Στις 19 Οκτωβρίου, ο Εξώστης θα παρουσιάσει την δουλειά έξι κινηματογραφιστών της πόλης στο
Local Short Film Festival. Μέχρι τότε, θα παρουσιάζεται η δουλειά τους εδώ μέσω συνεντεύξεων. Στο παρόν άρθρο, γνωρίζουμε τον Γιώργο Σουμελίδη, σκηνοθέτη του Firefly.
Λίγα λόγια για τον Δημιουργό
Από πολύ μικρός αφοσιώθηκε στην σύνθεση μουσικής διδασκόμενος από καθηγητές της σχολής Uspensky. Φοιτητής πληροφορικής σύνθετε παράλληλα κινηματογραφική μουσική για ταινίες μικρού μήκους. Έκτοτε έχει συνθέσει soundtracks για πολυάριθμα projects όπως ντοκιμαντέρ του Π. Αγγελόπουλου και θεατρικές παραστάσεις στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών σε συνεργασία με το Γαλλικό ινστιτούτο. Το 2009 μπήκε στον χώρο της σκηνοθεσίας και του post production. Συνεργάστηκε με διαφημιστικές εταιρίες όπως η Colibri και Orange και τέλεσε ως Art Director στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού δημιουργώντας παραγωγές για το ημισφαιρικό «Θέατρο» Εικονικής Πραγματικότητας του Ιδρύματος. Από το 2012 σκηνοθετεί και παράγει projects για την τηλεόραση, το internet και για τον κινηματογράφο, στοχεύοντας πάντα στο ιδανικό πάντρεμα της εικόνας, του ήχου και του μηνύματος.
Λίγα λόγια για την ταινία
Όταν το συναίσθημα πολεμά την λογική ποιος βγαίνει κερδισμένος και με ποιο κόστος; Δύο πρώην πράκτορες με βεβαρημένο παρελθόν μας δείχνουν την λεπτή ισορροπία μεταξύ του έρωτα και της παράνοιας.
Πως ξεκίνησε η ιδέα για αυτή την ταινία; Ήθελα να μοιραστώ, μέσα από αυτήν την αλληγορική ιστορία των δύο χαρακτήρων, τη μεγάλη αντίθεση των δύο δρόμων που συνάντησα στο διάβα της ζωής μου. Ο πρώτος δρόμος που όταν τον ακολουθεί κάποιος αφήνει ένα ζωντανό κοινωνικό αποτύπωμα. Ένας δρόμος όπου το συναίσθημα είναι κυρίαρχο, ο εγωισμός ανύπαρκτος και η όρεξη για τις ανθρώπινες αξίες υψηλή. Και από την άλλη ο δεύτερος δρόμος της παράδοσης του εαυτού στα πρόστυχα βίτσια μιας κοινωνίας ή ενός συστήματος που ζητά και γεννά παραγωγικά ζόμπι. Περήφανα σαν… αγάλματα. Εκεί βρήκα και την ευκαιρία να θέσω ένα προσωπικό μου στοίχημα: Θα μπορούσα άραγε να κάνω μια ταινία ως σκηνοθέτης μπαίνοντας όμως και στα παπούτσια του παραγωγού, του οπερατέρ, του μοντέρ, του φωτογράφου, του colorist, του μουσικού, του ηχολήπτη σε μια άγονη συνθήκη μόνο με μια φωτογραφική μηχανή, 3 χαλασμένους φακούς και με αυστηρό χρονικό περιθώριο γυρισμάτων 4 ημερών; Την ερώτηση θα μπορούσατε να την απαντήσετε εσείς βλέποντας το αποτέλεσμα.. αλλά το πόσο πολύ, όμως, με βοήθησε η εμπειρία αυτή για να μπορώ να σκηνοθετήσω τα επόμενά μου projects θα μπορούσα να σας το εγγυηθώ εγώ.
