Στις 23 Νοεμβρίου, ο Εξώστης θα παρουσιάσει την δουλειά οκτώ κινηματογραφιστών της πόλης στο Local Short Film Festival. Μέχρι τότε, θα παρουσιάζεται η δουλειά τους εδώ μέσω συνεντεύξεων. Στο παρόν άρθρο, γνωρίζουμε την Ελένη Πνευματικού, σκηνοθέτη του Bitter Hour.
Λίγα λόγια για την δημιουργό
Η Ελένη Πνευματικού είναι απόφοιτη σκηνοθέτις του Τμήματος Κινηματογράφου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ.. Έχει συμμετάσχει στην ομάδα της παραγωγής και στην ομάδα της σκηνοθεσίας σε 4 ταινίες μεγάλου μήκους και σε 9 ταινίες μικρού μήκους και videoclips. Παράλληλα, έχει σκηνοθετήσει και μοντάρει πολυάριθμα προωθητικά βίντεο και βίντεο κάλυψης εκδηλώσεων, καθώς και βίντεο παρουσίασης προγραμμάτων, εκδηλώσεων κλπ. Από το 2015 είναι μέλος της ομάδας του TEDx Thessaloniki, στο μοντάζ (2015, 2016) και τη σκηνοθεσία (2016) των ομιλιών. Από το 2015 συνεργάζεται με τον αδερφό της στην εταιρία παραγωγής οπτικοακουστικών έργων
PNEVMA Productions , όπου –εκτός των ταινιών- ασχολούνται κυρίως με την παραγωγή εκπαιδευτικών βίντεο σε συνεργασία με Μουσεία και Δήμους, όπως το Ολυμπιακό Μουσείο στη Θεσσαλονίκη και το Μουσείο Αργυροτεχνίας του ΠΙΟΠ στα Ιωάννινα.
Λίγα λόγια για την ταινία
Μετά το θάνατο της γυναίκας του, ο Φώτης έχει αλλάξει τον τρόπο ζωής του… Ο ξενιτεμένος γιος του, Πάνος, έρχεται με τη νέα του οικογένεια από την Αμερική, για να ταράξει τον κόσμο του Φώτη, ζητώντας του να ταξιδέψει μαζί τους, πίσω στην Αμερική…
Διάρκεια: 19' Είδος: Δράμα
Πως ξεκίνησε η ιδέα για αυτή την ταινία; Ένα κρύο πρωινό εκείνου του Νοέμβρη (2011 νομίζω ήταν!), ήμουν στο λεωφορείο πηγαίνοντας στη Σχολή… Είχα παρέα την κολλητή μου, στην οποία παραπονιόμουν ότι έπρεπε άμεσα να βρω σενάριο για την ταινία-εργασία εκείνου του εξαμήνου, την οποία επρόκειτο να σκηνοθετήσω. Ένας ηλικιωμένος κύριος (σίγουρα πάνω από 70 χρονών), άρχισε ξαφνικά να φωνάζει και να μαλώνει έναν νεαρό που μιλούσε στο κινητό του, κι αμέσως μετά μια παρέα παιδιών που ανέβηκαν στο λεωφορείο χαρούμενα, γελώντας κάπως φωναχτά, και στη συνέχεια τον οδηγό που του έκανε παρατήρηση… Αυτό ήταν! Αμέσως άρχισα να θέτω ερωτήσεις όπως: γιατί είναι νευριασμένος με όλους αυτός ο παππούς; Τι του φταίει; Μήπως μένει μόνος του; Η γυναίκα του; Παιδιά; Εγγόνια; Μήπως έχει παράπονο από τη ζωή; Και κάπως έτσι αποφάσισα να δημιουργήσω τον Φώτη, τον χαρακτήρα της ταινίας μου…
Πόσο καιρό πήρε η δημιουργία της ταινίας και ποια ήταν η βασικότερη δυσκολία που αντιμετωπίσατε; Η ταινία γυρίστηκε περίπου 6 μήνες μετά από εκείνο το συμβάν, παρουσιάστηκε μετά από άλλους 4 μήνες στο Τμήμα Κινηματογράφου κατά την αντίστοιχη εξεταστική, και στη συνέχεια την επεξεργάστηκα εκ νέου, οπότε μπορούμε να πούμε ότι η παρούσα εκδοχή της ήταν έτοιμη περίπου έναν χρόνο μετά τη σύλληψη της ιδέας. Ως προς την βασικότερη δυσκολία -μάλλον πρόκληση θα την έλεγα, για μένα τουλάχιστον!- ήταν το πώς και από ποιόν θα ζωντάνευε ο χαρακτήρας του Φώτη. Η αναζήτηση ηθοποιού ερμηνευτικής ηλικίας 70-75 ετών, με χαραγμένη την ταλαιπωρία και σκαμμένο πρόσωπο, αποδείχθηκε κάτι παραπάνω από δύσκολο. Ωστόσο, όταν ένα πρωινό είδα τυχαία στην αφίσα του ερασιτεχνικού θιάσου το πρόσωπο του κου Αχιλλέα, είπα «Αυτόν θέλω! Αυτός είναι ο Φώτης!». Με την βοήθεια και της υπόλοιπης ομάδας, καταφέραμε να επικοινωνήσουμε με τον κο Αχιλλέα και να μιλήσουμε μαζί του…. Ήταν πολύ θετικός, δεκτικός και ανεκτικός από την αρχή! Βέβαια όταν μπήκαμε στα βαθιά νερά της υποκριτικής, δεν σας κρύβω ότι οι περισσότεροι (συμφοιτητές και καθηγητές, μιας και επρόκειτο για εργασία) είχαν αμφιβολίες και δισταγμούς, λόγω της έντονα θεατρικής υποκριτικής του. Ωστόσο με επιμονή (από μέρους μου) και με υπομονή και υπακοή (από μέρους του ηθοποιού μου!), και έπειτα από πολλές συζητήσεις και πρόβες, καθώς και με τη συμβολή του μοντάζ, καταλήξαμε στο τελικό αποτέλεσμα, από το οποίο είμαι απόλυτα ικανοποιημένη και ευχαριστημένη.
