Σας περιμένουμε σήμερα μετά τις 22.00, στην Αποθήκη Γ σε ένα διαφορετικό πάρτυ – εκδήλωση. Μια διαφορετική πρόταση στο 52ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκη. Ο Γιάννης Γκροσδάνης και ο Γιώργοες Γεωργιάδης ανοίγουν τη βραδιά με κινηματογραφικές και ροκ μελωδίες ενώ τη σκυτάλη παίρνουν το Elafini και ο Σούπερ Μίμης σε 2 vj sets που έχουν σαν θέμα ταινίες της εποχής βωβού κινηματογράφου. Οι 2 καλλιτέχνες ντύνουν με τις μουσικές τους παλιές ασπρόμαυρες ταινίες δημιουργώντας μια διαφορετική ατμόσφαιρα στο χώρο της Αποθήκης Γ. Στην αρχή με ατμοσφαιρική electronica, ροκ και αμπιεντ μουσική και στη συνέχεια με τους πιο ξέφρενους τζαζ, funk και pop ρυθμούς! Την ίδια ώρα η ομάδα του Art is Hard υποδέχεται τους καλεσμένους (δηλαδή όλους εσάς!) με πρωτότυπα εικαστικά δρώμενα! Πάρτε μια ιδέα και από το πάρτυ με ένα βίντεο που επιμελήθηκε το
Elafini!

 

Το να συναντάς τον Σπύρο Στάβερη είναι μεγάλη χαρά για πολλούς λόγους. Πρώτα γιατί παρακολουθώ ανελλιπώς τη δουλειά του στον έντυπο τύπο εδώ και πολλά χρόνια. Θυμάμαι πόσο διαφορετικές και πρωτότυπες φάνταζαν στα μάτια μας τη δεκαετία του '90 οι φωτογραφίες του στο περιοδικό 01. Ήταν η αρχή μιας όμορφης φιλίας, όπως θα έλεγε και ο Μπόγκι στη Καζαμπλάνκα, και πράγματι η συνεργασία του με τον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο υπήρξε μαγική και συνεχίζεται μέχρι σήμερα μέσα από τις σελίδες της Lifo.

Σήμερα βέβαια ο Τύπος αλλάζει δεινοπαθώντας μέσα στο νέο μεταβατικό περιβάλλον της ύφεσης και της κρίσης. Για τον ίδιο τον Στάβερη, όπως θα δείτε και στην έκθεση, που εγκαινιάστηκε χτες στο Μουσείο Φωτογραφίας, στον Προβλήτα 1 του Λιμανιού, αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα (τουλάχιστον σε ότι αφορά την έμπνευση).

Συνάντησα τον Σπύρο Στάβερη λίγο πριν τελειώσει η προετοιμασία της έκθεσης του. Ήταν πολύ απλός και μετρημένος στα λόγια του. Το μέτρημα στη φωνή μου έδειχνε έναν άνθρωπο που δεν συνηθίζει τις μεγαλοστομίες αλλά προτιμά να μιλάει μέσα από το έργο του. Χτες ήταν και τα εγκαίνια της άρα θα σας περιμένει στο Μουσείο Φωτογραφίας για να θαυμασετε την πρώτη αναδρομική έκθεση που γίνεται στο έργο του. Αξίζει τον κόπο να θαυμάσετε τα καρέ μιας διαδρομής τόσο πλούσιας σε αληθινές εκόνες!

 
Interview with Spyros Staveris (exostis_press) by exostispress

Ο Αλεξαντερ Πεϊν μιλάει ελληνικά!

Χτες το πρόγραμμα του Φεστιβάλ είχε και την πρώτη συνέντευξη τύπου, αυτή του επίσημου καλεσμενου της πρεμιέρας του Φεστιβάλ, του Αλεξάντερ Πεϊν. Ο οποίος αρκετά ευδιάθετος μίλησε για τον σχεδιασμό και την προετοιμασία της νέας του ταινίας, που είχαμε την χαρά να δούμε στην τελετή έναρξης. Έλυσε κάποιες απορίες αλλά και πάλι σε αυτές τις συνεντεύξεις τύπου ή τις ανοιχτές συζητήσεις του Φεστιβάλ ελλοχεύει ο κίνδυνος να πέσει σαν κεραμίδα η πρώτη ηλίθια ερώτηση από κάποιον αστοιχείωτο (και σίγουρα ανυποψίαστο) περαστικό ακροατή. Όπως και συνέβη όταν κάποιος ημιμαθής με νέυρο και επιθετική διάθεση σχεδόν απαίτησε (δεν ρώτησε) να μιλάει στα ελληνικά ο Πεϊν εφόσον βρίσκεται στην Ελλάδα! Ευτυχώς ο Ελληνοαμερικάνος είχε αρκετό χιούμορ για να απαντήσει σε άπταιστα ελληνικά κάτι σε στυλ έχετε δίκιο.