Πόσο καιρό πήρε η δημιουργία της ταινίας και ποια ήταν η βασικότερη δυσκολία που αντιμετωπίσατε; Ο χρόνος από την ιδέα μέχρι το τελικό cut το οποίο στάλθηκε στα φεστιβάλ ήταν 6 μήνες. Τις δυσκολίες θα μπορούσα να τις κατηγοριοποιήσω σε 3 μέρη. Το πρώτο ήταν η οικονομική κατάσταση. Η ταινία είχε μηδενικό bugdet. Που σημαίνει ότι δεν υπήρχε ο κατάλληλος εξοπλισμός για να υποστηρίξει ένα normal (αν όχι άνετο) γύρισμα. Μια κάμερα, τρεις σπασμένοι φακοί και ένας προβολέας. Ήχο δεν είχαμε πέραν από τους 2 μονολόγους. Η ταινία τραβήχτηκε βουβή και όλοι οι ήχοι μπήκανε μετά στο post. Το δεύτερο μέρος ήταν η παντελής έλλειψη crew. Είμασταν οι δύο ηθοποιοί και εγώ. Οπότε έπρεπε να φτιάξω το σκηνικό, να φωτίσω, να κρατάω τα νέτα της κάμερας μέσα από την μικρή οθονίτσα του, να χειρίζομαι ένα αυτοσχέδιο slider.. και μετά κάθε 8 λεπτά γυρισμάτων να μεταφέρω τα αρχεία στον υπολογιστή όσο ετοίμαζα τα τσιπουράκια και την σόμπα για να ζεσταθούν οι ηθοποιοί μου στον παγετώνα που επικρατούσε σε αυτό το σπίτι που βρίσκεται στην ερημιά. Το τρίτο σκέλος αφορούσε τον καιρό. Τα γυρίσματα γίνανε Δεκέμβριο και σε ανοιχτό χώρο. Ο ήλιος έπαιζε κρυφτό και παράλληλα με τα νεύρα μας. Στην μια το σκηνικό είχε ήλιο.. και μετά από 5 λεπτά άλλαζε σε χιονόνερο. 3 μέρες τραβούσαμε το ίδιο σκηνικό για να ταιριάξουμε τα πλάνα.. ενώ την 5η μέρα έφευγε ο πρωταγωνιστής μας πίσω στην Μόσχα!
Ποιο είναι το νόημα που θέλετε να περάσετε στους θεατές; Ένα συχνό φαινόμενο που ενώ όλο και πιο συχνά παρατηρείται, οι περισσότεροι από εμάς το αγνοούν. Την πορεία του ανθρώπου, ο οποίος μέσα από έναν υπέρμετρο ζήλο επιτυχίας και μέσα από μια τάση τυφλής υπακοής εντολών παραμελεί το βασικότερο στοιχείο που τον χαρακτηρίζει ως «ζωντανό». Ποιο είναι το στοιχείο αυτό; Το νόημα, λοιπόν, που θα ήθελα να περάσω στους αγαπητούς θεατές είναι να αφυπνίσω το ερώτημα αυτό..
Ποια είναι η μέχρι τώρα πορεία της ταινίας και πως ελπίζετε να συνεχίσει; Η ταινία μας έκλεισε τον φεστιβαλικό της κύκλο εδώ και λίγο καιρό. Πήγε πολύ καλά για τις προσδοκίες μου. Ξεκίνησε από την Δράμα και ταξίδεψε σε πάνω από 20 φεστιβάλ ολόκληρου του κόσμου. Παίχτηκε, συζητήθηκε, βραβεύτηκε. Τώρα βρίσκεται ψηφιακά προσβάσιμη να την απολαύσει όλος ο κόσμος.
Πώς είναι να κάνεις σινεμά σήμερα στη Θεσσαλονίκη; Ποια τα θετικά και ποια τα αρνητικά της πόλης; Θα ξεκινούσα πρώτα στο πως είναι να κάνει σήμερα κανείς cinema. Είναι κάτι που μόνο η σκέψη του μου δίνει έξτρα χτύπους στην καρδιά μου! Όπως για όλα έτσι και εδώ υπάρχουν οι δυσκολίες αφορώντας τις χορηγίες, την παραγωγή, τα μέρη, την επιλογή του crew…. παρ' όλα αυτά και ακόμα πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα μου είναι τόσο συναρπαστικό που νιώθω να βουτώ στην Δημιουργία. Η προσωπική μου εμπειρία μου έδειξε πως από τα πιο σημαντικά στοιχεία στο να κάνεις cinema είναι το crew! Είναι οι άνθρωποι που θα πιστέψουν το όραμά σου, θα το κάνουν δικό τους, θα σε υποστηρίξουν, θα είναι ΕΚΕΙ για εσένα. Η Θεσσαλονίκη έχει καταπληκτικούς ανθρώπους, εκπληκτικές προσωπικότητες που αγαπούν τον κινηματογράφο. Από απλούς υποστηρικτές μέχρι και επαγγελματίες στην ειδικότητά τους. Βέβαια μια εκπληκτική προσωπικότητα θέλει να πάρει λίγη.. φόρα.. για να συντονιστεί με τις ιδέες και τον ρυθμό του σκηνοθέτη. Ιδίως στην Θεσσαλονίκη. Αλλά έτσι και πάρει.. μπορεί κανείς να κατακτήσει τον κόσμο! Ένα άλλο κομμάτι της κινηματογράφησης είναι οι τόποι. Η Θεσσαλονίκη είναι ένα κόσμημα. Είναι ένας λατρευτός τόπος για εμένα και για αυτό πάντα οι δρόμοι μου κατέληγαν σε αυτόν. Κρύβει μια απίστευτη γκάμα από κτήρια (νέο-κλασσικά/μοντέρνα), πλατείες και πάρκα, μέχρι δάση, πεδιάδες και παραλίες με μαγευτικούς βυθούς. Και όλα τόσο κοντά!
