Τό πρῶτο φύλλο ἔρχεται ἀπό τή Γερμανία. Τή Δυτική τότε Γερμανία. Εἶναι ἔκδοση τοῦ 1977 καί εἶναι ἀφιερωμένο στό κίνημα τοῦ Jugendstil στή Γερμανία. Μέ τό ὄνομα αὐτό ἀποκαλεῖται στή Γερμανία τό καλλιτεχνικό κίνημα τῆς Ἄρ Νουβώ. Ἐμφανίστηκε στή Γερμανία ἀρχικά σέ ἔργα ζωγραφικῆς καί κατόπιν σέ εἴδη σπιτιοῦ.
Τό φεγιέ περιλαμβάνει τρία γραμματόσημα, ὀνομαστικῆς ἀξίας 30, 70 καί 90 φένιχ. (Τό γερμανικό μάρκο εἶχε 100 φένιχ). Τό γραμματόσημο τῶν 30 φένιχ δείχνει ἕνα λουλούδι πού περιβάλλεται ἀπό στολίδια τυπικής φόρμας τῆς Ἄρ Νουβώ. Αὐτό τῶν 70 δείχνει τή θεά Ἀθηνᾶ μέ περίτεχνο χτένισμα καί στολίδια. Τό γραμματόσημο τῶν 90 δείχνει μία καρέκλα (μέ τά ἀπαραίτητα στολίδια στό φόντο) σχεδιασμένη κατά τό κίνημα τῆς Ἄρ Νουβώ.
Τό δεύτερο φεγιέ, τεσσάρων γραμματοσήμων, ἔρχεται πάλι ἀπό τή Γερμανία. Εἶναι ἔκδοση τοῦ 1987 καί εἶναι ἀφιερωμένο στά 750 χρόνια τῆς πόλης τοῦ Βερολίνου. Τά γραμματόσημα εἶναι ἀξίας 40, 50, 60 καί 80 φένιχ.
Ὡς ἔτος ἵδρυσης τοῦ Βερολίνου θεωρεῖται τό 1237, ἔτος κατά τό ὁποῖο ἀναφέρεται γιά πρώτη φορά ὁ οἰκισμός Κέλν (Cölln), μέ τόν ὁποῖο ἀργότερα συνενώθηκε ἐκεῖνος τοῦ Βερολίνου τό 1244. Ἡ πρώτη γραπτή ἀναφορά στό Βερολίνο χρονολογεῖται τό 1244. Ἀπό τό 1415 ἔγινε ἐπίσημα ἡ κατοικία τῶν διαφόρων αὐτοκρατόρων καί ἡγεμόνων.
Τό πρῶτο γραμματόσημο, τῶν 40 φένιχ, έχει μιά καλλιτεχνική ἀναπαράσταση τοῦ Βερολίνου τοῦ 1650. Τό δεύτερο, τῶν 50 φένιχ, έχει μία ἀναπαράσταση ἀπό τό 1830 τοῦ παλατιοῦ Σαρλότενμπουργκ. Αὐτό εἶναι ἕνα ἐντυπωσιακό μπαρόκ παλάτι, πού βρίσκεται στό δυτικό μέρος τοῦ Βερολίνου καί χτίστηκε περίπου τό 1700. Εἶναι τό μεγαλύτερο παλάτι στό Βερολίνο καί χτίστηκε ὡς θερινή κατοικία τῆς Σοφίας Σαρλότ, γυναίκας τοῦ Φρειδερίκου Γ΄. Καταστράφηκε ὁλοσχερῶς κατά τόν Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ἀλλά ἀνακατασκευάστηκε πλήρως. Τό τρίτο γραμματόσημο, αὐτό τῶν 60 φένιχ, δείχνει μία ἀναπαράσταση τοῦ ἐργοστασίου κινητήρων τῆς AEG ἀπό τό 1909. Τό κτήριο αὐτό εἶναι σχεδιασμένο ἀπό τόν Γερμανό ἀρχιτέκτονα Πέτερ Μπέρενς, ὁ ὁποῖος θεωρεῖται ἀπό τά κορυφαῖα ὀνόματα τοῦ μοντερνισμοῦ στήν