ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΑΛΛΟΤΕ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Ο ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ
(βασισμένο στο κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης)
''Ματαιότης ματαιοτήτων, είπε ο Εκκλησιαστής, τα πάντα ματαιότης''
Συντελεστές:
Απόδοση – Διασκευή – Σκηνοθεσία: Βαρβάρα Δουμανίδου
Κίνηση: Δημήτρης Βασιλειάδης
Μουσική: Νατάσα Κοψαχείλη
Τραγούδι: Νατάσα Κοψαχείλη, Αριάνα Τσάιτα
Σκηνικά: Θέατρο του 'Αλλοτε
Σχεδιασμός κοστουμιών: Γιώργος Κυριακίδης
Δημιουργία αφίσας: Φωτεινή Φιλοξενίδου
Φωτογραφίες: Δημήτρης Συμεωνίδης
Promo trailer: Τόμης Βρακάς, Κώστας Βρακάς
Ημερομηνίες παραστάσεων:
23,24,25,26 και 27 Ιανουαρίου στις 21:00 στο Θέατρο Αυλαία (Πλατεία ΧΑΝΘ πλευρά Τσιμισκή) Τηλέφωνο κρατήσεων: 2310 230013
Διάρκεια παράστασης 90 λεπτά
Τιμή εισιτηρίου: Γενική είσοδος 12 ευρώ, φοιτητικό, ανέργων, άνω των 65, 10 ευρώ
Παίζουν:
Δημήτρης Βασιλειάδης, Τζώρζια Βογιατζόγλου, Βάλια Γκαγκάτση, 'Ολγα Καλαμάρα, Νατάσα Κοψαχείλη, Θεοδώρα Κωστάκου, Γιώργος Κωνσταντίνου, Στέργιος Κωσταντζίκης, Ευάγγελος Μίχος, Νίκος Νικολαίδης, Μαρία Σεμερτζίδου, Αριάνα Τσάιτα
Σκηνοθετικό σημείωμα
Εγώ, ο Εκκλησιαστής, έγινα βασιλιάς του Ισραήλ με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ.
Κι έδωσα την καρδιά μου να αποκτήσω όλη τη σοφία του ουρανού, να μάθω και να νιώσω
τι ζει και τι υπάρχει, κάτω από τη σκέπη του ουρανού.
Με όλο μου το είναι, ερεύνησα επίγεια και ουράνια και κοίταξα και είδα πως όλα είναι ανώφελα
Όλα του κόσμου τούτου όλα του ανθρώπου τα δεινά
Όλα αέρας είναι.
Η απαρχή της ύπαρξης. Και η ματαιότητα της. Η διαρκής και αέναη ερώτηση που πλανάται αιώνες τώρα. Ποιοι είμαστε. Που πάμε.
Η φιλοσοφική προσέγγιση μιας ιδέας που ταλανίζει και τον πιο πιστό άνθρωπο. Είμαστε Κάτι; Ή είμαστε ένα Τίποτα;
Ποιο το νόημα να ζούμε αφού θα πεθάνουμε; Ποιο το Τέλος;
Ένα κείμενο αυτοκριτικής και αυτογνωσίας. Ένα φιλοσοφικό, θεολογικό, οντολογικό, αριστούργημα γραμμένο χιλιάδες χρόνια πριν, που αρχικά θεωρείτο πως γράφτηκε από τον ίδιο βασιλιά Σολομώντα αλλά ο συγγραφέας του έργου είναι μεταγενέστερος. Ωστόσο άγνωστος. Μια εργασία από το Θέατρο του 'Αλλοτε που στόχο έχει να σχολιάσει την επιμονή του Εκκλησιαστή στην άρνηση της μετά θάνατον ζωής. Την απαξίωση της ύπαρξης και την υπεραπλούστευσή της. Ένα έργο γεμάτο αντιφάσεις, αντιρρήσεις και αντιδράσεις, ένα έργο που γκρεμίζει και δημιουργεί ξανά και ξανά.
'Ενας ύμνος στη ζωή αλλά και στον επερχόμενο βέβαιο θάνατο.