Τρίτο κομμάτι είναι οι θεσμοί όπως τα φεστιβάλ που όχι απλά επιτρέπουν/προτρέπουν έναν ανήσυχο κινηματογραφιστή να δημιουργήσει αλλά και τον βοηθάνε να γνωριστεί και να συμπορευθεί παρέα με άλλες ανήσυχες ψυχές. Όμως ένας σκηνοθέτης ο οποίος μόλις εγκαταστάθηκε στην πόλη και έχει ένα project αλλά του λείπει ένας καλός post producer.. που θα απευθυνθεί; Από στόμα σε στόμα; Μια χορεύτρια που έχει μια χορογραφία αλλά δεν έχει έναν videografer. Θα ψάξει με γνώμονα την ευκολία ή καταλληλότητα; Προσωπικά δεν βρίσκω αρνητικά απλά πιστεύω πως θα ήθελα να γίνονται περισσότερα ανοιχτά workshops, σεμινάρια, συναντήσεις σε πολυχώρους και πλατφόρμες όπου θα συναντιούνται και θα επικοινωνούν όλοι οι κινηματογραφιστές, ηθοποιοί, σεναριογράφοι, μουσικοί, performers, post producers και να μοιράζονται ιδέες και projects. Μια κίνηση από όλους μας με την βοήθεια της πόλης ίσως;
Ποιοι είναι οι υπόλοιποι συντελεστές της ταινίας; Οι υπόλοιποι συντελεστές της ταινίας είναι οι δυο μου ηθοποιοί, η Στεφανή Καπετανίδη και ο Αλεξάντερ (Sasha) Τρόσιν. Γι' αυτούς θα μπορούσα να γράψω ένα ολόκληρο σεντόνι με Ορφικά επίθετα. Θα συνοψίσω, όμως, αναφέροντας ότι με τους σωστούς επαγγελματίες, οποιοδήποτε project μπορεί να κυλήσει πολύ όμορφα, να κάνει τις δυσκολίες να λύνονται με δημιουργικό τρόπο και όλη η διαδικασία να αποτελέσει μια όμορφη εμπειρία. Εμπειρία που μας έδεσε επαγγελματικά σαν ομάδα αλλά και προσωπικά σαν φίλους και ανυπομονούμε να ξαναδουλέψουμε.
***
Για 2η συνεχόμενη χρονιά οι σκηνοθέτες της Θεσσαλονίκης και οι σινεφίλ της πόλης δίνουν ραντεβού στο σημείο συνάντησης τους και δημιουργούν τις δικές τους κινηματογραφικές νύχτες.
6 νέοι κινηματογραφιστές της πόλης παρουσιάζουν στο κοινό τις -μικρού μήκους- ταινίες τους. Δύο ώρες non stop προβολών, συζήτηση με τους δημιουργούς και τέλος το βραβείο κοινού που θα αναδείξει την καλύτερη ταινία του Φεστιβάλ.
Στηρίζουμε τους νέους σκηνοθέτες της πόλης μας και τους οδηγούμε στον τελικό για να διεκδικήσουν το μεγάλο βραβείο.
Film Lovers, Support your Local Filmmakers
Οι ταινίες που θα προβληθούν στο 1ο Local Short Film Festival είναι οι εξής:
1) Agent Z (6') – Αντώνης Γεωργούδης
2) Bloody Lady (4') – Δημήτρης
Βαβάτσης
3) Firefly (14') – Γιώργος Σουμελίδης
4) The Date (11') – Παναγιώτης Τσανδαρης
5) Το Μπαλόνι (15') – Ναταλία Λαμπροπούλου
6) Χορεβερ (11') – Ιωάννα Διγενάκη
Guest movie O Μανώλης του Μάκη Παπαδημητράτου
Τις προβολές τις συνοδεύουμε με παγωμένες
Fischer Beer!
Πέμπτη 19 Οκτωβρίου
WE: 3ης Σεπτεμβρίου & Γρηγορίου Λαμπράκη
Ώρα έναρξης προβολών στις 21:00
Είσοδος: 2 ευρώ
