Μία
πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα, η οποία χρησιμοποίησε τον μεγάλο σκηνοθέτη, Alfred Hitchcock, έλαβε
χώρα στο University of Western Ontario. Η επιστημονική ομάδα εξέτασε δώδεκα
υγιείς συμμετέχοντες και άλλους δύο, οι οποίοι βρίσκονταν σε κωματώδη κατάσταση
εξαιτίας εγκεφαλικής βλάβης, κατά τη διάρκεια θέασης μονταρισμένου υλικού από
το “Alfred Hitchcock Presents — Bang! You’re Dead.” Στο συγκεκριμένο
τηλεοπτικό επεισόδιο, ένα παιδί κουβαλάει περπατώντας στην πόλη ένα γεμισμένο
όπλο.
Χρησιμοποιώντας Λειτουργική Απεικόνιση Μαγνητικού
Συντονισμού (fMRI) κατά τη διάρκεια θέασης της 8-λεπτής μικρού μήκους ταινίας,
οι υγιείς συμμετέχοντες παρουσίασαν ένα συγκεκριμένο μοτίβο νευρολογικής
αντίδρασης στα μέρη του εγκεφάλου που εμπλέκονται σε υψηλού επιπέδου γνωστικές
διαδικασίες. Η συγκεκριμένη αντίδραση εντεινόταν στα σημεία μεγάλου suspense (σήμα κατατεθέν
του Hitchcock), ενώ μειωνόταν στα σημεία που δεν εξελίσσονταν έντονα η πλοκή.
Ο ένας από τους δύο ασθενείς σε κωματώδη κατάσταση δεν
παρουσίασε σημάδια αντίδρασης κατά τη θέαση, αλλά η αντίδραση του εγκεφάλου του
δεύτερου ασθενή έμοιαζε αρκετά με το μοτίβο των υγιών συμμετεχόντων. Αν και ο
34χρονός ασθενής βρισκόταν σε κωματώδη κατάσταση από την εφηβική του ηλικία, τα
συγκεκριμένα ευρήματα δείχνουν ότι είχε συνειδητή επίγνωση του τι γινόταν γύρω
του και πολύ πιθανόν να μπορούσε να παρακολουθήσει και την ίδια την πλοκή της
ταινίας.
Τα
συγκεκριμένα ευρήματα βοηθάνε στην περαιτέρω έρευνα του ανθρώπινου συνειδητού
και της πιθανής του ύπαρξης ακόμη και στην απουσία αποκρίσεων συμπεριφοράς.
Έτσι, βλέπουμε ότι ο κινηματογράφος δεν είναι απλά ένα μέσο ψυχαγώγησης και
διασκέδασης, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί από την ίδια την επιστήμη για
περαιτέρω αναλύσεις της ανθρώπινης φυσιολογίας και συμπεριφοράς.
