Πούτιν, Όμαρ Ματίν, Φαήλος, Άνθιμος, Σεραφείμ, Στέλιος, Αμβρόσιος, Κίρχοφ, λοιποί
συγγενείς.
Δεν θα ανοίξω διάλογο με το τέρας, τα πασίδηλα δεν χρήζουν ερμηνείας άλλωστε. Σε δέκα χρόνια όλα θα είναι όπως πρέπει, ακούς. Όλα θα είναι καλύτερα. Θα είμαι σε ένα παραθαλάσσιο σπίτι κάπου στο νότο, λίγο ψηλότερα από την ακτή για να έχω θέα το μπλε και κούρνιασμα το πράσινο, και την πλαγιά να μου χαρίζει τους αέρηδες για δροσιά, θα γράφω για έρωτες και θα μαγειρεύω καλούδια, θα παραμονεύω για τους θορύβους που θα κάνουν τα παιδιά στο δωμάτιο, θα αναμένω πρωινό με καφέ ιδιότροπο, αγκαλιά και φιλί, κρεβάτι στρώσιμο και βομβαρδισμένο ανάκατα. Αναμφίβολα θα είμαι παντρεμένος και θα
ανησυχώ για τη φορολογική δήλωση μέχρι ο άντρας μου να φέρει τα παραστατικά. Τα παιδιά θα είναι όμορφα επειδή τα υιοθετήσαμε με αγάπη και με μια λαχτάρα να υπερβούν τα αξιοθέατα του μικρού χωριού σε ένα άξιο θέασης δικό τους κόσμο, διαφορετικό και παιχνιδιάρικο με συμβάσεις αυτονόητες και κοινωνία πολιτών με συνείδηση. Σίγουρα θα παίζουν με τις μιγάδες ανιψιές μου τα καλοκαίρια που θα συναντιούνται, όταν η οικογένεια θα μαζεύεται για να μοιραστεί το χειμώνα και τα πραγματικά προβλήματα μιας ζωής σε ευνομία.
Σε δέκα χρόνια, θα σε σιχαίνεται η κόρη σου, ίσως και η γυναίκα σου, ήδη σε σιχαίνονται, εσύ, θα έχεις βρει τον δημιουργό για να καταλάβεις ότι στην αρχή των πάντων μεταξύ μας το μίσος δεν ήταν γενεσιουργό της συγχώρεσης που ζητάς εκ των υστέρων, το μίσος θα σε κάνει να λιώσεις ανάμεσα σε αυλικούς και γλύφτες, μόνος, σε δέκα χρόνια θα γνωρίζεις λιγότερα από τις στιγμές που γράφεις σαν ουρλιαχτό και κομπάζεσαι για το αλάθητο της
στοχοποίησης ψυχών, θα έχεις στερηθεί την πραγματικότητα, θα σε παρασύρει το μένος μιας ατέρμονης ενοχής να καταπνίξεις την ελευθερία μου και υποτιμήσεις τη λογική μου, επειδή τελικά δεν είμαι διαφορετικός, απλά είμαι ο μέσος άνθρωπος που ματώνει και φλέγεται όταν υπερβαίνει τα όρια στην αναζήτηση του άλλου μισού, το φυσιολογικό, αν απλά σκεφτείς τι κάνουμε για τον έρωτα.
Νιώθω φυσιολογικός γιατί προσπαθώ να μισήσω και δεν μπορώ. Πες ότι θες για μένα.