Ποιο είναι το νόημα που θέλετε να περάσετε στους θεατές; Με κάθε μου ταινία, θέλω να συγκινήσω, να προβληματίσω και να κάνω τους θεατές να σκεφτούν, μπαίνοντας στη θέση των πρωταγωνιστών μου, ανακαλώντας ο καθένας τα δικά του βιώματα. Αν θέλετε πιο συγκεκριμένα, θα έλεγα την αλήθεια, την αγάπη (σε επίπεδο οικογένειας κυρίως) και τον σεβασμό και την αφοσίωση στις ρίζες.
Ποια είναι η μέχρι τώρα πορεία της ταινίας και πως ελπίζετε να συνεχίσει; Η ταινία –στην παρούσα της μορφή, μετά δηλαδή από την παρουσίασή της στην εξεταστική της Σχολής ως εργασία- και την προβολή της στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους στη Δράμα, συμμετείχε στο 4ο Πανευρωπαϊκό Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους FILME, όπου απέσπασε και το Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου. Προβλήθηκε στην τελετή λήξης του προγράμματος του θερινού κινηματογράφου Θερμαϊς στη Θέρμη τον Σεπτέμβριο του 2015, καθώς και σε ένα σεμινάριο στο ΙΕΚ Δέλτα τον περασμένο Μάιο. Θεωρώντας ότι έχει κλείσει τον φεστιβαλικό της κύκλο, η ταινία προβάλλεται πλέον ανοιχτή στο youtube. Ελπίζω έτσι να έχουν τη δυνατότητα και άλλοι θεατές να συγκινηθούν με αυτή την ιστορία…
Πώς είναι να κάνεις σινεμά σήμερα στη Θεσσαλονίκη; Ποια τα θετικά και ποια τα αρνητικά της πόλης; Ομολογουμένως, το κέντρο των οπτικοακουστικών παραγωγών στην Ελλάδα εδρεύει –χρόνια τώρα- στην Αθήνα. Ωστόσο, με μεγάλη μου χαρά, παρατηρώ ότι τα τελευταία χρόνια, καθώς οι απόφοιτοι του Τμήματος Κινηματογράφου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ πληθαίνουμε και αρκετοί μένουμε στην πόλη μας, αναπτύσσεται ένας δυναμικός δημιουργικός πυρήνας νέων καλλιτεχνών, που είτε μόνοι, είτε σε συνεργασία με πιο έμπειρους του χώρου, που επίσης εδρεύσουν στη Θεσσαλονίκη, δημιουργούν! Και δημιουργούν ανεξάρτητες και πολλά υποσχόμενες παραγωγές!
Ποιοι είναι οι υπόλοιποι συντελεστές της ταινίας; Ως προς τους ηθοποιούς, μαζί με τον κο Αχιλλέα Θεοφανίδη, παίζουν ο Ιορδάνης Αϊβάζογλου και η Μομώ Βλάχου, αμφότεροι από το ΚΘΒΕ, και ο μικρός (τότε) Πέτρος Λέφας.
Στην Δ.Φωτογραφίας είναι η Λήδα Αγιομαμίτη, στην Σκηνογραφία-Ενδυματολογία η Κατερίνα Κολλιοπούλου, στον Ήχο και βοηθός σκηνοθέτη ο Πάρης Γρηγοράκης, στην Παραγωγή μαζί μου η Κέλλυ Σαρρή, στο μακιγιάζ η Μελίνα Γλαντζή και η Κατερίνα Κολλιοπούλου. Η μουσική είναι του Γιώργου Σταυριανού, ο οποίος μας παραχώρησε τα δικαιώματα για τα συγκεκριμένα κομμάτια. Μάλιστα από το κομμάτι των τίτλων τέλους, προέκυψε και ο τίτλος της ταινίας.
***
Μετά το 1ο επιτυχημένο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Θεσσαλονικιών κινηματογραφιστών, ο Εξώστης επιστρέφει με τις επόμενες προβολές και καλεί τους σινεφίλ της Θεσσαλονίκης σε μια νύχτα γεμάτη κινηματογράφο στο Local Short Film Festival volume 2.
8 νέοι κινηματογραφιστές της πόλης παρουσιάζουν στο κοινό τις -μικρού μήκους- ταινίες τους. Δύο ώρες non stop προβολών, συζήτηση με τους δημιουργούς και τέλος το βραβείο κοινού που θα αναδείξει την καλύτερη ταινία του Φεστιβάλ.
Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2016
WE: 3ης Σεπτεμβρίου & Γρηγορίου Λαμπράκη
Ώρα έναρξης προβολών στις 21:00
Είσοδος: 2 ευρώ
Join:
https://www.facebook.com/events/314325405591384/
