Κυκλοφορώντας με παιδικό καροτσάκι
Τι εννοείτε ότι είναι παιχνιδάκι; (Καταπίνει ένα αγχολυτικό.) Προφανώς δεν το έχετε δοκιμάσει ποτέ. Ειδικά κοντά σε μεγάλες λεωφόρους ή σε στενά, φορτωμένοι με ψώνια ή με ένα δεύτερο παιδί μαζί σας. Ο καθένας βαριέται να παρκάρει κανονικά για να μην περπατήσει τριάντα μέτρα. Αφήνει το αυτοκίνητο (ή το ταξί ή το φορτηγάκι ή την μηχανή του) μπροστά στο περίπτερο, στο φαρμακείο, στη δημόσια υπηρεσία, στις θέσεις των ΑΜΕΑ, πάνω στα πεζοδρόμια, πάνω στους πεζόδρομους, στις διαβάσεις. Κάθετα, παράλληλα, διαγώνια.
Κάθε φορά που θέλεις να πας να ψωνίσεις, να πας το παιδί σου στο σχολείο, Ή ΝΑ ΠΑΣ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΜΕΡΑ, ΡΕ ΑΔΕΡΦΕ, νομίζεις ότι είσαι ο Super Mario και ότι μπροστά σου έχει διαμορφωθεί μια πίστα βαθμού δυσκολίας 13 με μέγιστο το 10. Να προσέχεις μην σου σφηνώσει το καρότσι ανάμεσα στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και τις μηχανές. Στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και στις ζαρντινιέρες ή τους κάδους απορριμμάτων σε περίπτωση που προσπαθήσεις να πιάσεις και λίγο άσφαλτο. Στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα, στις λακκούβες του πεζοδρομίου και στα δέντρα ή τους θάμνους.
Στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και τους στύλους της ΔΕΗ. Στις στάσεις των λεωφορείων και τα τραπέζια με τις καρέκλες που κάθε κατάστημα, ταχυφαγείο, ταβέρνα ή καφετέρια έχει βγάλει στο πεζοδρόμιο με την ανοχή του δήμου. Στα κόπρανα των σκύλων που οι «μαμάδες» και οι «μπαμπάδες» τους δεν μαζεύουν γιατί θα τους κοπεί η μέση να σκύψουν με μια σακούλα. Λες και δεν υπάρχουν ειδικά διαμορφωμένα φαράσια και σκουπάκια για να μην σκύψουν! Δυο σκυλιά έχω, δεν θέλω να ακούω δικαιολογίες. Δεν σχολιάζω τα καφάσια, τις καρέκλες ή διάφορους πρωτότυπους τρόπους για να διατηρούν τα γκαράζ των σπιτιών ή πολυκατοικιών εμφανή ή για να πιάνουν ρεζερβέ τις θέσεις parking (;) μπροστά από τα σπίτια τους. ΕΙΣΤΕ ΒΛΑΜΜΕΝΑ, ΡΕ;
Τις προάλλες είχα πετύχει μπροστά από ένα γνωστό κατάστημα αλυσίδας για καφέ και πρόχειρο φαγητό, έναν οδηγό ταξί με μια μαούνα διαγώνια στο πεζοδρόμιο. Δεν μπορούσα να πάω ούτε μέσα από το κατάστημα, παρά μόνο βγαίνοντας στην λεωφόρο. Εν ώρα αιχμής! Έμεινα να κοιτάζω το ταξί κι εκείνος αμέριμνος έπινε δίπλα μου το καφεδάκι του. Κάποια στιγμή με πήρε χαμπάρι και με το ηλίθιο χαμόγελο του έχω-καταλάβει-ότι-έχω-κάνει-μαλακία-αλλά-χέστηκα-κιόλας και με ρωτάει:
«Μήπως σε ενοχλεί το ταξί μου, κοπελιά;»
«Όχι, αδερφέ, απλώς το καμαρώνω κι αναρωτιέμαι πόσο κοστίζει να γίνουμε συνέταιροι!»
Την επόμενη φορά άμα κάνω φονικό, δεν θα φταίω! (Καταπίνει άλλο ένα αγχολυτικό).
Η ταλαίπωρη μάνα της διπλανής σας πολυκατοικίας
