Τα τρώμε κάθε μέρα ή τα λαχταράμε. Ξέρουμε από πού κρατάει η σκούφια τους, τι περάσματα έχουν κάνει μέσα στην ιστορία και γιατί πήρανε το όνομα που έχουν σήμερα; Τι σχέση μπορεί να έχει μια μάχη στις Βαλεαρίδες νήσους με την μαγιονέζα και μια χορεύτρια με την τούρτα πάβλοβα. Η γαστρονομία έχει κι αυτή τη δική της ιστορία.
Αυγοφέτες (French Toast)
Η πρώτη συνταγή για αυγοφέτες εμφανίζεται τον 4ο αιώνα μ.Χ. στο βιβλίο μαγειρικής του Ρωμαίου Απίκιου, όπου ονομάζει το αποτέλεσμα της συνταγής dulcis, δηλαδή τηγάνι. Οι αδελφοί Γκριμ τις αναφέρουν ως Arme Ritter , σ' ένα βιβλίο παραμυθιών τους του 14ου αιώνα. Αναφέρονται ξανά σε πηγές την εποχή του βασιλιά Ερρίκου του Ε', μόνο που τότε ήταν γνωστές ως pain perdu που σημαίνει έχεις χάσει το ψωμί. Η πρώτη φορά που γίνονται γνωστές ως French Toast είναι στο αγγλικό λεξικό της Οξφόρδης, στην έκδοση του 1660.
***
Μαγιονέζα
Υπάρχουν πέντε εκδοχές για την προέλευση του ονόματος μαγιονέζα. Σύμφωνα με το Oxford English Dictionary, το σημερινό της όνομα το οφείλει σε τυπογραφικό λάθος ενός γαλλικού βιβλίου μαγειρικής του 1841, όπου το Mahonnaise (μαονέζ), τυπώθηκε Mayonnaise (μαγιονέζ).
Ο Γάλλος συγγραφέας και σεφ Αντουάν Καρέμ υποστηρίζει ότι η λέξη προέρχεται από το γαλλικό ρήμα melangez, που σημαίνει ανακατεύω, ενώ κάποιοι άλλοι από τη μεσαιωνική γαλλική λέξη moyeau, που σημαίνει κρόκος αυγού.
Για κάποιους ιστορικούς, η σάλτσα πήρε το όνομά της το 1589 προς τιμήν του Καρόλου της Λωραίνης, δούκα του Μαγιέν, που τέλειωσε το δείπνο του με κοτόπουλο βραστό συνοδευόμενο με μια άσπρη σάλτσα, πριν από τη μάχη με το βασιλιά Ερρίκο IV.
Η επικρατέστερη και δημοφιλέστερη άποψη για τη μαγιονέζα, όμως, σχετίζεται με την κατάκτηση του λιμανιού Μαγιόν των Βαλεαρίδων νήσων, από το δούκα Ρισελιέ, το 1756. Όταν οι Γάλλοι ετοίμαζαν τη γιορτή για τη νίκη τους, ο σεφ του δούκα βλέποντας ότι δεν υπήρχε σάλτσα για να συνοδεύσουν τα εδέσματα, αναγκάστηκε να φτιάξει με τα υλικά που διέθετε στην κουζίνα του (ελαιόλαδο, κρόκους αυγών, λεμόνι κι αλάτι) μια κρεμώδη σάλτσα.
Η μαγιονέζα ταξίδεψε στην Αμερική μαζί με τους πρώτους Γάλλους μετανάστες. Το 1910 η Γερμανίδα μετανάστρια Nina Hellman έφτιαξε αυτή τη σάλτσα και την έδωσε στο σύζυγό της να την πουλήσει στο κατάστημά του μαζί με άλλα είδη ντελικατέσεν, μέσα σε ξύλινα κουτάκια. Η ζήτηση ήταν τόσο μεγάλη που η περιβόητη σάλτσα βιομηχανοποιήθηκε και το 1914 μπήκε σε γυάλινα βαζάκια.
