*instagram photo by giselle_dekel
Θα έρθει μια μέρα που θα τα κάνω όλα σωστά. Θα έχω στρώσει τη ζωή μου σα σεντόνι σε σύρμα μπαλκονιού του τρίτου ορόφου, θα την κοιτώ να ανεμίζει, άσπρη και παχιά. Η ζωή. Τυλιγμένη στο σεντόνι που σας έλεγα. Θα έχω προσθέσει μπόλικο μαλακτικό, από τα καλά, τα χρυσά στο τρίτο το ράφι –εκεί μπαίνουν τα καλά τα προϊόντα, να ξέρετε άνθρωποι (είναι οι κανόνες του μάρκετινγκ)- τι ξέρω εγώ από μάρκετινγκ μωρέ; Και μάλιστα ειδών καθαρισμού;
Τέλος πάντων, αυτό δεν έχει σημασία -και κάποιος όλο μου φωνάζει που όλο λέω τέλος πάντων, αλλά έτσι κάνουμε οι άνθρωποι για να λήγουμε προτάσεις που δε βγάζουν πουθενά γιατί δεν τις είχαμε πολυσκεφτεί πριν τις ξεστομίσουμε ή γιατί δεν είμαστε καν σίγουροι για τι πράγμα μιλάμε, άρα λέμε τέλος πάντων κι έτσι τελειώνει η ασάφεια και η ατέρμονη προσπάθεια να εξηγήσουμε κάτι για το οποίο δεν έχουμε ιδέα – ένα συναίσθημα για παράδειγμα, την αγάπη για παράδειγμα και την εξαντλητική ανικανότητά μας να την προσφέρουμε σε άλλους αλλά τέλος πάντων. Ναι ναι.
Θα απλώσω λοιπόν τη ζωή μου σα σεντόνι βαμβακερό και θα την κοιτώ περήφανη, και θα ρουφώ όλη της τη μυρωδιά γιατί εγώ θα έχω πετύχει. Θα θαυμάζω τις περιποιημένες ραφές της, τη λευκάδα και την εξαιρετική υφή της. Θα τα έχω βάλει όλα σε τάξη στα σύρματα/ σεντόνια-παντελόνια-μπλούζες. Με αυτή τη σειρά μικρές άμυαλες νοικοκυρές. Από τα πιο μακριά στα πιο κοντά. Έτσι τα θέλουν οι γείτονες! Να μη χαλάνε την αισθητική τους.
Θα την κοιτώ που λέτε τη ζωή μου σε τάξη και θα σκέφτομαι πόσο περίφημα τα έχω πάει, πόσα έχω καταφέρει, πόσο καθόλου δε νοιάζομαι για τις δικές σας μπουγάδες και αν απλώνετε τα σεντόνια σας δίπλα στα βρακιά σας. Καθόλου δε θα με νοιάζει, ρημαδιό να τα κάνετε.
Και θα φουσκώνουν μαζί και τα πλευρά μου κι από κάτω τα πνευμόνια σε πιλάτες εισπνοή και εκπνοή βαθιά από το στόμα, να φεύγουν τα άγχη και τα αχκαιβαχ. Και θα έχω στρώσει τόσο εξαιρετικά καλά τα σεντόνια της ζωής μου και θα τα έχω βρει τόσο καλά με τον εαυτό μου ώσπου στο τέλος καθόλου δε θα με νοιάζουν τα σεντόνια της δικιάς σας ζωής.
Να τη θυμάστε εκείνη την ημέρα άνθρωποι όταν τη δείτε. Να τη θυμάστε.
Θα είναι εκείνη ακριβώς η μέρα που θα πεθάνω.