ἀρχιτεκτονική, μαζί μέ τούς Λούντβιχ Μίς φάν ντέρ Ρόε, Λέ Κορμπυζιέ καί Βάλτερ Γκρόπιους. Ἡ ἐντυπωσιακή λεπτομέρεια εἶναι πώς ὁ Μπέρενς, πέρα ἀπό ἀνεξάρτητος ἀρχιτέκτονας, εἶχε προσληφθεῖ ἀπό τήν AEG ὡς καλλιτεχνικός σύμβουλος καί εἶχε σχεδιάσει προϊόντα τῆς ἑταιρείας, ἀλλά καί λογότυπα. Τό τέταρτο γραμματόσημο παρουσιάζει μία ἀπεικόνιση τοῦ κτηρίου τῆς φημισμένης Φιλαρμονικῆς τοῦ Βερολίνου. Τό πανέμορφο κτίσμα βρίσκεται στό νούμερο 1 τῆς ὁδοῦ Χέρμπερτ φόν Κάραγιαν. Σχεδιάστηκε ἀπό τόν ἀρχιτέκτονα Χάνς Σαρούν (Hans Scharoun) καί κατασκευάστηκε στό διάστημα 1960-1963. Τό ἐγκαινίασε ὁ Χέρμπερτ φόν Κάραγιαν στίς 15/10/1963 μέ τήν 9η συμφωνία τοῦ Μπετόβεν.
Τό τρίτο γραμματόσημο, σέ φεγιέ κι αὐτό, ἔρχεται ἀπό τήν πρώην Ἀνατολική Γερμανία, ἤ Λαοκρατική Δημοκρατία τῆς Γερμανίας. Εἶναι ἔκδοση τοῦ 1984 καί εἶναι ἀφιερωμένο στά 175 χρόνια ἀπό τή γέννηση τοῦ Φέλιξ Μέντελσον Μπαρτόλντυ. Ὁ Γιάκομπ Λούντβιχ Φέλιξ Μέντελσον Μπαρτόλντυ (Jakob Ludwig Felix Mendelssohn Bartholdy) γεννήθηκε στίς 3/2/1809 στό Ἀμβοῦργο καί πἐθανε στίς 4/11/1847 στή Λειψία καί εἶναι εὐρέως γνωστός ως Φέλιξ Μέντελσον. Ἦταν Γερμανός συνθέτης, πιανίστας, ὀργανίστας καί διευθυντής ὀρχήστρας τῆς πρώιμης ρομαντικῆς περιόδου καί ἀπό τίς διασημότερες φυσιογνωμίες τῆς ἐποχῆς. Σύμφωνα μέ τό κείμενο στή δεξιά πλευρά, ἡ ὑπογραφή τοῦ συνθέτη εἶναι ἀπό τήν Κρατική Βιβλιοθήκη τοῦ Βερολίνου, τότε στή Λ.Δ.Γ.
Τό τέταρτο καί τελευταῖο γραμματόσημο ἔρχεται ἀπό τήν (ἑνοποιημένη πλέον) Γερμανία. Εἶναι ἔκδοση τοῦ 2007, ἀξίας 100 λεπτῶν (ἤτοι ἑνός εὐρώ) καί εἶναι ἀφιερωμένο στά 100 χρόνια ἀπό τή γέννηση τῆς Σουηδῆς συγγραφέως Ἄστριντ Λίντγκρεν. Ἡ Ἄστριντ Ἄννα Ἐμίλια Λίντγκρεν γεννήθηκε στίς 14 Νοεμβρίου τοῦ 1907 καί πέθανε στίς 28 Ἰανουαρίου τοῦ 2002. Ἦταν συγγραφέας καί σεναριογράφος παιδικῆς λογοτεχνίας, τῆς ὁποίας τά ἔργα ἔχουν μεταφραστεῖ σέ 85 γλῶσσες καί ἔχουν κυκλοφορήσει σέ περισσότερες ἀπό ἑκατό χῶρες. Τά βιβλία της ἔχουν πουλήσει περίπου 145 ἑκατομμύρια ἀντίτυπα σέ ὅλον τόν κόσμο. Σήμερα εἶναι κυρίως γνωστή γιά τά ἔργα της Πίπη Φακιδομύτη καί Ὁ Κάρλσον πάνω στή στέγη.
