Boris, είναι τιμή μου που μιλάμε μαζί. Και είναι απ' τις λίγες φορές που νιώθω σαν οπαδός, καθώς οι Dubrovniks αποτελούσαν για χρόνια μια απ' τις αγαπημένες μπάντες. Το θρυλικό live του γκρουπ στις αρχές της δεκαετίας του '90- στο τότε τσοντάδικο «Ελλήσποντος»- έχει αφήσει εποχή! Φαίνεται, ότι υπάρχει ένα είδος «σύνδεσης» μεταξύ του ελληνικού κοινού και των Dubrovniks. Πως το εξηγείς;
Σίγουρα υπάρχει ένας είδος σύνδεσης. Δεν το συζητώ! Ίσως, επειδή οι δικοί σας rock 'n' roll οπαδοί μοιάζουν με τους δικούς μας της Αυστραλίας! Τι να πω;
Τι έγινε κι επανασυνδεθήκατε μετά από καιρό;
Όταν το αποφασίσαμε ήταν μόνο για ένα σόου που κάναμε για ένα φίλο και για λόγους φιλανθρωπικούς. Το έμαθαν όμως κάτι Έλληνες- φίλοι μας- και μας έπεισαν να εμφανιστούμε στη χώρα σας! Απ' όλες τις χώρες της Ευρώπης, η Ελλάδα είναι η αγαπημένη μας και πάντα περνούσαμε εξαιρετικά εδώ. Το να περιοδεύει κανείς στη βόρεια Ευρώπη είναι πολλές φορές βαρετό…
Το 1995- και μετά από τέσσερις δίσκους- διαλυθήκατε. Ποιοι ήταν οι λόγοι
Μας τελείωσαν οι ιδέες φαντάζομαι ή απλά κουραστήκαμε…
Υπάρχει μέλλον για τους Dubrovniks
Κανένα σχέδιο για το μέλλον. Θέλουμε μόνο να περάσουμε καλά στην περιοδεία…
Ο επίλογος σε σένα…
Παίξαμε στην Αυστραλία την περασμένη εβδομάδα και ήταν φανταστικά! Το κοινό ήταν εκπληκτικό και πολλοί μας είπαν ότι ακουγόμαστε καλύτεροι από ποτέ! Έχουμε και τρίτη κιθάρα και δημιουργούμε ένα rock 'n' roll τείχος ήχου… Ανυπομονούμε να παίξουμε στην Ελλάδα!
