιάν Τσαντρασεκάρ ὁδηγήθηκε στό συμπέρασμα ὅτι οἱ ἀστέρες, ὅταν μετατρέψουν ὅλα τά ἀποθέματα ὑδρογόνου τους σέ ἥλιο, ἀρχίζουν νά συρρικνώνονται ὑπό τήν ἐπίδραση τῆς ἴδιας τους τῆς βαρύτητας. Στή φάση αὐτή τῆς ἐξέλιξής τους, οἱ ἀστέρες, γνωστοί ὡς «λευκοί νάνοι», ἔχουν σμικρυνθεῖ τόσο πολύ ὥστε τό μέγεθός τους νά γίνει περίπου ἴσο μέ τό μέγεθος τῆς Γῆς, ἐνῶ ἡ ὕλη τους ἔχει συμπιεστεῖ σέ ἐξαιρετικά μεγάλο βαθμό, ἀποκτῶντας ἰδιαίτερα ὑψηλή πυκνότητα. Τό 1931 διατύπωσε τό «Ὅριο Τσαντρασεκάρ», τό ὁποῖο ἰσοῦται μέ 1,44 φορές τή μᾶζα τοῦ Ἥλιου. Ἄν ἡ μᾶζα ἑνός ἀστέρα ὑπερβαίνει τό ὅριο αὐτό, δέν σχηματίζει λευκό νάνο ἀλλά ἐξακολουθεῖ νά καταρρέει, ἀποβάλλοντας τό ἀέριο περίβλημά του στό πλαίσιο μιᾶς ἔκρηξης ὑπερκαινοφανοῦς ἀστέρα (supernova), καί μετατρέπεται τελικά σέ ἀστέρα νετρονίων. Οἱ ἀστέρες ἀκόμη μεγαλύτερης μάζας συνεχίζουν τή συρρίκνωσή τους, μετατρεπόμενοι τελικά σέ μαύρες τρύπες. Ἀξίζει ἐδῶ νά σημειωθεῖ πώς ὅταν ὁ Τσαντρασεκάρ παρουσίασε αὐτήν τή μελέτη του τό 1935 στούς συναδέλφους του στό Κέμπριτζ, συνάντησε τήν ἔντονη ἀντίδραση τοῦ καθηγητῆ τῆς ἀστρονομίας στό Κέμπριτζ Ἄρθουρ Ἔντινγκτον. Ὁ Ἔντινγκτον γιά πολλά χρόνια δέν δεχόταν τήν ἰδέα τοῦ Τσαντρασεκάρ, μέχρι πού παρατηρήσεις δικαίωσαν τόν Ἰνδό, ὁ ὁποῖος εἶχε ἤδη φύγει γιά τίς ΗΠΑ.
Ὁ Τσαντρασεκάρ ἐργάστηκε σέ μεγάλο εὖρος ἀστροφυσικῶν προβλημάτων κατά τή διάρκεια τῆς ζωῆς του, συνεισφέροντας στή σύγχρονη κατανόηση τῆς ἀστρικῆς δομῆς, τῶν λευκῶν νάνων, τῆς ἀστροδυναμικῆς, τῆς κβαντικῆς θεωρίας τοῦ ἀνιόντος ὑδρογόνου, τῆς ὑδροδυναμικῆς καί ὑδρομαγνητικῆς ἰσορροπίας, στήν ἰσορροπία ἐλλειψοειδῶν σωμάτων, τή γενική σχετικότητα, τή μαθηματική θεωρία τῶν μαύρων τρυπῶν καί τή θεωρία τῶν συγκρουόμενων βαρυτικῶν κυμάτων.
Τό 1983 βραβεύτηκε ἀπό κοινοῦ μέ τόν Ἀμερικανό συνάδελφό του Γουίλιαμ Φάουλερ μέ τό βραβεῖο Νόμπελ Φυσικῆς γιά τίς «θεωρητικές μελέτες του στίς φυσικές διεργασίες πού εἶναι σημαντικές στή δομή καί ἐξέλιξη τῶν ἀστέρων». Πρός τιμήν του ὀνομάστηκε τό ὅριο Τσαντρασεκάρ καθώς καί τό ἀστεροσκοπεῖο ἀκτίνων Χ Τσάντρα τῆς NASA.
Ὁ Σουμπραμανιάν Τσαντρασεκάρ πέθανε σάν σήμερα, 21 Αὐγούστου 1995 στό Σικάγο.