Σούπερ!

Η χτεσινή μέρα πάντως ήταν σούπερ από ταινίες! Περιορίστηκα σε 2 επιλογές αλλά έχω να πω τα καλύτερα. Ο Όλε Κρίστιαν Μάντσεν, ένα από τα τιμώμενα πρόσωπα του φετινού Φεστιβάλ, έδωσε το παρόν στην πρεμιέρα της νέας του ταινίας Σουπερκλάσικο. Σε σχέση με τα προηγούμενα έργα της φιλμογραφίας του το Σουπερκλάσικο φαντάζει πιο ανάλαφρο αλλά καθόλου light! 40άρης Δανός με κάβα κρασιών, ζει το δράμα της ζωής του αφού η γυναίκα του τον εγκαταλείπει και μετακομίζει από την παγωμένη Κοπεγχάγη στο ζεστό Μπουένος Αϊρες. Μετά από 11 μήνες πένθους και συντριβής αποφασίζει να αναζητήσει τις απαντήσεις που ψάχνει ταξιδεύοντας στην Αργεντινή.

Λένε πως σε αυτή τη ζωή μόνοι μας πάμε και ερχόμαστε. Στην πραγματικότητα όμως για να κάνεις παιχνίδι και να πανηγυρίσεις το γκολ χρειάζονται δύο. Στην Αργεντινή αυτό λέγεται και It takes two to tango. Η αλλαγή ημισφαιρίου, κουλτούρας και ιδιοσυγκρασίας ενεργούν καταλυτικά για τους ήρωες της ταινίας που θα ζήσουν την αλλαγή στη ζωή τους όσο παράδοξα γίνεται. Ακριβώς όπως συμβαινει σε ένα ντέρμπι, όπως το Σουπερκλάσικο (η μονομαχία Μπόκα Τζούνιορς-Ρίβερ Πλεϊτ, που για τους αργεντίνους αποτελεί ιερή παράδοση). Το κρασί, ο έρωτας, η ανάγκη συντροφικότητας, η ευαισθησία και η ανησυχία των πρωταγωνιστών παρουσιάζονται εύστοχα από τον Δανό σκηνοθέτη με κωμική διάθεση. Για αυτό και στο τέλος η ταινία καταχειροκροτήθηκε.

Αφήνοντας πίσω μου το Ολύμπιον κατηφόρισα για το Λιμάνι. Εκεί με περίμενε ο Σούπερ Δημήτριος. Ένα ψηφιακό cult b-movie με οργιαστική διάθεση σε ότι αφορά το χιούμορ. Σούπερ ήρωας πιου ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη προσπαθεί να προστατέψει την πόλη από τα νύχια του κακού κάπτεν Φι.Ρομ που απειλεί να μετατρέψει το Λευκό Πύργο σε ένα γιγαντίαιο φραπόγαλο! Διαβασμένοι όσο δεν πάει σε κινηματογραφικές αναφορές ο Γιώργος Παπαιωάννου και η παρέα της Otinanai prod. παίζουν με τα κόμιξ, τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας, το ελληνικό μελόδραμα, το σπαγγέτι γουέστερν, τη σάτιρα και την κωμωδία. Η σύνδεση με το  επίσης cult Γιγαντιαίο Μουσακά εμφανής αναφορικά επίσης.

Η ταινία κρύβει τεχνικές αρετές, που δουλεύτηκαν με προσοχή και φανερώνει το χειροποίητο και παρεϊστικο κλίμα της στην προετοιμασία. Παράλληλα αποτελεί μια πρώτης τάξεως σάτιρα για την Θεσσαλονίκη που ζήσαμε όλοι στα '00ς, μια πόλη που συνδέθηκε με στερεότυπα ωχαδερφισμού, σκοταδισμού και συντιρητικότητας. Μοναδικά μείον της ταινίας ο κακός ήχος (που αν κατάλαβα δεν οφείλεται στην κόπια) και η μεγάλη διάρκεια, που κάπου κουράζει. Όπως και να έχει όμως η γενναιότητα του σκηνοθέτη και της ομάδας της Otinanai μας δίνει την ελπίδα να νιώσουμε πως κάτι επιτέλους γίνεται!

Ακούστε την συνέντευξη της ομάδας της Otinanai prod.

O Super Dimitrios ston Exostis_press by exostispress