DOMINO

σαν το γνωστό παιχνίδι…

Στα μέσα του Σεπτέμβρη ξεκίνησε στο πλαίσιο του παράλληλου προγράμματος της 3ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης ένα διεθνές εργαστήριο νέων καλλιτεχνών. Χωρίς να το πάρουμε καλά καλά είδηση, μαζεύτηκαν στην πόλη και έζησαν εδώ για τρεις εβδομάδες επτά καλλιτέχνες από επτά χώρες, οι περισσότερες από τις οποίες είναι σε κρίσιμη πολιτικά κατάσταση, οι καλλιτέχνες τους όμως ακμαίοι και μαχητικοί.

Οι Nadia Ayari (Τυνησία), Sirine Fatouh (Λίβανος), The Fleetgroup (Bessa Kartleleshvili) (Γεωργία), André Gonçalves (Πορτογαλία), Nader Sadek (Αίγυπτος), Δημήτρης Αμελαδιώτης (Ελλάδα), Ελίνα Ιωάννου (Κύπρος) επικεντρώθηκαν, με την επιμέλεια της Αρετής Λεοπούλου και του Θοδωρή Μάρκογλου, στην έννοια του «ΝΤΟΜΙΝΟ». Το λεγόμενο φαινόμενο του ντόμινο αναφέρεται σε συνεχόμενες αλυσιδωτές εξελίξεις-αντιδράσεις (όπως συνέβη πρόσφατα π.χ. σε Ελλάδα, Ευρώπη, Βόρεια Αφρική και στις χώρες του αραβικού κόσμου με τα πρόσφατα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά γεγονότα). Ωστόσο, μπορεί απλώς να παραπέμπει και στο γνωστό ομώνυμο παιχνίδι. Σε ένα είδος παιχνιδιού, με χαρακτήρα ίσως πιο έκτακτο και πειραματικό, μεταμορφώθηκε το εργαστήριο στις εγκαταστάσεις του πρώην στρατοπέδου Παύλου Μελά (στρατοπέδου συγκέντρωσης κατά τη Γερμανική Κατοχή). Στο διάστημα που φιλοξενήθηκαν οι καλλιτέχνες στη Θεσσαλονίκη, παρακολούθησαν μια σειρά από οργανωμένες ξεναγήσεις, ομιλίες, επισκέψεις σε μουσεία και άλλους πολιτιστικούς φορείς της πόλης και γνώρισαν την πόλη και τους ανθρώπους της. Τα έργα που δημιουργήθηκαν – και θα δωριθούν στη συνέχεια στο ΚΜΣΤ, οπότε θα παραμείνουν στην πόλη, όπου δημιουργήθηκαν- είναι αφενός το αποτέλεσμα των εμπειριών των καλλιτεχνών από την πόλη και την καθημερινότητά της και αφετέρου ένας διάλογος μεταξύ τους. Προέκυψαν κυρίως εικαστικές εγκαταστάσεις, μηχανικές κατασκευές, φορητές τοιχογραφίες, συναρμογές, περφόρμανς, οπτικά και ηχητικά ντοκουμέντα, που εκτίθενται σήμερα στο κτήριο Χ του στρατοπέδου. Σύμφωνα με τους επιμελητές, τα οφέλη στην πράξη ήταν πολλά: Πέρα από τη συνεργασία με τον Δήμο Παύλου Μελά, το ομώνυμο στρατόπεδο γνώρισε μια καινούρια χρήση, που ελπίζουμε να συνεχίσει με κάποιο τρόπο. Από την άλλη, το όλο εγχείρημα λειτούργησε με επαγγελματικούς όρους, αφού οι καλλιτέχνες πληρώθηκαν για την παραγωγή του έργου τους. Αυτό μπορεί να μοιάζει αυτονόητο για όσους είναι έξω από το …χορό, αλλά πρέπει να λέγεται πότε κάτι γίνεται όπως πρέπει και όταν πρέπει (να είναι καλά και το ΕΣΠΑ!).
Το πιο σημαντικό όμως, κατά τα λόγια των επιμελητών: «Διαπιστώσαμε ότι ανεξάρτητα από την καταγωγή, την προέλευση του καθένα, υπήρξε πολύ μεγάλη ευκολία επικοινωνίας σε όλα τα επίπεδα. Αυτό βοήθησε στο να παρακολουθήσουμε έμπρακτα να δημιουργούνται συνθήκες αλληλοϋποστήριξης μεταξύ όχι μόνον της ομάδας, αλλά και μεταξύ όσων σχετίστηκαν με αυτή, όπως τη Σχολή Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης. Ο καθένας βοηθούσε τον άλλο και ο αρχικός στόχος, δηλαδή η διαμόρφωση μιας ‘προσωρινής αυτόνομης ζώνης’ λειτούργησε για λίγες μέρες. Το πνεύμα συνεργασίας ήταν σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και συγκινητικό». Διαπιστώθηκε ότι το εργαστήριο τελικά λειτούργησε σαν ένα ντόμινο επιρροών μεταξύ ανθρώπων, εμπειριών, κοινωνικών και πολιτικών συγκυριών. Αυτές τις ζυμώσεις χρειάζεται η σύγχρονη τέχνη και ο πολιτισμός και τα υπόλοιπα έρχονται.

ΕΚΘΕΣΗ: 7 Οκτωβρίου – 7 Νοεμβρίου 2011
Πρώην Στρατόπεδο Παύλου Μελά (Κτήριο Χ, Είσοδος στο ύψος της στάσης ΟΑΣΘ «Δημαρχείο Σταυρούπολης»)

Related stories

Animation Άρχοντας των δαχτυλιδιών και νέα ταινία Marvel έρχονται στις αίθουσες

Οι ταινίες της εβδομάδας 12-18/12/2024 Γράφει ο Λάζαρος Γεροφώτης Επιτέλους ο...

Τι έψαξαν οι Έλληνες στην Google το 2024

Είμαστε λαός με ενδιαφέροντα πάντως αν κρίνει κανείς από...

Τα πιο ωραία στολισμένα μαγαζιά στην πόλη

Χριστούγεννα στην πόλη: Όταν τα μαγαζιά γίνονται… παραμυθένια! Περπατάς στο...

Σχολή για αγιοβασίληδες; Κι όμως υπάρχει στην πόλη

Είστε έτοιμοι να φορέσετε την κόκκινη στολή, να γεμίσετε...