Ανοίγω το ραδιόφωνο και ακούω
κόσμο – ραδιοφωνικούς παραγωγούς και ακροατές- που γνωρίζει τα πάντα-
πώς θα καταπολεμήσουμε την ανεργία, πώς θα ξεπεράσουμε την κρίση, πώς έπρεπε να
κινηθεί ο ΠΑΟΚ, τι έπρεπε να κάνει ο τάδε ή πώς θα έπρεπε να χειριστεί μια
κατάσταση ο δείνα. Τα social media σκάνε από λέξεις και σκέψεις, τα blog και τα
site φτύνουν πληροφορίες προς πάσα κατεύθυνση, πριν καλά καλά επιβεβαιωθούν.
Για τα πάντα άποψη. Μισή,
ελλειπής, πρόχειρη. Ξέρουμε τα πάντα από λίγο και τίποτα από πολύ; Καμιά φορά πρέπει να
περιμένουμε πριν μιλήσουμε, πριν γράψουμε, πριν ξεστομίσουμε το οτιδήποτε,
μέχρι να σιγουρευτούμε για το τι πιστεύουμε, τι έχουμε απορρίψει, τι έχουμε αποφασίσει πως ταιριάζει στη δική μας κοσμοθεωρία. Μην μιλάς, δεν είναι απαραίτητο. Ο κόσμος αντέχει και χωρίς τη γνώμη σου. Τη γνώμη μου. Τη γνώμη το.
